بارسا ثابت کرد: فلسفه آنچلوتی درست نیست

به گزارش "ورزش سه"، حدود یک ماه پیش، کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال مادرید، پیش از دیدار با اتلتیکو مادرید در لیگ قهرمانان اروپا، با صراحت دیدگاهش را بیان کرد: «دو نوع بازیکن داریم؛ آن‌هایی که می‌دوند و آن‌هایی که تفاوت ایجاد می‌کنند. نمی‌شود بین این دو بود. یا باید بدوی یا تفاوت ایجاد کنی.»

این اظهارنظر، که چندان هوشمندانه نبود، حالا از سوی بازیکنان بارسلونا به چالش کشیده شده است. آن‌ها نشان داده‌اند که می‌توان هم دوید و هم تفاوت ایجاد کرد.

رافینیا، ستاره لالیگا با 28 گل و 22 پاس گل، نه‌ تنها در حمله درخشان است، بلکه با پرس شدیدش، توپ را از حریفان می‌رباید. پدری، که اکنون شاید بهترین هافبک دنیاست، با 186 توپ‌ربایی در لالیگا و پنج لیگ برتر اروپا، در دفاع هم پیشتاز است.

هانسی فلیک، سرمربی بارسا، با وجود 145 گل تیمش در این فصل، بازیکنانی مثل لواندوفسکی (40 گل) را اگر در کارهای دفاعی کم‌کاری کنند، نیمکت‌نشین می‌کند. برخلاف نظر آنچلوتی، بارسلونا نشان داده که می‌توان هر دو نقش را ایفا کرد. خط حمله بارسا، متشکل از لواندوفسکی، لامین یامال و رافینیا، نه‌تنها از مثلث رئال (امباپه، وینیسیوس و رودریگو) تأثیرگذارتر بوده، بلکه در دوندگی نیز آن‌ها را پشت سر گذاشته است.

این موضوع پس از شکست سنگین رئال مقابل آرسنال در ورزشگاه امارات پررنگ‌تر شد. رئال در آن بازی 12.7 کیلومتر کمتر از آرسنال دوید؛ معادل 11 درصد اختلاف، گویی یک بازیکن کمتر داشت. رئال در 12 بازی از 13 مسابقه این فصل کمتر از حریفانش دویده و در میان تیم‌های مرحله یک‌چهارم نهایی، کمترین مسافت را ثبت کرده است.

آنچلوتی معتقد است اگر بازیکنان تفاوت ایجاد کنند، دوندگی کمتر اهمیتی ندارد، اما مشکل اینجاست که رئال معمولاً با دو یا سه بازیکن کمتر دفاع می‌کند. این در فوتبال مدرن قابل‌قبول نیست. در مقابل، بارسا با درخشش لواندوفسکی، رافینیا و لامین، تفاوت را رقم زده است.

جدی‌ترین مشکل رئال برای بازگشت مقابل آرسنال، نه گلزنی، بلکه دفاع ضعیفش است. رئال با 56 مهار دروازه‌بان و 79 شوت دریافتی، بدترین آمار دفاعی اروپا را دارد. با 20 گل خورده در 13 بازی لیگ قهرمانان (میانگین 1.53)، جلوگیری از گلزنی آرسنال در برنابئو، چالشی بزرگ‌تر از زدن سه یا چهار گل است. رئال در هیچ‌یک از شش بازی خانگی این فصل در لیگ قهرمانان، کلین‌شیت نداشته است. در سوی دیگر بارسلونا با نمایش‌هایش، نه‌تنها فلسفه آنچلوتی را زیر سؤال برده، بلکه نشان داده که موفقیت در فوتبال مدرن، نیازمند تعادل بین دوندگی و خلاقیت است.