پروفسور فلسفه ورزش:فوتبال حرفه ای بی رحم است

   ''انکه'' در 10 نوامبر (19 ابان) سال گذشته بر اثر ابتلا به افسردگي با پرتاب خود به جلوي يک قطار به زندگي خود پايان داد.
وي که 32 سال داشت قرار بود در تابستان امسال در کنار تيم ملي آلمان به جام جهاني آفريقاي جنوبي برود.
طرفداران تيم آلمان چهارشنبه به مناسبت سالگرد اين ورزشکار با راه پيمايي به سوي استاديوم ''هانوور 96'' ياد او را گرامي داشتند و تعدادي نيز بر مزار وي حضور پيدا کرده و دسته هاي گل در کنار قبر وي گذاشتند.
''پروفسور گونتر گبائور'' که خود پيش از اين ورزشکار بوده و در دانشگاه آزاد برلين تدريس مي کند، گفت: 12 ماه پس از مرگ تاسف بار وي تغيير زيادي در صحنه فوتبال حرفه اي و دلسوزي چنداني با ورزشکاراني که دچار افسردگي هستند ديده نمي شود.
وي با اشاره به ''مورد ''ميشل بالاک'' بازيکن تيم ملي آلمان که دچار آسيب ديدگي از ساق پا و از رفتن به آفريقاي جنوبي محروم شد،گفت:ستارگان ورزش در جامعه نوين خيلي سريع و ساده مورد بي توجهي قرار مي گيرند.
وي تاکيد کرد هنگاميکه تيم آلمان موفقيتهايي را در بازيهاي جام جهاني بدست‌آورد ورزشکاران تيم ملي آلمان از فقدان ''بالاک'' در تيم و اينکه بدون حضور وي موفق شده اند خوشحال بودند و او اکنون به گذشته تعلق دارد.
وي با اشاره به اينکه ''کار ورزشکاري که به نقطه ضعف خود يا ابتلا به افسردگي اعتراف کند تمام است'' اين مساله را مطرح کرد که در اين ''تجارت بي رحم'' مساله استعدادهاي تازه مطرح است و اينکه بازيکنان چگونه خود را مطرح مي سازند.
پس از مرگ ''انکه'' بنيادي به نام ''روبرت انکه'' تاسيس شد که هدف آن کمک به ورزشکاراني است که از افسردگي رنج مي برند.
پروفسور ''گبائور'' گفت که خودکشي پرسر و صداي اين ورزشکار باعث شد تا موضوع افسردگي ورزشکاران برجسته شود و کساني که از ناراحتي ذهني رنج مي برند بتوانند مشکل خود را برطرف کنند.
اين پروفسور آلماني گفت:يک ورزشکار در سطح بين المللي اخيرا اخيرا به دليل اشنايي اعضاي خانواده وي با مورد ''انکه'' و ديدن همان نشانه ها با تشخيص به موقع از مرگ رهايي يافته است.
به گفته اين پروفسور اين نشانه ها حکايت از آن دارد که مرگ ''روبرت انکه'' کاملا هم بيهوده نبوده است.