مربیان سری آ در مسیر عربستان قدیم!

به گزارش "ورزش سه"، دروسی علاوه بر عنوان اولین سرمربی برکنار شده در سری آ، عنوان اولین سرمربی اخراجی میان پنج لیگ معتبر فوتبال اروپا را هم به خود اختصاص می‌دهد. او از ژانویه 2024 جانشین مورینیو شد و هدایت گرگ‌ها را برعهده گرفت و نتایج آنچنان بدی هم کسب نکرد.

پس از جدایی او شاید اکثر هواداران به ویژه طرفداران رم فکر می‌کنند که دروسی توانسته نتایج خوبی با این تیم در طی این مدت کسب کند. اما اگر از یک زاویه‌ای دیگر به این موضوع نگاهی بیندازیم، احتمالا متوجه خواهیم شد که دلایل موفقيت نسبی دروسی با رم، بیشتر به اخراج آقای خاص ربط پيدا می‌کند؛ هر چند که با وجود سهمیه پنجم برای سری آ در لیگ قهرمانان اروپا، دروسی و شاگردانش موفق به کسب این سهمیه نشدند.

معمولا سرمربیانی که پس از مورینیو هدایت همان تیم را برعهده می‌گیرند، در یک بازه زمانی کوتاه مدت می‌توانند تغییر و تحولات زیادی در تاکتیک و نکات مربوط به امور فنی رقم بزنند و سبک تدافعی را طی چند بازی به یک سبک هجومی تبدیل کنند. چنين قضیه‌ای به این معناست که بازیکنان از قید و بندهای سفت و سخت دفاعی آزاد می‌شوند و توانایی این را دارند که آزادانه‌تر، شجاعانه‌تر و با فراغ بال پا به توپ شوند و فوتبال بازی کنند.

حال پس از توضیحی مفصل درباره نمونه‌ای از این مقوله، به سراغ موضوع اصلی می‌رویم. سوال اینجاست که چرا با گذشت زمان، عمر مربیان در سری آ کوتاه و کوتاه‌تر می‌شود؟ اینکه سری آ آرام آرام در حال تبدیل شدن به لیگ‌هایی مثل امارات، عربستان و ایران است، هواداران و علاقه‌مندان به این لیگ را کمی با نگرانی مواجه می‌کند. تمدید شدن قرارداد دروسی در پیش فصل تا سال 2027 و به یک‌باره فسخ آن در پایان هفته چهارم از سوی مديران رم، بسیار عجیب و در نوع خود باورنکردنی است.

در مثالی دیگر می‌توان به فونسکا، سرمربی آث میلان هم اشاره‌ای داشت. باخت به ليورپول در لیگ قهرمانان اروپا و البته به پارما در هفته اول سری آ و تنها دریافت پنج امتیاز از چهار دیدار، مديران میلان را بر آن داشته تا در صورت کسب نتیجه‌ای ضعیف در دربی دلامادونینا برابر اینتر، سرمربی پرتغالی را به درب‌های خروجی نزدیک و هدایت کنند. حتی از همین حالا در صورت برکناری سرمربی سابق لیل و رم، رسانه‌های ایتالیایی در حد گمانه‌زنی از چند سرمربی مطرح برای جانشین پائولو فونسکا، نام برده‌اند.

جای تعجب دارد که روزگاری سری آ مهد پرورش مربیان بزرگ و نامدار تاریخ فوتبال بود، حالا در عرض چند فصل اخیر بیشتر به لیگ فوتبال عربستان قدیم شباهت پیدا کرده و این روند ممکن است تهديدی برای مربیان جوان و تازه کار سری آ ایتالیا به حساب بیاید. مربیانی که تنها زمان اندکی برای اثبات خود در اختيار دارند و همین علت، سبب می‌شود تا بسیاری از مربیان خوب و مدرن از چرخه درست پرورش مربی خارج شوند و استعدادهای فراوانی در این زمینه به بار نشیند و اصلا دیده نشود.

در حالی که مربیانی همانند تیاگو موتا، الساندرو نستا، سسک فابرگاس و آلبرتو جیلاردینو حداقل به سه سال زمان برای ساختن تیم مدنظر خود احتیاج دارند. فرصت و بها دادن به مربیان خوش فکر و خوش آتیه، بی‌شک می‌تواند فوتبال هر کشوری به ويژه ایتالیا را در آینده‌ای نه چندان دور تحت‌الشعاع اتفاقات مثبت و رو به جلویی قرار دهد.

معین احمدوند