آلزایمر مقطعی - فراموشی این همه تلخی؛
تنها راه حل پایان دشمنی بیرانوند و پرسپولیس!
شاید مطرح کردن چنین درخواستی از هواداران پرسپولیس در این فضای ملتهب و پرآشوب، حتی شدنی هم نباشد.
به گزارش "ورزش سه"، در حال سپری کردن روزهای پایانی اولین ماه از فصل پاییز هستیم و هنوز جنجال جدایی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس به پایان نرسیده است. هفتهها انتظار هواداران فوتبال ایران در نهایت با حکم غیرمنتظره محرومیت تعلیقی این سنگربان و جریمه ۲۰ میلیاردی او به پایان رسید و البته به نظر میرسد باشگاه پرسپولیس قصد دارد این دعوا و درگیری را همچنان ادامه دهد. در سوی مقابل نیز شب گذشته مالک متمول باشگاه تراکتور مصاحبه تند و تیزی داشته و به زعم خود به دفاع از حق و حقوق علیرضا بیرانوند پرداخت.
بعید به نظر میرسد این مناقشه و منازعه بین طرفین حتی تا چند ماه آینده به پایان برسد و بیتردید در این میان بزرگترین آسیب متوجه خود علیرضا بیرانوند، تیم ملی ایران و باشگاه تراکتور خواهد بود. بیرانوند فصل را فوقالعاده آغاز نکرده و به وضوح مشخص است که این حواشی و جنجالهای تمام نشدنی، نقش مهمی در کاهش تمرکز این دروازهبان و دور شدن او از روزهای آمادگی صددرصدی ایفا کرده است.
البته از همان ابتدا نیز مشخص بود که رقم خوردن چنین انتقال بزرگ و مهمی، حواشی فراوانی را به همراه خواهد داشت. اما در این میان رابطه بین بیرانوند و هواداران پرسپولیس به شکل وحشتناکی شکرآب شده و طرفداران باشگاه سابق این دروازهبان به شدت خواهان مجازات و تنبیه بیرانوند بابت جدایی از پرسپولیس هستند.
تردیدی وجود نداشت که حضور بیرانوند در باشگاه تراکتور، به عنوان یکی از رقبای سنتی پرسپولیس در مسیر موفقیت و کسب جام، مورد پسند هواداران پرسپولیس نخواهد بود و آنها چنین انتقالی را برنمیتابند. پس تا بخشی از این عصبانیت و آشوب و بلوا در فضای فعلی فوتبال ایران قابل حدس و در حقیقت غیر قابل اجتناب بود، اما رقم خوردن یک فضای بسیار تند ملتهب و توام با خشم علیه این سنگربان، شاید با توجه به مرور کارنامه درخشان در پرسپولیس، قابل اغماض و تخفیف هم باشد.
نباید فراموش کرد که علیرضا بیرانوند در یک دهه اخیر یکی از مهمترین بازیکنان پرسپولیس بوده و حتی از لحاظ آمار و ارقام میتوان عنوان بهترین دروازهبان تاریخ این باشگاه را نیز به او اختصاص داد. کسب شش عنوان قهرمانی در هفت سال، رکوردی بود که در تاریخ باشگاه پرسپولیس تکرار نشده و البته نباید فراموش کرد احتمالاً اگر در آن نیم فصل نیز علیرضا منصوریان و نفت تهران اجازه انتقال بیرانوند به پرسپولیس را داده بودند، برانکو در همان اولین فصل حضور خود در این باشگاه میتوانست به عنوان قهرمانی را از آن خود کند.
اگر تنها یک لحظه حواشی سالهای اخیر بیرو و البته در حقیقت جدایی تلخ و توام با عصبانیت و آشوب در او در این فصل تابستان را فراموش کنیم، احتمالا قبول داریم که بیتردید علیرضا بیرانوند از نامزدهای حتی کسب عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه پرسپولیس نیز محسوب میشود. شاید حتی اگر او در دیدار مقابل اولسان در فینال لیگ قهرمانان در ترکیب پرسپولیس حاضر بود، این تیم عنوان قهرمانی آسیا را نیز از آن خود میکرد. البته تردیدی وجود ندارد که حواشی عجیب و غیرقابل توضیح بیرو در سالهای اخیر نقش مهمی در کاهش محبوبیت او در بین هواداران پرسپولیس داشته است.
