بهترین بازیکن پنجاه سال اخیر
بلینگام فرازمینی انگلیسی‌هاست!
جود بلینگام در مدت حضورش در رئال مادرید نشان داده که بهترین بازیکن انگلیسی پنجاه سال اخیر است!
به گزارش "ورزش سه"، وقتی جود بلینگام یوروی تیم ملی انگلیس را با یک ضربه قیچی برگردان تماشایی از تحقیر نجات داد، شادی او جنجال‌برانگیز شد. پس از آن گل دقیقه ۹۵ که در بازی مرحله یک‌هشتم نهایی مقابل اسلواکی به ثمر رسید، این ستاره رئال مادرید فریاد می‌زد: «چه کسی جز من؟»
آیا این نشانه‌ای از غرور بود؟ یک خودبینی بیش از حد؟ یا تمایل به موفقیت فردی به جای موفقیت تیمی؟ نه واقعاً. این احتمالاً فقط واکنش غریزی بازیکنی بود که آن‌قدر لحظات بزرگ را به‌دفعات رقم زده که به‌سادگی انتظار دارد این اتفاقات رخ دهند.
وقتی بلینگام در دقیقه ۹۲ بازی مقابل منچسترسیتی در روز سه‌شنبه گل زد، این ششمین بار در ۷۵ بازی دوران حرفه‌ای‌اش در رئال مادرید بود که او یک گل پیروزی‌بخش در وقت‌های اضافه به ثمر می‌رساند.
«چه کسی جز من؟»
دو مورد از این گل‌ها در دو ال‌کلاسیکوی اول او مقابل بارسلونا - معتبرترین و پرشورترین مسابقه باشگاهی دنیا - به ثمر رسید. بلینگام در نیمه اول بازی در ورزشگاه اتحاد نسبتاً آرام بود. او مانند دیگر کهکشانی‌های تیمش، به‌ویژه وینیسیوس جونیور که برنده غیررسمی توپ طلای سال گذشته بود، درخششی نداشت. اما در نیمه دوم تأثیر او بیشتر شد، هرچند که چند موقعیت خوب را از دست داد و وقتی وینیسیوس در ثانیه‌های پایانی توپ را از بالای سر ادرسون به سمت دروازه فرستاد، این بلینگام بود که ضربه نهایی را زد و به رئال این امکان را داد که با برتری ۳-۲ به بازی برگشت پلی‌آف لیگ قهرمانان برود. چون این همان کاری است که بلینگام انجام می‌دهد.
این بار، او شادی همیشگی‌اش را به نمایش گذاشت - ایستادن با دستان باز در مقابل هواداران خشمگین منچسترسیتی. مانند مجسمه مسیح نجات‌دهنده که بر فراز ریو دو ژانیرو ایستاده است.
اگر در این شادی نشانه‌ای از غرور وجود داشته باشد، خب، بلینگام دلایل زیادی برای غرور دارد. بلینگام بهترین و تأثیرگذارترین فوتبالیست انگلیس در بیش از نیم قرن اخیر است، از زمانی که سر بابی چارلتون در اوج دوران حرفه‌ای خود بود.
پل اسکولز، یکی از بهترین بازیکنان انگلیس پس از چارلتون، می‌گوید: «بلینگام بهتر از هر چیزی است که تاکنون دیده‌ایم.» او همچنین کاملاً متفاوت از هر فوتبالیست انگلیسی دیگری است که می‌شناسیم.
او اغلب فرازمینی به‌نظر می‌رسد، زیرا با وجود تسلط مالی جهانی لیگ برتر، این بازیکن ۲۱ ساله هرگز در لیگ برتر انگلیس بازی نکرده است. او در ۱۶ سالگی از بیرمنگام به بوروسیا دورتموند رفت و سپس پیشنهادهایی مانند لیورپول را رد کرد تا به رئال مادرید بپیوندد. او در اولین فصل خود به‌عنوان بهترین گلزن رئال و بهترین بازیکن فصل لالیگا، این تیم را به قهرمانی اسپانیا و پانزدهمین قهرمانی اروپا رساند.
