آرشا شکوری: هدفم جام جهانی ۲۰۲۶ است!

به گزارش "ورزش سه"، آرشا شکوری که در 18 سالگی به عنوان دروازه‌بان اول تیم هوادار، لیگ بیست و چهارم را آغاز کرد، با وجود اینکه بعد از چند هفته از ترکیب ثابت این تیم فاصله گرفت اما توانست آمادگی بدنی خود را حفظ کرده و خودش را به عنوان نفر شماره یک تیم فوتبال جوانان ایران معرفی کند. جام ملت‌های زیر 20 سال آسیا فرصت خوبی بود تا آرشا شایستگی‌های خود را بهتر و بیشتر از قبل نشان دهد. او در سه بازی مرحله گروهی فقط یکبار دروازه‌اش باز شد و در بازی مرحله یک چهارم نهایی نیز در بازی دشوار مقابل ژاپن، توانست حملات پر تعداد مهاجمان این تیم را مهار کند تا جایی که بتوان گفت فعال‌ترین بازیکن حاضر در زمین بود. درخشش او وقتی کامل شد که با گل کردن سومین پنالتی ایران، امید را به اردوی شاگردان عبدی بازگرداند.

این عملکرد فوق العاده از آرشا باعث شد تا با پایان کار تیم جوانان ایران در جام ملت‌های زیر 20 سال، امید روانخواه از او در ترکیب ثابت هوادار استفاده کند. عملکرد خوب شکوری در آخرین ماه سال باعث شد تا از بین پنج نامزد نهایی دریافت تندیس "بهترین بازیکن جوان اسفند ماه فوتبال ایران"، اکثریت آرای مخاطبان ورزش سه، کارشناسان و روزنامه‌نگاران مطرح را کسب نماید. آرشا شکوری که در محل تمرین تیم هوادار، این جایزه را دریافت کرد، دقایقی نیز با خبرنگار ما به گفت‌وگو نشست. او صحبتش را اینگونه شروع کرد: «از سایت خوب ورزش سه تشکر می‌کنم که این تندیس را به من هدیه دادند. امیدوارم باز هم بتوانم روند خوبم را ادامه دهم و موفقیت‌های بیشتری به دست بیاورم.» و در ادامه نیز از آنچه در فوتبالش تجربه کرده گفت. مشروح این مصاحبه را در ادامه بخوانید:

* از "جام ملت"هایی شروع کنیم که در آن دو کلین شیت داشتی و درخشیدی.
جام ملت‌های جوانان نسبت به دوره قبلی که در رده نوجوانان بودیم، سطح خیلی بالاتری داشت. تیم‌ها خیلی پیشرفت کرده بودند و حتی تیم‌هایی که قبلا انتظاری از آنها نمی‌رفت، امسال خیلی خوب ظاهر شدند و توانستند نتایج خوبی بگیرند. سطح بازی‌ها خیلی بالاتر رفته بود و همه تیم‌ها سطح بالایی داشتند.

* از بازی با ژاپن بگو که آنقدر سخت و عجیب بود.
آن بازی یک اتفاق تلخ برای فوتبال ایران بود. بچه‌های ما واقعا تا آخرین توانشان جنگیدند تا بتوانند یکبار دیگر صعود به جام جهانی را رقم بزنند و دل مردم ایران را شاد کنند. این عدم صعود به جام جهانی حسرت بزرگی شد که روی دل همه ما ماند. شانس این را داشتیم تا یک بار دیگر افتخار حضور در جام جهانی را تجربه کنیم اما خواست خدا اینطور بود و این اتفاق نیفتاد. ضربات پنالتی صرفا اتفاق است و از دسترس ما خارج بود که بخواهیم کاری انجام دهیم.

* ولی خودت یکی از بهترین‌های ایران در آن بازی بودی.
من هم خواستم در حد توانم به تیم کمک کنم و خوشبختانه آن پنالتی که زدم گل شد و یک پنالتی هم توانستم مهار کنم. اگر ضربات پنالتی ادامه‌دار بود شاید باز هم می‌توانستم این کار را انجام دهم.

* چه شد که پنالتی زدی؟ از قبل نامت در لیست بود یا تصمیم در لحظه بود؟
من از دوره قبل هم اسمم در بین پنالتی‌زنان بود. در نوجوانان که بودیم علاوه بر جام ملت‌ها، در جام جهانی هم که کار به ضربات پنالتی کشید نامم در لیست بود اما متاسفانه در جام جهانی نفر چهارم بودم و در سومین پنالتی باختیم و فرصتی به من نرسید. این بار اما نوبت رسید و شکر خدا خوب زدم و گل شد.

* انگار بهتر از دیگر بازیکنان ایران هم پنالتی را زدی.
نمی‌توان گفت بهتر از بقیه زدم. جو خیلی سنگینی حاکم بود. عرفان درویش عالی کاپیتان باتجربه تیم است و ضربه خوبی زد اما از بدشانسی به تیرک خورد. جو سنگین بازی، فشار روانی و خستگی بازیکنان اجازه نداد عرفان به خوبی کارش را انجام دهد. او دفعات قبلی خیلی خوب پنالتی زده بود. در پنالتی دوم هم پوریا شهرآبادی شاید دفعه اولش بود که در این مسابقات قرار می‌گرفت و شاید در ضربه پنالتی که زد اصطلاحا دو دل شد. بازی خیلی سختی بود و نمی‌شود از بچه‌ها خرده گرفت.

