مدافع عنوان، سایهای از تیم قهرمان دوره پیش
یادداشت: مشکلات اسپالتی در دوره گذار ایتالیا
با پایان مرحله گروهی هفدهمين دوره جام ملتهای اروپا از عصر شنبه تا بامداد چهارشنبه هر شب دو بازی از اولین مرحله حذفی را با همدیگر به تماشای آن مینشینیم.
به گزارش “ورزش سه” از قضا در اولین دیدار مرحله یک هشتم نهایی از ساعت 19:30 شاگردان اسپالتی باید به مصاف سوئیس مورات یاکین بروند.
جالب اینجاست که هر دو تیم در گروه خود جایگاه دوم را از آن خود کردند تا در این مرحله شاهد تقابلی جذاب و حساس میان دو تیم باشیم.
برخلاف آنچه تصور میشد ایتالیا، تیمی که در دوره گذشته با شایستگی توانست عنوان قهرمانی بورو را برای دومین بار در تاریخ فوتبال خود به دست بیاورد، آنچنان که شاید و باید در حد تیم مدافع عنوان قهرمانی ظاهر نشدند و در گروه B -که موسوم به گروه مرگ بود- به سختی موفق شدند با چهار امتیاز به مرحله حذفی صعود کنند.
شاگردان اسپالتی حتی در مقابل آلبانی هم به مشکل خوردند و خوشبینترین هواداران آلبانی هم فکرش را نمیکردند که بتوانند در برابر لاجوردی پوشان سریعترین گل تاریخ ادوار یورو را به نام خود ثبت کنند.
ایتالیا در هر سه بازی مرحله گروهی موفق به ثبت کلینشیت نشد و نتوانست دروازه خود را بسته نگه دارد و با سه گل خورده در سه بازی متوالی پا به مرحله یک هشتم نهایی میگذارد.
البته اگر ایتالیا گلری به نام دوناروما را در دروازه خود نداشت، احتمالا تعداد گل خورده آنها بیشتر از عدد سه نشان میداد و اسپالتی بسیار خوش شانس بود که از موهبت گلری به نام جیجی دوناروما برای محافظت از دروازه خودی بهره میبرد.
دوناروما در بازی مقابل اسپانیا هشت سیو بینظیر داشت و در نهایت، با گل به خودی کالافیوری دروازهاش باز شد. ضمن اینکه دوناروما پس از مامارداشویلی از گرجستان و نیتا از رومانی، با دوازده سیو در رده سوم بیشترین تعداد سیو گلرها در مرحله گروهی قرار میگیرد.
به طور کلی اگر بخواهیم با نگاه و دیدی جامعتر به این قضیه بنگریم، باید به یازده نفر اصلی ایتالیا در فینال یورو 2020 رجوع کنیم.
تیم روبرتو مانچینی در قیاس با ترکیب فعلی اسپالتی بسیار دچار دگرگونی و تحول شده و بهتر است بگوییم در طی سه سال گذشته، پایه و اساس ترکیب ایتالیا با تغییرات زیادی مواجه شده است.
اسپالتی در مقابل کرواسی تیمی را روانه میدان کرد که نسبت به فینال 2020 شش تغییر داشته و بسیاری از بازیکنان کلیدی و مهم تیم، با گذشت زمان و در اثر بالا رفتن سن و افت کیفی و کمی از تیم ملی کنار گذاشته شدند.در دوره قبلی، مهرههایی مثل مارکو وراتی و لورنزو اینسینیه موفق شدند هر کدام به ترتیب با خلق چهارده و سیزده شانس گلزنی، از حیث خلق موقعیت گل در صدر جدول قرار بگیرند.
آنها در مرحله گروهی برابر ترکیه، سوئیس و ولز هیچ گلی دریافت نکردند و با هفت گل زده و صفر گل خورده، با اقتدار پا به مرحله بعدی گذاشتند.
یکی از نقدهایی که همواره در طول دیدارهای مرحله گروهی به سبک بازی اسپالتی و تیمش وارد بود، ریتم و تمپو به شدت پایین در انتقالهای مثبت و وارد شدن به فاز حمله به منظور ایجاد موقعیت گل در یک سوم ابتدایی زمین حریف است. همان چیزی که تیم مانچو بر عکس تیم اسپالتی از آن به خوبی برخوردار بود و به همین خاطر سبب شده بود تا آن تصور همیشگی از ایتالیا با سبک دفاع فولادی و به ثمر رساندن تنها یک گل، بر هم بخورد و از یک ایتالیایی که دفاع کردن را بهتر از هر تیمی بلد است، در خط حمله و فاز هجومی نقطه عطف و انقلابی ایجاد کند.
پس از قهرمانی در یورو 2020 ایتالیا به نحوی نتوانست آن نسخه فوق العاده و بسیار آماده خود را حفظ کند و ثمرهاش عدم صعود به جام جهانی قطر و کسب دو مقام سومی در لیگ ملتهای اروپا برای آتزوری بود.
با رفتن مانچو و سپردن تیم به اسپالتی، این ماجرا بیشتر بر همگان آشکار و روشن شد.
عدم وجود چیزی به نام «خلاقیت» و کیفیت پایین مهرههای هجومی در خط حمله موجب میشود تا ایتالیا بیش از پیش، از هم گسیخته، نگران و بدون داشتن ایده و برنامه در حملات دیده و ظاهر شود.
البته که ایتالیاییها پس از هر قهرمانی در تورنمنتهای مهم و معتبر ملی، چند سالی وارد پروژه و پروسه «دوران گذار» میشوند. آنها کمی به زمان نیاز دارند تا مجددا ترک عادت کنند و بدرخشند و همه را غافلگیر سازند. عادتی که به نظر میرسد هیچ جوره نمیتوان آن را از ایتالیا به دور نگه داشت.
معین احمدوند