من گزینه نیستم، مربی بزرگ بیاورید
فروتن و بیادعا، نیمکت استقلال و مرد آرام
ظهور سهراب بختیاریزاده روی نیمکت استقلال اتفاقی دور از انتظار و حتی غیرقابل باور در ماههای گذشته بود که به نتیجه خوبی منجر شد.
به گزارش "ورزش سه"، با گذشت زمان و ثبت شکست مقابل استقلال خوزستان، پرسپولیس و السد چارهای جز جدایی جواد نکونام و تغییرات در کادرفنی استقلال نبود، اما نه زمان کافی برای حضور سرمربی جدید وجود داشت و نه شرایطی بود که استقلال با کادرفنی سابق خود ادامه دهد.
حضور سهراب بختیاریزاده راهکاری بود که مدیریت استقلال برای پیش گرفتن یک روند منطقی و خریدن زمان برای تغییرات فنی در نظر گرفت که به نظر میرسد این یکی از تصمیمات مثبتی بود که در چند سال اخیر توسط مدیران استقلال گرفته شده است، استفاده از پیشکسوتی که با نهایت فروتنی، اعتبار خود را در میان گذاشت تا شرایط تیم محبوبش از وضعیت قرمز خارج شود و آماده تغییرات بزرگی شوند.
حضور بختیاریزاده در استقلال و تصمیماتی که او در این مدت گرفت، تمام و کمال در خدمت استقلال بود و مرهمی شد برای زخم عمیق آنها، او علاوه بر اینکه مسئولیت فنیای که روی دوشش قرار گرفته بود را به بهترین شکل پشت سرگذاشت، با مثبتنگری به هواداران این تیم قوت قلب داد که تغییرات مثبتی در راه است و حتی مدیریت این تیم را در مسیری قرار داد که مذاکرات با سرمربی مطرح خارجی را پیش بگیرند.
اولین مصاحبه بختیاریزاده در استقلال تمام و کمال به بازیابی روحی روانی هواداران، بازیکنان و به آرامش رساندن تیم بود، او با کسب رخصت از جواد نکونام سرمربی سابق استقلال و پیشکسوتان این تیم، تصمیم گرفت که مقابل هیچ کسی قرار نگیرد تا از این مسیر سخت عبور کند. سهراب سپس در اولین جلسه تمرینی با بازیکنان نیز گفتوگوی کوتاه و مثبتی داشت و توجه آنها را به فصل آینده پیش رو و اهمیت امتیازات باقیمانده جلب کرد.
*تغییرات مثبت فنی، رویکرد هجومی و درک درست از شرایط استقلال:
رویکرد اولین بازی تیم زیر نظر سهراب بختیاریزاده با در نظر گرفتن شرایط تیم و البته حریف مقابل ارائه یک بازی هجومی و در صورت امکان برد پرگل بود که میتوانست کمک بزرگی به استقلال بکند، بنابراین تمام مهرههای هجومی این تیم در یک تاکتیک مناسب به کار گرفته شدند تا شاید با کسب یک پیروزی پرگل شرایط قبل از فیفادی تغییر کند.
این اتفاق طبق برنامهریزی سهراب پیش رفت. استفاده همزمان از کاکوتا و ماشاریپوف، جلالی و رضاییان، بلانکو و محمدی زوجسازیهایی بود که در نقاط مختلف زمین با تفکرات هجومی انجام شده بود و این همان چیزی بود که در زمان کوتاه سرمربیگری بختیاریزاده در شهرخودرو و صنعت نفت هم شاهد بودیم. ارائه بازی هجومی و کیفیت فنی مطلوب اما نتایجی که رضایتبخش نبود، البته شاید اگر این تیمها در شرایط متفاوتی در اختیار سهراب قرار میگرفتند او خروجی دیگری در عرصه فنی داشت.
*کاریزما و اعتماد به نفس
سهراب بختیاریزاده سابقه سالها حضور در استقلال، گلزنی در جام جهانی و کیفیت فنی و شخصیتی مطلوب در دوران فوتبال خودش را دارد، در تمام سالهای اخیر او روی شخصیت اجتماعیاش هم به خوبی کار کرد و هیچگاه در جایگاهی قرار نگرفت که سالهای پرافتخاری که به عنوان بازیکن پشت سرگذاشته بود تحت تاثیر قرار بگیرد.
او زمانی که برای مذاکره با مسئولان هولدینگ به دفتر این شرکت رفت، با ظاهری آراسته و البته ادبیاتی فوقالعاده مقابل خبرنگاران قرار گرفت، در اولین تمرین با ظاهر ورزشی و در شان یک مربی داخل زمین چمن شد و در بازی با هوادار مورد توجه رسانهها و فوتبالدوستان قرار گرفت.
کاریزمای سهراب به شکلی است که نمیتوان صرفا او را یک مربی موقت در نظر گرفت، اما او خودش را به هواداران استقلال تحمیل نمیکند و با درک درست خواسته آنها همراه و در کنار آنها مقدمات حضور سرمربی خارجی در فضایی بهتر و آرامتر را فراهم کرده است.
سهراب با تیپ مورد علاقه خود، پولیور و پیراهنی که در سرمای ورزشگاه شهرقدس بر تن کرده بود، شبیه به چیزی بود که فکر میکردیم زودتر از او ببینیم. بازیکن باتجربه و کاپیتان و نقطه امن تیم در شرایط بحرانی که دیرتر از انتظار سرمربی شد.
* سهراب خودش را گزینه نکرد
هواداران استقلال نگرانی داشتند تا مثل خیلی از سالهای دیگر پیشکسوتان این تیم بعد از نزدیک شدن به تیم خودشان را گزینه نیمکت کنند، با تجربه ناکافی تیم را در اختیار بگیرند اما بختیاریزاده خیال آنها را راحت کرد و در صحبتهایی که بعد از پیروزی مقابل هوادار کسب کرد بازهم به خواسته معقول هواداران این تیم اشاره کرد و همانطور که پیشبینی میشد با رفتاری در شان خودش و باشگاه استقلال، آبی روی آتش ریخت و حواشی احتمالی را کنترل کرد.
بختیاریزاده در سالهای اخیر کمتر حوالی استقلال دیده شده، کمتر در مورد این تیم صحبت کرده و کسی را ضایع و خراب نکرده است. جالب اینکه در زمانی که به حضور او نیاز بود آمد، بهترین مسیر را پیش گرفت و شرایطی را فراهم کرد که از یک پیشکسوت دلسوز و کاربلند توقع میرفت.
یک جنتلمن آرام روی نیمکتی که کانون بحران فوتبال ایران در ماههای گذشته بود…