نجیب‌زاده محتاط و باوقار
چرا کریم باقری سرمربی پرسپولیس نمی‌شود
در فضايي كه لابي‌هاي متعدد افراد براي تصدي جايگاه سرمربيگري تيم فوتبال مشهود است، نجيب‌زاده‌اي هست خود را محق اين عنوان نمي‌داند.
به گزارش "ورزش سه"، زنگ تلفن همراهتان به صدا درمي‌آيد و پشت خط مديركل يك هلدينگ بزرگ از شما تقاضاي قبول پست مديريت را دارد، پاسختان چيست؟
كداميك كمي تأمل می‌كنيم و توانمندي‌هايمان را با جايگاه مربوطه می‌سنجيم؟ كداميك پاسخ منفي به مديركل می‌دهيم؟ اغلب از اين جايگاه اغواكننده نمی‌گذريم به انواع دلايل خود را مستحق اين مسند می‌دانيم. در اين بين فردي باتجربه و توانمند اگر از قبول پيشنهاد سر باز زند، تعجب اذهان را برمی‌انگيزد!
كريم باقري دومين گلزن تاریخ تيم ملي و شخصيت مأخوذ به حيای فوتبال ایران كه می‌توانست با تعداد بازي و گل‌ها بدل به یک مرد بی‌رقیب در طول تاریخ بشود اما او در شرایطی که همچنان شرایط خوبی داشت، در پی ناکامی تیم ملی از صعود به جام جهانی 2002 پیراهن را آویخت و دیگر آن را بر تن نکرد و به جز یک دوره کوتاه در دوران سرمربیگری علی دایی، ترجیح داد نهایتا در بازی ایران - برزیل عنوان بازیکن تیم ملی را برای همیشه آرشیو کند اگرچه او در عرصه باشگاهي همچنان ميدان‌دار پرسپوليس بود.
او پس از آويختن كفش‌هایش به عنوان دستيار در كنار سرمربيان اين باشگاه به فعاليتش ادامه داد و هنوز به عنوان قدیمی‌ترین عضو در کادرفنی تیم حاضر است.
شايد از ديد هواداران، كريم باقري نقشي فراتر از كنترل نيمكت و بازيكنان نداشته باشد و زماني كه بازي به سمت تشنج پيش می‌رود، اين آقا کریم است كه بر اوضاع ملتهب با حركات بدن و زبان چيره می‌شود، نقشي حاشیه‌ای اما بغایت لذتبخش چون اجرای آن به کریم سپرده شده است.
سال گذشته اين مربي بنا به دلايلي از همراهي پرسپوليس كنار گذاشته شد، اما در نهایت او به نیمکت برگشت تا شاهد کار خوان کارلوس گاريدو باشد. مربی‌ای که پيش از نيم فصل به علت نتايج ضعيف از سمتش بركنار شد و مديران و پيشكسوتان سعي كردند با مذاكرات فراوان كريم باقري را مجاب به پذيرش مسئوليت سرخپوشان پايتخت نمايند.
اما چرا فردي كه در بالاترين سطح فوتبال فعاليت داشته به همراه پرسپوليس فينال آسيا را تجربه كرده از قبول تصدي سمت سرمربيگري امتناع می‌كند؟
كريم باقري، نداشتن تجربه كافي و احساس رضايت از جايگاه فعلي خويش را از دلايل عدم پذيرش برمی‌شمارد.
در فوتبال ایران مربي‌اي را نمی‌شناسيم كه خود را در قامت سرمربيگري تيم محبوبش تصور نكرده باشد يا مانند دیگران آرزويش را فرياد نزده باشد.
قطعا كريم دلايل ديگري هم دارد كه نيازي به بازگويي آن در رسانه‌ها نمی‌بيند اما شايد بتوان دلايل را از شخصيتش بازشناخت، از جمله اینکه او فردي آرام و باوقار است و رفتارش در بازي برابر خيبر خرم آباد كه به عنوان سرمربي موقت شاگردانش را هدايت می‌كرد مؤيد اين مسئله بود، مقوله‌اي كه مربيان حاضر در ليگ ايران برخلافش عمل می‌كنند و اذعان دارند در صورت سكوت و سكون قطعا سر تيمشان بريده می‌شود و از كسب نتايج باز می‌مانند!
كريم باقري هميشه مورد احترام مردم و حتي هواداران رقيب بوده است و بي‌دليل به جايگاه رشك‌برانگيز شاه كريم در قلب هواداران نرسيده است، جايگاهي كه در صورت كسب نتايج ضعيف در كسوت سرمربي، سرنگون می‌شود و بازپس‌گيري‌اش در صورت غيرممكن نبودن قطعا زمان (چه مدت زماني، مشخص نيست) مي‌خواهد!
نورم رفتار هواداران همین است که از اهانت به تشويق علي عليپور می‌رسند يا مانند افشين پيرواني كه روزي شعار حياكن رها كن‌ها گريبانش را گرفته بود پس از 15 سال، اين روزها در استاديوم افشين با تعصب خطاب می‌شود.
كريم باقري فردي محتاط است و تمام تلاشش را می‌كند تا از گزند انتقادات و اهانت‌ها دور باشد زيرا كه می‌داند حتي درصورت صعود به فينال باشگاه‌های آسيا به عنوان سر مربي پس از چندي ممكن است در ورزشگاه آزادي با پرتاب اشيا او را به در خروج همراهي كنند.
او فردي است كه آرزويش را خوردن قهوه با اريك كانتونا عنوان كرده است. خواسته‌ای که عمق از شخصیت کریم برمی‌دارد که حتي اگر جنجالي بر پا باشد علاقه‌مند است نظاره‌گرش باشد، نه در ميان آن!
نویسنده: بهنام احتشام
گزارش خطا
کاربر گرامی ،
به منظور بررسی بهتر و دقیق تر مشکل مورد نظر، فرم زیر را تکمیل نمایید.
