حقیقتی که دیر برای آنچلوتی روشن شد

به گزارش "ورزش سه"، فينال قبل از فينال رئال توسط گولر، بازيکنی که هميشه مورد ترديد است، رقم خورد. پيروزی سفيدپوشان رقابت برای قهرمانی لاليگا را طولانی‌تر کرد و برای آنچلوتي از جنبه‌های مختلف مفيد بود. ابتدا او می‌تواند، شايد کمی دير، به اين فکر کند که نيمکت تيمش قوی‌تر از آن چیزی است که در طول فصل استفاده کرده است.

گولر بود که در شب نه چندان درخشان وينيسيوس، نيمه اول درخشانی را برای تيمش رقم زد. برخلاف دفعات ديگر، رئال با انگيزه و فوتبال هجومی ظاهر شد و با عمق و پويايی به سيستم 1-5-4 بوردالاس حمله کرد. گولر در خط ميانی تأثيرگذار بود، نقش هافبک داخلی را درک کرد و بادقت عمل کرد. در خط حمله، وينيسيوس و اندريک در نفوذها درخشيدند و بين مدافع مرکزی و بازيکن کناری به‌خوبی حرکت کردند.

علاوه بر اين، رئال با حضور لوکاس وازکز و فران گارسيا در کناره‌ها، به بازيش عرض داد. برتری تيم آنچلوتي به‌قدری بود که بوردالاس بارها مجبور به تغيير پست بازيکنانی مثل ژنه، خوان ایگلسياس يا برنات شد تا ناهماهنگی تاکتيکی تيم آبي‌پوش را جبران کند. رئال مادريدی جدی، فعال و قاطع ديده شد که از تغييرات در ترکيب آسيب نديد. در لحظه‌ای که بيشترين فشار روی تيم بود، بازيکنان نيمکت‌نشين پاسخ دادند.

نيمه دوم اما کاملاً متفاوت بود. ختافه خود را بازيافت و شدت و فشار بازي‌اش را چند پله بالا برد. تغيير سيستم بوردالاس به 2-4-4 با دو مهاجم و ورود بازيکنانی مثل کوبا، بازي هجومی ميزبان را تيزتر، تهاجمی‌تر و مستقيم‌تر کرد. در اينجا ضعف‌های رئال آشکار شد؛ تيم بيش از حد کند شد و انگار روی طناب راه می‌رفت.

ختافه به دروازه کورتوا نزديک شد و تعويض‌های آنچلوتي نتوانستند صحنه بازی را تغيير دهند. به‌خصوص عملکرد کاماوينگا در پست هافبک دفاعی نااميدکننده بود. اشتباهات او در مناطق حساس و ريسک‌هایش در حمل توپ، شانس او برای تثبيت جايگاهش در خط ميانی رئال را کاهش می‌دهد. عجيب نيست که آنچلوتي او را بيشتر به‌عنوان مدافع کناری در فینال می‌دید، هرچند با مصدومیت در این بازی احتمالا بازی را از دست خواهد داد. خوشبختانه برای کاماوينگا و رئال، کورتوا هميشه آماده نجات تيمش در هر شرايطی است. مهارهای او بار ديگر برای نگه داشتن تيم در کورس قهرمانی ليگ حياتی بود. و در جام حذفی، بدون شک، او فيکس خواهد بود.