دغدغه‌های موتورسوار حرکات نمایشی با موتوری قدیمی
سامان قنبری‌زاده که به عنوان اولین موتورسوار حرکات نمایشی در ایران فعالیت دارد به برخی مشکلاتش اشاره داشت و در عین بر تلاش برای نتیجه‌گیری در مسابقات جهانی پیش رو تاکید کرد.
به گزارش "ورزش سه" و به نقل از مهر، سامان قنبری‌زاده از موتورسواران حرفه‌ای ایران است که عنوان اولی و دومی خاورمیانه و جایگاه پنجمی جهان را در کارنامه دارد. البته پیشینه ورزشی این موتورسوار ایران با فوتبال و سپس بدنسازی آغاز شد. موفقیت‌های او در این دو رشته اما محدود به شهرستان و استان شد چرا که علاقه‌مندی به موتورسواری خیلی زود باعث گرایش او به این رشته و فعالیت حرفه‌ای در آن شد.
قنبری‌زاده ابتدا در موتورسواری کراس فعالیت داشت اما بعد از آشنایی با حرکات نمایشی، به عنوان صاحب این سبک و اولین موتورسوار ایرانیِ حرکات نمایشی فعالیت‌ها و تمرینات حرفه‌ای اش را در این بخش دنبال کرد. او با تمرین و ممارست توانست مجوز لازم برای حضور در مسابقات بین‌المللی را کسب کند.
رقابت‌های آسیایی ۲۰۱۶ در دبی اولین رویداد برون مرزی بود که قنبری‌زاده در آن حضور داشت و موفق به کسب جایگاه دوم شد. این موتورسوار حرفه‌ای ایران یک سال بعد حضور در همین رقابت‌ها را با کسب جایگاه نخست به پایان رساند. دو سال پیش هم او از شرکت در مسابقات جهانی ۲۰۲۲ جمهوری چک در میان ۴۳ شرکت کننده در جایگاه پنجم ایستاد.
حالا قنبری‌زاده برای مسابقات جهانی ۲۰۲۵ آلمان آماده می‌شود در حالیکه به لحاظ برخورداری از موتور حرفه‌ای فاصله زیادی با رقیبانش در دیگر کشورها دارد و همین مسئله او را چند قدم از آنها عقب می‌اندازد به‌خصوص که وی از حیث شرایط مالی و برخورداری از حمایت اسپانسرها هم شرایط متفاوتی از حریفانش دارد.
با این شرایط، قنبری‌زاده بدون مربی پیگیر تمریناتش در زادگاهش (دزفول) است تا در آلمان نتیجه‌ای بهتر از چک بگیرد اما در عین حال متقاضی توجه بیشتر مسئولان برای ایجاد بستر مناسب‌تر تمریناتش است و حداقل اینکه مشکلاتی فعلی برای جابه‌جایی موتورِ بدون پلاکش کمتر شود.
آغاز به کار با موتورهای معمولی
سامان قنبری‌زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه استارت موتورسواری در رشته حرکات نمایشی را در ایران زده است ابتدا در مورد آنچه باعث گرایشش به موتورسواری شد، توضیح داد و گفت: از زمانی که به یاد دارم اهل ورزش بودم و با فوتبال و بدنسازی خودم را سرگرم می‌کردم اما همیشه به موتورسواری علاقه خاصی داشتم طوریکه از همان بچگی هم با موتورهای سبک و همان هونداهای معمولی آن زمان کار می‌کردم. از یک جایی به بعد خواستم که جدی‌تر در این رشته فعالیت داشته باشم این شد که نگاهم به موتورسواری حرفه‌ای شد.
