دوران سخت پرتغال: زندگی بدون کریستیانو رونالدو!

به گزارش "ورزش سه"، این وضعیت شاید مانند تراژدی سریال «دالاس» باشد، دقیقاً زمانی که بابی اوینگ، شخصیت اصلی، درگذشت. پس از آن، این سریال با انتقادات شدیدی مواجه شد و حتی مسیر حرفه‌ای بازیگرش، پاتریک دافی، به خطر افتاد. بنابراین، او را از مرگ بازگرداندند! شاید پرتغال هم در آینده تصمیم بگیرد که رونالدو را در نقش مربیگری به تیم بازگرداند، زیرا او همین حالا هم در حال ایفای این نقش است.

البته ممکن است که پرتغال بدون ستاره اصلی خود شکوفا شود، همان‌طور که سریال بازی تاج و تخت پس از مرگ ند استارک مسیر متفاوتی را در پیش گرفت. شاید این تغییر، زمینه را برای ظهور نسل طلایی جدیدی از مهاجمان پرتغالی فراهم کند که بالاخره فرصت پیدا کنند تا بدون سایه سنگین رونالدو، توانایی‌های خود را به نمایش بگذارند.

اما چه کسی می‌داند؟
به نظر می‌رسد که ما هرگز پاسخ این سؤال را نخواهیم دانست. پرتغال بدون رونالدو؟ هنوز نمی‌توان آن را تصور کرد!

به هر حال، یکشنبه شب در شهر لیسبون، بار دیگر نشانه‌هایی از آینده بدون رونالدو را دیدیم، جایی که چهره‌های جدیدی در پیروزی ۵-۲ پرتغال برابر دانمارک در مرحله یک‌چهارم نهایی لیگ ملت‌های اروپا درخشیدند (در مجموع دو بازی رفت و برگشت، ۵-۳ به سود پرتغال).

فرانسیسکو ترینکائو، بازیکن اسپورتینگ لیسبون که سابقه حضور در لیگ برتر انگلیس با ولورهمپتون را دارد، با دو گل فوق‌العاده خود، پیروزی پرتغال را قطعی کرد. دیوگو ژوتا با ورودش از روی نیمکت، دفاع مستحکم دانمارک را در هم شکست، و گونچالو راموس، مهاجم شماره ۹ تیم، هشتمین گل خود را در ۱۵ بازی ملی به ثمر رساند.

همچنین فرانسیسکو کونسیسائو فوق‌العاده پرتحرک و پرانرژی ظاهر شد، نونو مندز دینامیک و تأثیرگذار بود، و برونو فرناندز بار دیگر نقش کلیدی خود را ایفا کرد. با این حال هنوز هم تصور بازیکنی که بتواند شخصیتی بزرگ‌تر از رونالدو داشته باشد، دشوار است. از دیدگاه خودش، او بزرگ‌ترین فوتبالیست تاریخ است!

رونالدو: مردی که حتی وقتی گل نمی‌زند هم تیتر اول است

اگر اتفاقات این هفته را از دست داده‌اید، این خلاصه‌ای است از آنچه که در دوران استراحت بازی‌های ملی برای رونالدو رخ داد:

پنجشنبه: پرتغال ۱-۰ به دانمارک باخت (در بازی رفت در کپنهاگ). اما در کنار روبرتو مارتینز، سرمربی پرتغال، رونالدو محور اصلی بحث‌ها بود، زیرا تنها یک شوت به سمت دروازه داشت و عملکردش بسیار ضعیف بود.

جمعه: مهم‌ترین خبر مربوط به بازی، تقلید راسموس هویلوند از شادی معروف «سیووو» رونالدو بود.

شنبه: رونالدو در یک کنفرانس خبری به خبرنگاران پرتغالی حمله کرد، زیرا یکی از آن‌ها به‌جای نگاه کردن به او، مشغول نوشتن صحبت‌هایش روی لپ‌تاپ بود.
او گفت: «در چند روز گذشته، برخی از کنفرانس‌های خبری را دیدم و از آنچه که دیدم، خوشم نیامد. وقتی کسی از من سؤال می‌پرسد، باید به چشم‌هایم نگاه کند، نه به لپ‌تاپش! شما بعداً فرصت دارید یادداشت‌هایتان را بنویسید. هنگام صحبت با من، به من نگاه کنید و حقیقت را بگویید. اگر لازم باشد، این حرف را ۱۰ بار تکرار می‌کنم!»

یکشنبه: رونالدو در دقیقه ۳ صاحب یک ضربه پنالتی شد، اما یکی از بدترین ضربات پنالتی دوران حرفه‌ای خود را زد! او حرکتش را متوقف کرد، تردید کرد، و در نهایت ضربه‌ای ضعیف و زمینی زد که کاسپر اشمایکل به راحتی مهار کرد.

در بیشتر دقایق بازی، مسابقه بیشتر شبیه به نبردی بین رونالدو و اشمایکل بود!
دروازه‌بان دانمارک سه شوت از رونالدو را مهار کرد، و حتی هر دو بازیکن که مجموع سن‌شان ۷۸ سال است، چندین بار بر سر گرفتن توپ با یکدیگر درگیر شدند.

در نهایت، رونالدو گل دوم پرتغال را به ثمر رساند، جایی که ضربه محکم فرناندز به تیرک دروازه برخورد کرد و توپ پس از دفع اشمایکل، به رونالدو رسید و او با یک ضربه دقیق از زاویه بسته گلزنی کرد. سپس در دقیقه ۹۰ تعویض شد، با چهره‌ای درهم و ناراضی زمین را ترک کرد و به نظر می‌رسید که احتمالاً مصدوم شده است.

با این حال، پس از ترک زمین، به طور غیررسمی هدایت تیم را بر عهده گرفت!
او در وقت‌های اضافه کنار زمین با بازیکنان صحبت می‌کرد، هواداران را تهییج می‌کرد و حتی دوربین‌ها هم مدام روی او زوم می‌کردند.

پس از پایان وقت اضافه، رونالدو زمان بیشتری را صرف صحبت با برایان ریمر، سرمربی دانمارک، کرد تا روبرتو مارتینز، سرمربی تیم خودش!

پرتغال: تیمی پرستاره، اما هنوز ناکارآمد؟

اینکه رونالدو همیشه توجهات را به سمت خود جلب می‌کند، برای برخی آزاردهنده است و برای برخی دیگر، به نوعی سرگرم‌کننده.