نیمار: وقایع‌نگاری یک سوپراستعداد هدر رفته

به گزارش "ورزش سه"، نیمار زمانی نماد امید باورمندان نوستالژی در ‏فوتبال بود. در فوتبالی که روز به روز رباتیک و عاری از جادو می‌شد ‏نیمار یکی از معدود فوتبالیست‌هایی بود که هواداران این ورزش را به ‏این نتیجه می‌رساند که هنوز وقت آن نرسیده که از فوتبال جادویی ‏کاملا قطع امید کنند. ‏

نیمار از برزیل در حالی به فوتبال اروپا رفت که خیلی زود او را مثل یک ‏شاهزاده ستایش کردند. دوست‌داران فوتبال جادویی برزیل آماده ‏بودند تا تاج پادشاهی را روی سر نیمار بگذارند، ولی او خودش ‏نخواست پادشاه باشد. نیمار بود که با تصمیم‌های شخصی در ‏کوره‌راه‌هایی قدم گذاشت که مشخص بود پایان آنها افتخار نیست. ‏

نیمار جونیور امروز دارد به خانه برمی‌گردد. او حالا دیگر هیچ ‏جاه‌طلبی‌ای ندارد و به برزیل برمی‌گردد تا آرامش داشته باشد. با ‏وجود همه انتقادها، با وجود اینکه همه می‌دانیم او می‌توانست ‏خیلی بزرگتر از این باشد، ولی واقعیت را نباید نادیده گرفت: نیمار به ‏معنای واقعی کلمه یکی از اسطوره‌های فوتبال است. ‏

داستان نیمار دا سیلوا سانتوس جونیور دقیقا از جایی آغاز شد که به ‏زودی به پایان خواهد رسید: در باشگاه سانتوس برزیل. او با ‏رقص‌های چشم‌نوازش با توپ در حالیکه پیراهن سانتوس را به تن ‏داشت برای اولین بار دنیا را متوجه خودش کرد. ‏

‏*از سانتوس تا عاشق بارسا شدن‏
نیمار که با سانتوس قهرمان کوپا لیبرتادورس شده بود، با اینکه هنوز ‏در آمریکای جنوبی بازی می‌کرد ولی از طرف خیلی‌ها در گوشه و کنار ‏دنیا به عنوان یکی از بهترین فوتبالیست‌های جهان شناخته می‌شد. ‏خیلی‌ها به خاطر دارند که در جام باشگاه‌های جهان 2011 نیمار و ‏سانتوس به فینال رسیدند تا مقابل بهترین تیم تاریخ بازی کنند. ‏بارسلونایی که به معنای واقعی کلمه رویایی بود. آن مسابقه کلید ‏آینده نیمار شد. او شیفته سبک بازی زیبای بارسا شده بود و ‏تصمیش برای پیوستن به باشگاه کاتالان را گرفت. ‏

حتی اصرار رئال مادرید و بودجه‌های بالاتر باشگاه‌های لیگ برتر ‏انگلیس نتوانست نیمار را از تصمیمش منصرف کند. او در تابستان ‌‏2013 به نوکمپ رفت و گفت تصمیمش برای پیوستن به بارسا را با ‏قلبش گرفته و نه با مغزش. ‏

نیمار در بدو ورود به اروپا به تیمی پیوسته بود که لیونل مسی را ‏داشت. برزیلی جوان خیلی زود فهمید که از بارسا انتظار می‌رود هر ‏فصل همه جام‌ها را به دست بیاورد. سر و صدای پیوستن نیمار به ‏بارسا آنقدر زیاد بود که باعث شد این جوان تکنیکی برزیلی بیش از ‏همه تحت فشار قرار بگیرد. بارسایی‌ها از هیچکس به اندازه نیمار ‏انتظار نداشتند، حتی از لئو مسی. ‏

اما از همان آغاز نیمار در بارسا یک رفیق پیدا کرد، رفیقی که به ‏مهم‌ترین چهره دوران فوتبالی‌اش تبدیل شد: مسی. لئو بود که این ‏برزیلی خجالتی را در رختکن حمایت کرد و همه فشارها را از روی ‏شانه‌های لاغرش برداشت. بعد از حمایتهای مسی بود که شماره 10 ‏بارسا در زمین نشان داد که وضعیت ذهنی چقدر در فوتبال او تاثیر ‏دارد. نیمار حالا با خیال راحت با پیراهن بارسا در میدان می‌رقصید. ‏

‏*سایه مسی: نیمار می‌خواهد از زیر سایه غول خارج شود
وقتی لوئیس انریکه به بارسا رفت شاهد تولد بهترین نسخه نیمار ‏بودیم. جام‌های پشت سر هم با درخشش‌های نِی که باعث شد او ‏هر فصل از نامزدهای اصلی توپ طلا باشد. تمام دنیا از مثلث ‏MSN‏ ‏حرف می‌زد و نیمار یکی از اضلاع مهم این مثلث بود: ‏N‏. او در کنار ‏رفقایش مسی و سوارز یکی از خطرناک‌ترین خط حمله‌های تاریخ ‏فوتبال را ساخته بود. ‏

با اینکه نیمار در آن سال‌ها نمی‌توانست از دوست آرژانتینی‌اش جلو زده ‏و به توپ طلا برسد، ولی همه معتقد بودند که دیر یا زود نوبت نیمار ‏می‌شود و او هم قرار است مثل لئو بارها و بارها با توپ طلا عکس ‏بگیرد.‏