با موتور شبیه‌سازی شده و بدون مربی حرفه‌ای شدم
وی تصریح کرد: فیلم‌هایی از حرکات نمایشی با موتور می‌دیدم و دوست داشتم در این رشته فعالیت کنم در حالیکه این رشته اصلا جایگاهی در ورزش و موتور سواری ایران نداشت. با این حال یک موتور تقریبا حرفه‌ای‌تر نسبت به آنچه تا پیش از آن داشتم، گرفتم. ساختار آن را طبق موتورهای حرفه‌ای که در فیلم‌های مربوط به حرکات نمایشی می‌دیدم، شبیه‌سازی کردم و اینگونه فعالیت در این رشته را آغاز کردم. مربی نداشتم و فقط طبق فیلم‌هایی که می‌دیدم، تمرین می‌کردم. این شد که اولین موتورسوار حرکات نمایشی در ایران شدم.
گرفتن مجوز مسابقات بین‌المللی دو سال بعد از آغاز به کار
این موتورسوار با بیان اینکه داستان مربوط به سال ۹۲ می‌شود، ادامه داد: بعد از دو سال از تمرین کردن در این شرایط در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی دبی شرکت کردم و دوم شدم یعنی سال ۲۰۱۶، یک سال بعد در همین رقابت‌ها که بازهم دبی میزبانش بود اول شدم. سال ۲۰۲۲ هم در مسابقات جهانی در جمهوری چک کردم و در میان ۴۳ نفر به عنوان پنجم دست یافتم. بعد از آن دیگر نتوانستم در مسابقه‌ای شرکت کنم چون واقعا شرایطش را نداشتم به خصوص از حیث مالی.
قنبری‌زاده در مورد مشکلات و عوامل بازدارنده‌ای که مانع از حضور پررنگش در مسابقات مختلف می‌شود نیز توضیح داد اما پیش از آن اشاره‌ای به چگونگی پِی بردن مسئولان فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری به وجودش و توانمندی‌هایش در موتورسواری حرکات نمایشی داشت.
فدراسیون کمک حال بود
وی گفت: وقتی تازه فعالیت‌هایم را آغاز کردم با دبیر وقت فدراسیون رفاقت داشتم. از طریق وی به حضور در برنامه‌های مختلف برای اجرای کارهای نمایشی دعوت شدم. کارهایم برایشان تازگی داشت. این شد که مورد توجه قرار گرفتم و وعده‌هایی برای حمایت و همراهی به من دادند. اینگونه که برای حضور در مسابقات، کمک لازم را برای انجام مکاتبه به‌خصوص در مورد موتورم و خروج آن از کشور و ورودش به کشور میزبان داشتند. برای همین رقابت‌های چک، آقای ناظمی رئیس فدراسیون مساعدت‌های لازم را در این زمینه داشت و واقعا کمک حال بودند. در کل از این حیث از هیچ کمکی دریغ نشد اما مشکل اصلی من مسائل مالی است.
اسپانسرهای حریفانم را من ندارم چون تحریم هستیم
این موتورسوار در این مورد به وضعیت رقیبان مورتورسوارش در دیگر کشورها اشاره داشت و گفت: آنها از حمایت اسپانسرهای بزرگ و تاثیرگذاری بهره می‌برند، اسپانسرهایی که به‌خاطر تحریم امکان همراهی من را ندارند. به همین دلیل مجبور به مذاکره با اسپانسرهای داخلی می‌شوم. آنها از اینکه سفیر برندشان بشوم، استقبال هم می‌کنند اما مبالغی را پیشنهاد می‌کنند که اصلا در شان من یا هر ورزشکار دیگری نیست.
پیشنهاد ۱۰ میلیون تومان برای همکاری با یک اسپانسر داخلی
قنبری‌زاده یادآور شد: ماهی حداقل ۵۰ - ۴۰ میلیون تومان هزینه لاستیک برای تمرینات ماهیانه من می‌شود اما اسپانسرهایی که با آنها صحبت کرده‌ام وعده همکاری با نرخ ۱۰ میلیون داده‌اند که واقعا خنده‌دار است. مورتورسواری از رشته‌های پرهزینه در دنیا به حساب می‌آید. اگر واقعا بخواهیم به صورت حرفه‌ای در این رشته کار کنیم باید حداقل ماهیانه ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیون هزینه کنیم.
