آموریم در اولدترافورد: بازی بدون پیراهن!

به گزارش "ورزش سه"، منچستریونایتد به یک مربی خاص نیاز دارد. جانشینی الکس فرگوسن همیشه با موانعی همراه بود، زیرا حضور او در همه چیزهایی که باشگاه را به حرکت درمی‌آورد، بسیار پررنگ بود.

دیوید مویس برای ادامه میراث هموطنش انتخاب شد، اما پس از یک شروع امیدوارکننده، اوضاع در اولدترافورد شروع به فروپاشی کرد. هویتی که سر الکس ایجاد کرده بود، شروع به محو شدن کرد و حالا که اریک تن‌هاخ رفته، تنها نشانه‌ای از آن باقی مانده، رنگ‌های یونایتد است، زیرا حتی امروز ورزشگاه نیز ابهاماتی را به همراه دارد.
مربی باید خاص باشد و بتواند باشگاهی را که به دلیل تصمیمات غیرمنطقی خانواده گلیزر، صاحبان آمریکایی آن، تکه‌تکه شده است، متحد کند.

در اینجا، بزرگترین چالش روبن آموریم این نیست که بگوید برونو فرناندز و مارکوس رشفورد کجا بازی خواهند کرد یا بفهمد چه کسی قرار است نقش نونو مندس یا پدرو پورو را ایفا کند (با وجود اینکه فصل 2024/25 نسخه بهبود یافته اسپورتینگ است، آن دو وینگر همچنان بهترین وینگرهای تحت هدایت آموریم هستند). بزرگترین چالش آموریم بازگرداندن هویت به منچستریونایتد است و این همان چیزی است که در مصاحبه با "ManUtd TV" گفت.

موفقیت به درک همه چیزهایی که قبلاً گفته شد بستگی دارد: از جایگاه کاپیتان پرتغالی تا مهاجم بریتانیایی که در باشگاه تربیت شده است، تا انتخاب وینگرها. اما همچنین ایجاد یک سبک واضح از بازی، یکی از اشتباهات و نقایص اریک تن‌هاخ در اولدترافورد: آیا کسی فوتبال پرسینگ آژاکس او را در منچستریونایتد دیده است؟

آموریم گفته است که آنچه اسپورتینگ انجام می‌دهد ممکن است دقیقاً همان چیزی نباشد که یونایتد انجام خواهد داد. اما چیزی که نباید اتفاق بیفتد این است که روبن از ایده‌های خود مانند مربی هلندی کوتاه بیاید، تا جایی که هیچ‌کس حتی یک تیم را نشناسد، چه برسد به شیاطین سرخ قدرتمند.

منچستریونایتد یک باشگاه منحصربه‌فرد در رنگ‌هاست. آنها با قرمز، آبی و حتی سبز و طلایی بازی می‌کنند. اما مهم است بفهمیم اگر از پیراهن اصلی اش استفاده نمی‌کند نیز همان تیم است. یک تیم باید با آنچه در زمین ارائه می‌دهد شناخته شود، نه با آنچه می‌پوشد.

آموریم چالش را درک کرده و چندین بار در مصاحبه جدید خود درباره هویت صحبت کرده است. این همیشه اعتقاد او برای رسیدن به موفقیت بوده است. حتی می‌توان گفت که داشتن این اصل چیزی بود که باعث شد رؤسای جدید یونایتد روی او ریسک کنند. یک مربی جوان، اما با ایده‌های روشن و که هرگز در مسیر خود کوتاه نیامده است. این پروسه اصلا آسان نخواهد بود. کسانی هستند که او را در انگلیس لجوج خواهند خواند، همان‌طور که در پرتغال نمونه چنین افرادی بودند. و دیگرانی خواهند بود که به جای لجاجت، منتظر دیدن شخصیت و هویت یونایتد جدید با آموریم هستند.