زاده عطار: آرزوهای خیلی بزرگی دارم
گفتوگو با جوان ماه و زننده گل حماسی به پرسپولیس
به پاس درخشش در ماه بهمن و گلزنی برابر پرسپولیس، ابوالفضل زادهعطار عنوان بهترین بازیکن جوان ماه را از آن خود کرد.

به گزارش "ورزش سه"، ابوالفضل زادهعطار، بازیکن جوان و استعداد تازه کشفشدهای است که هفته گذشته وارد ۱۸ سالگی شد. او که فوتبال خود را از ردههای پایه فولاد آغاز کرده بود، با درخشش در این سطوح توانست به تیم بزرگسالان راه پیدا کند. با نظر یحیی گلمحمدی، زادهعطار به ترکیب اصلی فولاد اضافه شد و در این فصل عملکرد قابلقبولی از خود به نمایش گذاشته است. نخستین اثرگذاری او در دیدار مقابل چادرملو اردکان رقم خورد؛ در حالی که بازی با نتیجه یک بر یک دنبال میشد، او در دقایق پایانی به میدان آمد و موفق شد یک ضربه پنالتی برای تیمش بگیرد که موسی کولیبالی آن را به گل تبدیل کرد و سه امتیاز ارزشمند را برای فولاد به ارمغان آورد.
درخشش زادهعطار ادامه پیدا کرد. او در بازی مقابل ملوان توانست گل پیروزیبخش تیمش را به ثمر برساند. این گل در شرایطی به ثمر رسید که توپ به حبیب فرعباسی، سنگربان ملوان، رسیده بود و او قصد داشت با کنترل سینه، توپ را جلوی خود بیندازد و کمی از زمان بازی را مدیریت کند. اما زادهعطار با تیزهوشی بالا، از لحظه غفلت فرعباسی استفاده کرد و توپ را وارد دروازه کرد تا فولاد در آخرین دقایق بازی به پیروزی برسد.
یکی دیگر از لحظات درخشان این بازیکن مقابل پرسپولیس رقم خورد. فولاد در این بازی با یک گل از حریف عقب بود که زادهعطار بهعنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد و با یک ضربه سر، قفل دروازه پرسپولیس را شکست و بازی را به تساوی کشاند. در ادامه، او در دیدار برابر هوادار نیز با یک پاس گل، به روند تأثیرگذاری خود ادامه داد.

درخشش این بازیکن جوان در ماه بهمن، بهویژه گلزنی مقابل پرسپولیس، سبب شد که از سوی "ورزش سه" بهعنوان بهترین بازیکن جوان ماه انتخاب شود. به همین بهانه، فرصتی دست داد تا پیش از سفر تیم به اصفهان برای دیدار مقابل ذوبآهن، گفتوگویی کوتاه با این استعداد نوظهور داشته باشیم که در زیر میخوانید:
* فوتبال را از کجا شروع کردی و اهل کجایی؟
من اهل رامهرمز هستم و از همان ابتدا در مدارس فوتبال فولاد خوزستان حضور داشتم. از سال ۱۳۹۵ در این آکادمی فعالیت خود را آغاز کردم و کمکم پیشرفت کردم و به ردههای بالاتر رسیدم.
* چگونه به تیم بزرگسالان فولاد راه یافتی؟
ابتدا دو سال در تیم نونهالان فولاد خوزستان بازی کردم که در هر دو سال موفق شدم آقای گل ایران شوم و با تیم قهرمان ایران شویم. سپس به تیم نوجوانان فولاد پیوستم که در آنجا نیز توانستم آقای گل شوم و با تیم به قهرمانی برسم. این دوره زیر نظر آقای سلحشور سپری شد. پس از آن، همزمان در تیمهای زیر ۱۸ سال و جوانان بازی کردم و در نهایت با صلاحدید آقای یحیی گلمحمدی به تیم بزرگسالان فولاد اضافه شدم.

* کار کردن با یحیی گلمحمدی چطور است؟
باعث افتخار من است که زیر نظر یکی از برترین مربیان ایران بازی میکنم. کار با ایشان انگیزه زیادی به بازیکنان میدهد. از همان روز اول که به تیم بزرگسالان اضافه شدم، متوجه همدلی و اتحاد تیم شدم و این موضوع به من کمک کرد تا بهتر در ترکیب تیم جا بیفتم.
* اولین بازی که برای فولاد انجام دادی برابر استقلال بود. استرس نداشتی؟
استرس که داشتم چون جو ورزشگاه سنگین بود. ولی هر چقدر که از زمان بازی میگذشت، میتوانستم خودم را با شرایط وفق بدهم.
* اولین تأثیرگذاری تو برای تیم بزرگسالان در دیدار مقابل چادرملو بود که یک پنالتی گرفتی. تصور میکردی بتوانی در لحظات پایانی جریان بازی را تغییر بدهی؟
قبل از ورود به زمین، با خودم میگفتم که باید به تیم کمک کنم و تأثیرگذار باشم. خدا را شکر توانستم یک پنالتی بگیرم و تیم را به پیروزی برسانم.
* اولین گل خود را مقابل ملوان به ثمر رساندی، آن هم در شرایطی که توپ در اختیار دروازهبان حریف بود. چگونه توانستی به این نتیجه برسی که میتوانی توپ را از او بگیری؟
وقتی توپ در هوا بود، من در دید کور آقای فرعباسی قرار داشتم. لحظهای که دیدم قصد دارد توپ را با سینه کنترل کند، بلافاصله استارت زدم و توانستم توپ را از او بگیرم و تبدیل به گل کنم.

* در بازی مقابل پرسپولیس بهعنوان بازیکن تعویضی به میدان آمدی و گل زدی. فکرش را میکردی که بتوانی در این بازی گلزنی کنی؟
قبل از اینکه وارد زمین شوم، آقای حمید مطهری و آقای گلمحمدی با من صحبت کردند و به من روحیه دادند. آنها گفتند که میتوانم گل بزنم و فقط باید بازی خودم را انجام دهم. خدا را شکر توانستم گل بزنم و هواداران را خوشحال کنم.
* در صحنه گل مقابل پرسپولیس، میلاد محمدی پای خود را تا سطح سرت بالا آورده بود. ترس از مصدومیت نداشتی؟
در آن لحظه، ۴۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشتند و از انرژی مثبت آنها انگیزه گرفتم. فقط به این فکر میکردم که توپ را به گل تبدیل کنم، حتی اگر مصدوم هم بشوم مهم نیست.
* سقف آرزوهای ابوالفضل زادهعطار تا کجاست؟
آرزوهای بزرگی دارم. در ابتدا میخواهم پیراهن تیم ملی را بپوشم، سپس با تیم ملی به جام جهانی بروم و در این رقابتها گل بزنم و در ادامه نیز راهی فوتبال اروپا شوم.
* در فوتبال خارجی چه الگویی داری؟
الگوی من در فوتبال خارجی کریستیانو رونالدو است.