موتورم برای ۲۰ سال پیش است
وی در مورد موتوری که با آن تمرین می‌کند و ارزشش نیز توضیح داد و گفت: موتور من برای سال ۲۰۰۴ است یعنی ۲۰ سال پیش، مبلغ آن بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان است. در واقع موتورم نسبت به موتور رقیبانم در دیگر کشورها مدل پایینی دارد. به‌خاطر تحریم، موتور حرفه‌ای برای حرکات نمایشی وارد کشور نمی‌شود و اگر هم وارد شود مبلغی حدود یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون هزینه آن است درحالیکه در دیگر کشورها برای تامین همین موتور باید ۸۰۰ میلیون هزینه کرد اما به خاطر هزینه گمرگ، قیمت آن در ایران خیلی بالاتر می‌رود.
موتور من از موتور حریفانم سنگین‌تر است
او در مورد ویژگی موتورش با توجه به مدل قدیمی بودنش گفت: موتور من ۲۲۰ کیلو است در حالیکه موتورهای جدید خیلی سبک‌تر هستند و تمرین و مسابقه با آن به مراتب راحت‌تر انجام می‌شود. موتورهای جدیدی که موتورسواران حرفه‌ای دیگر کشورها با آن تمرین می‌کنند ۱۹۰ - ۱۸۵ کیلو است.
زمین تمرین ندارم
قنبری‌زاده با بیان اینکه در دزفول تمریناتش را دنبال می‌کند، گفت: البته زمین تمرین ندارم. مدت‌هاست از طریق ارگان‌های دولتی در دزفول پیگر هستم تا یک زمین تمرین در اختیار بگیرم اما هنوز به نتیجه نرسیده‌ام.
فدراسیون را درگیر معضل زمین نکردم
وی در مورد اینکه «آیا در این زمینه فدراسیون اقدامی انجام داده است؟»، گفت: اصلا از فدراسیون نخواسته‌ام در این زمینه کاری انجام دهد. موضوع مربوط به سازمان آب و شهرداری دزفول می‌شود و از طریق همان‌ها پیگیر باید باشم وگرنه هر زمان از فدراسیون درخواستی داشته‌ام، کوتاهی نشده است. انصافا ریاست فدراسیون همیشه همراهی لازم را داشته است. حتی تاکید داشته برای مسابقات آلمان هم همکاری لازم برای اعزام من انجام می‌شود.
دغدغه‌های تردد با موتور بدون پلاک
این موتورسوار در مورد موتورش به یک موضوع اشاره داشت و گفت: موتور من برگه سبز ندارد اما پلاک نه؛ موتورهای بالای حجم ۲۵۰ سی سی پلاک نمی‌شوند و موتور من چون ۶۰۰ سی سی است، پلاک نشده است. با نیروی انتظامی دزفول مکاتبه شده و مشکلی برای تردد در شهر و رفت و آمد به محل تمرین ندارم اما برای جابه‌جایی تمرین به شهر دیگر به‌خاطر پلاک نداشتن موتور، مشکل دارم. این در حالی است که توریست‌های خارجی با حجم موتور دوبرابر من به راحتی تردد می‌کنند.
۶ هزار دلار برای مجوز خروج از کشور موتور
قنبری‌زاده در مورد اینکه خروج موتور از کشور برای حضور در مسابقات چطور انجام می‌شود، گفت: موتور قیمت‌گذاری می‌شود و معادل قیمت تعیین شده باید پول در بانک مورد نظر گمرک بگذاریم. آخرین بار من ۶ هزار دلار پول در بانک گذاشتم تا مجوز خروج از کشور برای موتورم گرفتم.
آموزش در پیست آزادی
موتورسوار حرکات نمایشی در پایان در مورد فعالیت‌های جانبی‌اش غیر از تمرین و حضور در مسابقات گفت: در ایام تابستان در پیست آزادی آموزش دارم.
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
