قانون جدید یوفا، آرزوی دیرینه فوتبال ایران
یوفا در اقدامی جالب و درخور توجه قانونی را اعمال کرد که از این پس کمتر شاهد درگیری بازیکنان با تیم داوری خواهیم بود.

به گزارش "ورزش سه"، قبل از آغاز رقابتهای یورو 2024 یوفا به جهت کاستن تنشها و حفظ تمرکز تیم داوری در زمین، قانونی را وضع کرد که به احتمال زیاد، جنجالهای کمتری در مستطیل سبز مشاهده خواهیم کرد.
در توضیح این قانون آمده است که هیچ یک از اعضای تیم به جز کاپیتان، حق صحبت با داور را ندارد و در غیر این صورت، داور میتواند اعتراضات سایر بازیکنان را به هر دلیلی برنتابد و با کارت زرد آنها را جریمه کند.
با نگاهی اجمالی به این قانون جدید یوفا متوجه میشویم که تیمهای داوری در نهادی مثل یوفا، بسیار قابل احترام و ارزش هستند و روز به روز در حال کمک و بهبودی به وضعیت جامعه داوری میباشند.
عوامل دیگری مانند VAR، تکنولوژی آفساید نیمه خودکار، تکنولوژی خط دروازه و سایر موارد در طی یک دهه اخیر کمکهای فراوانی به داوران در سختترین شرایط بازیها رساندهاند و جالب اینجاست که با وجود این همه پیشرفت در حیطه دانش داوری، داوران مجدداً مرتکب اشتباهاتی باورنکردنی و عجیب میشوند.
اکنون با قانون جدید و البته کارآمد یوفا داوران به ویژه داور اصلی بازی بیشتر از پیش احساس امنیت و آسودگی در حرفه خود دارند.
باید اذعان کرد که نیمی از اعتراضات بازیکنان در زمین، بیهوده و بی جهت است و فقط به تلف شدن وقت بازی و بر هم خوردن تمرکز چهار داور مسابقه یاری میرساند و در نهایت هم هیچ سود و نفعی برای هیچ فردی در زمین ندارد.
با این تفاسیر بد نیست از چنين قضیه و بحثی پلی به فوتبال و مسائل داوری کشور خودمان بزنیم و ببینیم که آيا واقعا روزی میرسد که در فوتبال ایران، داوران تنها و تنها با کاپیتان تیمها گفتگو کنند یا خیر.
جامعه داوری در فوتبال ایران دهههاست که از عدم وجود واژه ای به نام «حرفهای بودن» رنج میبرد. شرایط و امکانات برای داوران ایرانی به هیچ وجه ایدهآل نیست و با یک حساب سرانگشتی هم میتوان فهمید که علاوه بر تحمل فشار روانی بیش از حد از سوی تیمها، مربیان و بازیکنان، صرفه اقتصادی و آورده مالی آنچنانی ندارد. آنها نه امنیت مالی دارند و نه امنیت جانی. بارها و بارها تماشا کردهایم که در فوتبال پایه و رقابتهای لیگ نوجوانان، جوانان و امید، داوران را به باد کتک گرفته و با انواع و اقسام سلاحهای سرد و گرم، تهدید به مرگ شدهاند!
داوران ایرانی علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با این مشکلات، از ابتداییترین وسایل ساده داوری محرومند. چندین سال است که فقط به شنیدن خبر آمدن VAR به فوتبال ایران عادت کردهایم! این در حالی است که نسخه فیزیکی دستگاه VAR در موارد استثنایی و بسیار خاص وارد کشور میشود!
در واقع باید بگوییم که قانون جدید یوفا در ایران آرزوی دیرینه و شاید محالی محسوب شود. اینکه روزی این امر یا قانون در فوتبال ایران اجرایی شود و به وقوع بپیوندد، تصورش بسیار سخت و مشکل است. حفظ احترام و اخلاق در قبال تیم داوری از طرف بازیکنان و مربیان، به هر نحوی لازم میباشد و بالاخره باید روزی به این بیاخلاقیها، پرخاشگریها و جنجالهای تمام نشدنی-که اعصاب هر بیننده فوتبالی را بر هم میریزد-پایان داد.
شاید یکی از راههای نجات دادن داوران از اعتراضات و شلوغیهای کنار زمین، اعمال همین قانونی باشد که یوفا آن را به درستترین شکل ممکن وضع کرده است. قانونی که میتواند پایانی بر تنشهای ذهنی و روحی داوران باشد.
معین احمدوند