آنچلوتی زود فهمید: اختراع نابودگر جدید!

به گزارش "ورزش سه"، کیلیان امباپه دیشب اولین بازی خود را برای رئال انجام داد و به عنوان پنجمین کهکشانی رئال که در نخستین بازی‌اش گلزنی کرده توانست وارد قلب هواداران شود. اما در پیروزی و فتح سوپرجام توسط رئال نقش جود بلینگام از همه بیشتر بود که روی هر دو گل نقش داشت و بهترین بازیکن زمین نیز شناخته شد.

اولین رئال مادرید فصل چیزی را داشت که انتظار می‌رفت: همان ترکیب از فینال لیگ قهرمانان اروپا در ومبلی با میلیتائو به جای ناچو و امباپه جای کروس. اولین تغییر طبیعی بود اما تغییر دوم نمادی از دگرگونی رئال مادرید جدید آنچلوتی است.

چه چیزی از بازی با کروس و داشتن بازیکنی با مشخصات آلمانی در خط هافبک تا انجام این کار با کیلیان امباپه برای تشکیل مثلث هجومی با وینیسیوس و رودریگو تغییر کرد؟

اولین تغییر در پست جود بلینگام بود. مرد انگلیسی کمی عقب‌تر رفت و وقتی در نیمه دوم فعال‌تر شد و انرژی بیشتری به خرج داد، توانست MVP بازی شود. جود زمانی که با وینیسیوس ارتباط برقرار کرد، رئال مادرید از روی آتالانتا رد شد و شاید برتری 2-0 برای این تیم کم نیز بود.

در مقابل ایتالیایی‌ها و به‌خصوص در نیمه اول، رئال مادرید بیشتر از لذت بردن به‌خاطر حضور امباپه، غیبت کروس را حس کرد. بازی رئال  فاقد آن لمس و مکث با توپی بود که کروس به آنها می‌داد و ستاره سابق آلمانی به ترند شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. همه معتقد بودند رئال بدون کروس چیزی کم دارد.

گل دقیقه 59 فده والورده نشان داد که رئال مادرید از کجا بیشترین بهره را از بازی خود برده است. دزدی توپ با پرس مندی، ارتباط بلینگام و وینیسیوس و آمدن فده والورده از خط دوم به پیشانی حمله.

در شروع مسابقه، شوآمنی در پست هافبک دفاعی به فده والورده و بلینگام اجازه داد تا نقش تونی کروس را به عهده بگیرند. امباپه در پست 9 بود، وینیسیوس از چپ شروع کرد و رودریگو در سمت راست، اما سپس آنها مرتب تغییر پست می‌دادند.

بعد از وقت استراحت همه چیز تغییر کرد

رئال مادرید در نیمه اول مشکلات زیادی برای بازیسازی با مثلث شوآمنی، فده والورده و بلینگام داشت و در برخی مواقع هم وینیسیوس و کارواخال در این کار دخالت می‌کردند.

بعد از عملکرد نامنظم شوآمنی، که در نیمه اول اصلا خوب نبود، رئال شروع به بازیسازی با فده والورده و بلینگام کرد بدون اینکه از نقش وینیسیوس و رودریگو در کناره‌ها بگذریم.

یارگیری و پرس شدید آتالانتا در بسیاری دقایق اجازه حرکات ترکیبی را برای مثلث رئال دشوار کرده بود. تحرک وینیسیوس که دو پاس گل عالی به بلینگام و رودریگو داد، نقطه برجسته رئال مادرید بود که زمان زیادی طول کشید تا موقعیت‌های گل واضح را ایجاد کند، علی‌رغم اینکه امباپه در جلو بسیار فعال دیده می‌شد.

اما کل داستان در نیمه دوم تغییر کرد. نیمه‌ای که در آن بهترین نسخه بلینگام دیده شد و عکس او در هر دو گل رئال مادرید ظاهر شد، درست مثل وینیسیوس که بازی را متحول کرد.

با بازی‌های بیشتر و تطابق بهتر امباپه با دیگر مهاجمان، رئال نسخه‌ای بهتر از بازی دیروز خود را نشان خواهد داد. با سبک بازی متفاوت از فصول گذشته که می‌تواند قدرتمندتر نیز باشد. هرچه که است، ما دیگر رئال مادریدی که کروس فرمانده‌اش بود را نخواهیم دید.