* ساختار فوق العاده خوبی در آن بازی داشتیم، ولی چرا آنقدر ژاپن به بازی مسلط شده بود؟
با تمریناتی که کادر فنی در نظر گرفت شکل دفاعی ما فوق العاده بود و تا 120 دقیقه هم توانستیم خوب کار کنیم. امکانات بیشتر، تجربه بیشترشان، بازی‌های دوستانه بیشتر و ریکاوری بهتر بازیکنان ژاپن نسبت به ما داشتند باعث شد آنها راحت‌تر بتوانند روند بازی را طی کنند و اداره بهتری از بازی داشته باشند.

* باز هم به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدی. چه احساسی به این موضوع داری؟
لطف خدا و کادر فنی تیم ملی بوده که چند بار توانستم در اردوی تیم حضور داشته باشم. لحظه به لحظه حضور در اردوی تیم ملی بزرگسالان درس و افتخار بزرگی است که سعی کردم از هر لحظه این اردوها چیزی یاد بگیرم. همیشه تلاش خودم را دارم تا بهترین اتفاق را برای خودم رقم بزنم و امیدوارم که این حضور در اردوی بزرگسالان باز هم برایم تکرار شود.

* فکر می‌کنی بتوانی مسافر جام جهانی 2026 شوی؟
همراهی با تیم ملی در جام جهانی آرزوی هر بازیکنی است. همه تلاش و تمرکز من هم روی این موضوع است تا بتوانم بهترین عملکردم را به جا بگذارم تا نسبت به این موضوع امیدواری داشته باشم.

* درست است که کار با پا را خیلی دوست داری؟
بله. در دروازه‌بانی از هیچ کاری به اندازه کار با پا لذت نمی‌برم. یعنی از سیو و پنالتی زدن و هر چیزی برایم لذت‌بخش‌تر است.

* الگوهای ایرانی و خارجی تو در دروازه‌بانی چه کسانی هستند؟
از هر دروازه‌بانی سعی می‌کنم نکات مثبت را بردارم. این افتخار نصیبم شد که چند اردو در کنار سه دروازه‌بان برتر ایران حضور داشته باشم. از هر کدامشان سعی کردم نکات اخلاقی و فنی را یاد بگیرم. همه گلرهای خارجی را هم نگاه می‌کنم و سعی دارم تا از آنها هم یاد بگیرم. چون بازی با پای اردسون را بیشتر از همه دوست دارم فکر کنم ادرسون را انتخاب کنم. الگوی دروازه‌بانی من در تاریخ فوتبال ایران هم ناصر حجازی است. شاید الان بگویند آرشا شکوری که سن و سالش به حجازی قد نمی‌دهد اما فیلم بازی‌های ایشان را دیده‌ام و با آنچه از ایشان خواندم و شنیده‌ام می‌توانم بگویم یک الگوی تمام عیار است.

* تا به حال از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد دریافت کرده‌ای؟
خدا را شکر در این مدت هم از باشگاه بزرگ استقلال و هم از باشگاه بزرگ پرسپولیس پیشنهاد داشتم و صحبت‌هایی شد. پارسال بعد از جام ملت‌ها و جام جهانی صحبت کردیم. فعلا با هوادار قرارداد داریم و تمرکزم روی کار در این تیم است. هر دو باشگاه پرطرفدار هستند و بازی در آنها برای هر بازیکنی افتخار است. اگر بنا به انتخاب بین این دو تیم باشد سعی میکنم همه چیز را در نظر بگیرم.

* یعنی اینطور نیست که اگر پیشنهاد همزمان دریافت کنی، اجبار باشد که به استقلال بروی؟
در مسائل کاری من اصلا "باید" وجود ندارد و برای هر تصمیم همه چیز را در نظر می‌گیریم. اینطور نیست که با تعصب پیش برویم. حرف پدر را گوش می‌کنم و مشورت هم می‌گیرم ولی همیشه سعی کردم به جای احساس، با منطق خودم تصمیم بگیرم و هر کجا امکان پیشرفت بهتری برایم داشته باشد را انتخاب می‌کنم.

* فکر می‌کردم بگویی استقلال را ترجیح می‌دهی.
استقلال تیم بزرگی است و پدرم آنجا بازی کرده و به این تیم علاقه هم داشته‌ام اما نمی‌توانم بگویم که از پرسپولیس خوشم نمی‌آید. هر دو تیم جزء تیم‌های بزرگ ایران هستند. من در پایه‌های استقلال خیلی بازی کردم و در آن مقطع تعصب خاصی به این باشگاه داشتم و دارم. چند سالی را آنجا بودم به لطف آقای مجیدی یک فصل را هم در تیم بزرگسالان حضور داشتم. بالاخره هر کسی هر تیمی بازی میکند تعصب آنجا را می‌کشد، من هم به استقلال علاقه داشتم و دارم و در عین حال احترام خاصی برای پرسپولیس و هوادرانش قائلم.

* سوال آخر: بهترین دروازه‌بان حال حاضر ایرانی را انتخاب کن.
سید حسین، پیام نیازمند، علیرضا بیرانوند واقعا خوب هستند و نمی‌شود از بین آنها بهترین را انتخاب کرد. خیلی سخت است که از بین سه گلر تاپ فقط یکی را انتخاب کنی و بین آنها تفاوت قائل شد. در یک ماه اخیر فکر می‌کنم سیوهای سید حسین بیشتر از دو گلر دیگر بوده است.