ولی در 8 مارس 2017 همه چیز عوض شد. روز کامبک تاریخی مقابل ‏پی‌اس‌جی در نوکمپ که نیمار ستاره اصلی آن بود. با وجود اینکه ‏نیمار مهم‌ترین نقش را در آن بازی تاریخی داشت، ولی بعد از بازی ‏همه نگاه‌ها به مسی دوخته شد، به خاطر عکس مشهوری که از او ‏مقابل هواداران بارسا ثبت شده بود. نیمار به این نتیجه رسید که هر ‏چه سعی کند در بارسلونا امکان ندارد از زیر سایه مسی خارج شود. او ‏تصمیم خودش را گرفت: به پیشنهادهای خارجی گوش می‌دهم.‏

همان تابستان پی‌اس‌جی از راه رسید. آنها به نیمار وعده دادند که ‏علاوه بر پرداخت میلیون‌ها میلیون دلار، او را رهبر اصلی پروژه‌شان ‏می‌کنند، پروژه‌ای که با سیل دلارهای نفتی قرار بود دنیای فوتبال را ‏تغییر بدهد. نیمار به رفقایش در بارسا که خیلی تلاش کردند حفظش ‏کننند خیانت کرد و البته نمی‌دانست این بدترین تصمیمی‌ است که ‏در زندگی‌اش خواهد گرفت. ‏

‏*پاریس بارسلونا نیست‏
نیمار مثل یک بت بزرگ به پاریس رفت، ولی در تصاویر معارفه‌اش ‏مشخص بود که آن لبخندی که در بارسا همیشه روی صورت او دیده ‏می‌شد دیگر دیده نمی‌شود. نیمار در پی‌اس‌جی هم‌تیمی‌های برزیلی ‏زیادی داشت ولی رفاقتی که او در بارسا با دوستانش داشت در پاریس ‏شکل نگرفت. ‏

نیمار در لیگی بازی می‌کرد که به مراتب کمتر از لالیگا دیده می‌شد. او ‏که از زمان حضور در اروپا حاشیه‌های غیرفوتبالی داشت در پاریس ‏خودش را غرق این حاشیه‌ها کرد. با اینکه از نظر فوتبالی نیمار هنوز ‏عملکردی در سطح دوران اوجش داشت، ولی این حواشی کار خودش ‏را کرد و نیمار روز به روز در دنیای فوتبال کمرنگ‌تر دیده می‌شد. ‏

با حضور امباپه، نیمار دلیل دیگری برای خندیدن پیدا کرده بود. او حالا ‏خودش را در نقش مرشدی می‌دید که قرار است یک ستاره جوان را ‏زیر بال و پر بگیر. ولی این بار هم ماجرا آنطور که نیمار تصور می‌کرد ‏پیش نرفت و او با امباپه دچار تنش شد. تنش‌های نیمار حتی زمانی ‏که لئو مسی بارسا را ترک کرد و به پاریس رفت هم برطرف نشد.‏

‏*سقوط به اعماق دوزخ و یک فرصت جدید
مصدومیت‌ها که همیشه نیمار را آزار داده بود به مرور زمان شدیدتر ‏و پرتعدادتر می‌شد. دیگر شکی باقی نمانده بود که نیمار دیر یا زود از ‏پاریس هم خواهد رفت. ‏

نیمار فقط 29 سال سن داشت و راحت می‌توانست چندین سال دیگر ‏در سطح بالا بازی کند. اما سقوط عجیب و غریب او در پاریس باعث ‏شده بود آینده‌اش در هاله‌ای از ابهام فرو برود. نیمار ناگهان ‏چمدان‌ها را بست و راهی عربستان شد تا پیراهن الهلال را به تن ‏کند.‏

کابوس در آنجا هم تمام نشد و نیمار وحشتناک‌ترین مصدومیت ‏دوران فوتبالش را در الهلال تجربه کرد. نیمار نزدیک به یک سال با ‏مصدومیت رباط صلیبی دست و پنجه نرم می‌کرد و نمی‌توانست کاری ‏که عاشقش است را انجام بدهد: رقص فوتبال در زمین چمن. با ‏اینکه نیمار در عربستان میلیون‌ها میلیون دلار پول گرفته بود ولی ‏لبخند بر چهره او محوتر و محوتر می‌شد.

‏*سانتوس از راه می‌رسد
درست در زمانی که به نظر می‌رسید نیمار همه چیز را از دست داده ‏است، فرصتی پیش آمد تا نیمار را بار دیگر با آن لبخند همیشگی ‏ببینیم. سانتوس به سراغ نیمار آمده بود تا او را به کشورش برگرداند.‏

نیمار آخرین بار زمانی که سانتوس را به مقصد بارسا ترک کرد گفت که ‏با قلبش تصمیم گرفته، او بعد از سال‌ها یک بار دیگر با قلبش تصمیم ‏گرفت، به پول‌های عربستان پشت کرد و قبل از اینکه قراردادش تمام ‏بشود دستمزدها را بخشید و راهی سانتوس شد. ‏

تنها چند ساعت باقی‌مانده تا نیمار را با پیراهن سفید شماره 10 ‏سانتوس مقابل دوربین‌ها ببینیم. شاهزاده‌ای که هرگز نخواست شاه ‏بشود به جایی برمی‌گردد که او را به دنیا شناساند. این پایانی عالی ‏برای دوران فوتبالی یک اسطوره برزیلی است. ‏