این سنگربان بلندقامت در همان سالهای ابتدایی حضور خود در این باشگاه با لحنی توام با تمسخر و توهین مدعی شد هواداران پرسپولیس حتی در خواب این قهرمانی باشکوه و مقتدرانه را نمیدیدند که این مصاحبه به شدت عصبانیت طرفداران باشگاه را برانگیخت، در سالهای بعد نیز تهدیدهای بیرو به جدایی و به خصوص در تابستان سال گذشته شایعات انتقال او به استقلال، بخش دیگری از محبوبیت و اعتبار بیرانوند در بین هواداران پرسپولیس را تحت الشعاع قرار داد. همین روند در نهایت منجر به این شد که انتشار اولین شایعات جدایی او در این فصل تابستان حتی با استقبال برخی از طرفداران مواجه شود و در واقع به نظر در این باشگاه کسی دلتنگ بیرو نیست.
البته قطعا نمیتوان در این میان نقش مهم و پررنگ خود بیرانوند در کاهش محبوبیتش و در واقع در این بلوای اخیر را نادیده گرفت. اما شاید هواداران پرسپولیس میتوانند کمی اغماض و چشمپوشی و با در نظر گرفتن مختصات خاص اخلاقی و شخصیتی بیرانوند، بخش از این خاطرات تلخ را فراموش کرده و حداقل هنگام انتقاد و بروز عصبانیت، کمی هم کارنامه درخشان بیرانوند از نظر فنی را دستمایه توجه قرار داده و در حقیقت کمی به این دروازهبان تخفیف بدهند.
فحاشیهای مکرر به خانواده یا اشاره به قومیت یا گذشته بیرانوند، شاید برای دروازهبانی که نقش مهمی در رقم خوردن طلاییترین عصر تاریخ باشگاه پرسپولیس را داشته، کمی دور از انصاف و معرفت باشد. شاید چنین برخورد تند و عصبانیت شدیدی را بتوان برای یک بازیکن بزرگ در تیمهای رقیب متصور بود، اما نباید فراموش کرد به هر حال نام بیرانوند در تاریخ باشگاه پرسپولیس ماندنی بوده و او بارها با عکس العملهای خود، هواداران این باشگاه را خوشحال کرده است.
مرور تاریخی ماجرا نشان میدهد حتی دروازهبان بزرگی مثل ناصر حجازی نیز در روزگاری مجبور به جدایی از استقلال و انتقال به باشگاه شهباز شد و بعد از گذشت یکی دو دهه، چیزی جز نام نیک از او در بین هواداران استقلال باقی نماند. پس علیرضا بیرانوند نیز میتواند امیدوار باشد در آینده غبار تلخی و عصبانیت بین طرفین به تدریج زدوده شده و او همچنان جایگاه خود در تاریخ باشگاه محبوب پرسپولیس را حفظ کند.
گرچه در فوتبال عمر محبوبیت و اعتبار کمتر از حد تصور است و چه بسیار ستارههای بزرگ و مربیان موفقی که بعد از چند هفته ناکامی یک شکست و در کسری از ثانیه همه اعتبار و هیمنه خود در بین هواداران یک باشگاه را از دست دادهاند. به هر حال در این درگیری و منازعه شدید، خود علیرضا بیرانوند نقش مهمی داشته و فلسفه جدایی بازیکنان بزرگ از یک باشگاه در فوتبال، معمولا مصادف با رقم خوردن چنین خداحافظیهای تلخ و حتی گاهی توام با دشمنی نیز بوده است. اما شاید حالا که چند ماه از جدایی بیرانوند از پرسپولیس سپری شده و این باشگاه نیز در حال حاضر یک سنگربان باکیفیت و بزرگ در اختیار دارد، فصل آتش بس و صلح بین طرفین فرا رسیده باشد. رویایی که شاید البته در این فضای تند و خشن هواداری در فوتبال ایران چندان هم منطبق با واقعیت نبوده و دور از ذهن باشد.
آریا فاطمیمقدم