ما زیاد او را نمی‌بینیم و حتی کمتر از او می‌شنویم. بلینگام به‌ندرت با رسانه‌ها صحبت می‌کند. پس از ۴۰ بازی ملی، او هنوز با رسانه‌های مکتوب مصاحبه نکرده است. در طول یورو، یک مصاحبه تلویزیونی از پیش تعیین‌شده در لحظه آخر لغو شد که باعث ناامیدی فدراسیون فوتبال انگلیس شد.
در دورانی که کمپ تیم ملی انگلیس رویکردی باز و در دسترس دارد، مارک بلینگام، پدر سخت‌گیر و محافظه‌کار جود که به‌نظر می‌رسد دائماً از دنیای اطراف پسرش عصبانی است، او را تحت مراقبت شدید قرار داده است.
این موضوع به این احساس دامن می‌زند که در حالی که بلینگام در انگلیس تحسین می‌شود اما ترجیح می‌دهد زیاد به این ابراز محبت‌ها پاسخ ندهد. بلینگام بخشی از خشم پدرش را به ارث برده است. این باور غیرمنطقی که دنیا علیه اوست.
هفته گذشته، او در دربی مادرید مقابل اتلتیکومادرید به یک کمک‌داور که یک اوت را به سود رئال اعلام نکرده بود، فحش می‌دهد. اوایل این فصل نیز، در جریان پیروزی مقابل اسپانیول، یک داور را «یک تکه آشغال» خطاب کرد. در دوران حضورش در دورتموند، بلینگام به‌خاطر اشاره به سابقه تبانی فلیکس زوایر، داور، جریمه شد.
از زمان پیوستن به رئال ۱۸ ماه پیش، بلینگام ۲۲ کارت زرد برای باشگاه و تیم ملی دریافت کرده و یک کارت قرمز نیز به‌خاطر اعتراض پس از سوت پایان بازی مقابل والنسیا گرفت که او را از یک گل پیروزی‌بخش دیگر در وقت‌های اضافه محروم کرد. این بازیکن، قطعاً «آقای خوب» نیست. در حقیقت، برنده‌ها به‌ندرت چنین هستند. و سپس آن اعتمادبه‌نفس فوق‌العاده، که به شکلی شگفت‌انگیز، کاملاً غیرانگلیسی است.
بازیکنان انگلیسی، حتی بهترین‌هایشان، اغلب در نهایت بازنده‌های شجاع هستند. ایده شکست قهرمانانه، یک ویژگی ملی است. اما این ویژگی برای بلینگام نیست. بلینگام همچنان در وقت‌های اضافه بازی‌ها برای پیروزی می‌جنگد. او در تابستان گذشته در یورو عملکردی ناامیدکننده داشت.
اما او نیمه اول بازی افتتاحیه انگلیس مقابل صربستان را تحت سلطه خود قرار داد و تنها گل بازی را به ثمر رساند. او تابستان را با آن گل فوق‌العاده مقابل اسلواکی نجات داد و پاس گل کول پالمر را در شکست فینال مقابل اسپانیا داد. حتی در آن تورنمنت، با وجود خستگی جسمی و روحی پس از یک فصل درخشان در اسپانیا، او توانست لحظات بزرگ را به اراده خود تغییر دهد. فصل گذشته برای رئال، با وجود نداشتن تجربه قبلی در این نقش، او بیشتر فصل را در پست ۹ کاذب بازی کرد. از زمان ورود کیلیان امباپه، او به نقش مورد علاقه خود در خط هافبک بازگشته است. اما وقتی رئال در ورزشگاه اتحاد به یک گل پیروزی‌بخش در وقت‌های اضافه نیاز داشت، چه کسی در جای درست و زمان درست بود؟ بلینگام. چه کسی جز او؟
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
