موامبا: هنگام حمله قلبی دردی احساس نکردم

سپس دچار دوبینی شدم. احساس می کردم مثل یک رویاست. بازیکنان تاتنهام را می دیدم که در حال دویدن هستند اما همه را دو تا می دیدم؛ دو تا اسکات پارکر و دو تا لوکا مودریچ. آخرین چیزی که شنیدم صدای ددریک بویوتا، هم تیمی ام بود که بر سر من فریاد زد و از من خواست که به خط دفاعی کمک کنم.

او مطمئنا نمی دانست چه اتفاقی برای من رخ داده است و البته خودم هم نمی دانستم. تنها احساس کردم در هوا معلق هستم و سپس با سر به زمین افتادم. تاریکی و دیگر هیچ. من مردم."

موامبا چهار هفته در بیمارستان بستری بود اما هنوز دلیل حمله قلبی او نامشخص است.

" آنچه اتفاق افتاد بیش از یک معجزه است. انتظار داشتم حتی اگر زنده بمانم، دچار یک عارضه مغزی شوم. فوق العاده است اگر بتوانم بار دیگر فوتبال بازی کنم. امیدوارم این اتفاق بار دیگر رخ دهد. فوق العاده تر از آن زندگی کردن وبودن در کنار خانواده است. من آدم خوش شانسی هستم."