هشت شکست تیم والیبال به دلیل اثر پروانه‌ای!

به گزارش "ورزش سه"، هشت بازی و هشت شکست؛ آمار کابوس‌وار تیم ملی والیبال ایران در لیگ ملت‌های ۲۰۲۴ بوده است؛ وضعیتی که نه تنها المپیک را برای ما به یک رویای بر باد رفته تبدیل کرد بلکه حالا دعا دعا می‌کنیم که با این روند حضور در سطح اول والیبال دنیا و مشخصا لیگ ملت‌ها را هم از دست ندهیم.

شاید یکی از بهترین افرادی که می‌توانست در مورد وضعیت کنونی والیبال ایران صحبت کند مربی سابق تیم ملی یعنی پاول وویسکی بود. به همین خاطر به سراغ دستیار سابق بهروز عطایی در تیم ملی والیبال ایران رفتیم که در اینجا مشروح صحبت‌های این مربی لهستانی با ورزش سه را می‌خوانید.

درباره ایران و‌ بازیکنان خوبش چی می‌تونم بگم؟
البته که بازی‌های تیم ایران رو دنبال می‌کنم، خیلی از بازی‌هاشون رو دیدم، چون واقعا علاقه‌مندم که پیگیر تیم ملی باشم. درباره این تیم و بازیکنان خوبش چی می‌تونم بگم؟مربی بهترین بازیکنان رو انتخاب کرده. تیم خیلی خوبی داره، به نظر من استعدادهای زیاد و پتانسیل خوبی در این تیم دیده می‌شه، هم پتانسیل فیزیکی و هم پتانسیل تکنیکی، و یه تیم خوب که واقعا سطح بالا بازی می‌کنه. فکر می‌کنم براتون خیلی ناراحت کننده بوده که از ۸ بازی همه ۸ تاش رو باختین، اما خب ورزش همینه. بازی کردن در لیگ ملت‌ها کار ساده ای نیست. تیم‌های زیادی تا آخرین لحظه می‌جنگن تا صعود کنن و برای همین کار ساده‌ای نیست.

باخت‌های شما به‌خاطر نبود موسوی است
اگه از من بپرسین که چرا اینطوری شده، باید بگم شما بهترین بازیکنان رو دارین و اگه مشکلی احساس می‌کنین، به نظرم دلیلش اینه که سید محمد موسوی رو کم دارین. او می‌تونست به تیم کمک کنه. این بازیکن به همراه این تیم می‌تونست بهترین نتایج رو بگیره. اما بازم باور دارم و فکر می‌کنم که این تیم واقعا تیم خوبیه، بله تیم ملی ۸ تا از ۸ بازیش رو باخت. دلیلش چه؟ وقتی درون گود نیستی نمی‌دونی چی باید بگی.

عبادی‌پور همیشه باید بازی کنه
به نظرم شما یکی از بهترین دریافت‌کننده‌های دنیا رو دارین، میلاد عبادی‌پور که به نظر من همیشه باید بازی کنه. او کسی هست که بازیکنان رو متعادل می‌کنه و باید درون زمین باشه. با اینکه الان دیگه سلطان اسپک نیست و نیاز هم نیست اینطوری بازی کنه اما می‌تونه کیفیت دریافت‌ها رو بالا ببره و اعتماد به نفس زیادی به بقیه بازیکنان بده. نه اینکه دلیل اصلی باخت هشت بازی ایران نبودن او باشه، اما من کیفیت بازیش رو واقعا دوست دارم.

شاید بعدا در مورد غیبت عبادی‌پور حرف بزنم
اگه درباره فصل گذشته بخوا‌م صحبت کنم باید بگم نبودن عبادی‌پور در لیگ ملت‌ها بزرگترین مشکل تیم بود، شاید بعدا درباره‌اش توضیح بدم، کار ساده‌ای نیست. اگه ۸ تا بازی کنین و هشت تاش رو ببازین، اینجوریه که انگار فضا داره براتون بسته و بسته تر میشه، نمی‌شه یه بازی دیگه رو برد، چون فشار همین‌طور بیشتر و بیشتر می‌شه. می‌دونم که بازیکنان دوست دارن به المپیک برسن اما خب با این فشار چنین کاری واقعا ساده نیست. اما به نظرم بازم می‌برن و مهارت‌هاشون رو به نمایش می‌ذارن و نشون می‌دن که تیم خیلی خوبین چون واقعا بازیکنان فوق العاده‌ای هستن.

کاش به پائز بیشتر فرصت می‌دادید
در مورد آقای پائز باید بگم من شخصا زیاد ایشون رو نمی‌شناسم. چند تا بازی دوستانه در زمانی که مربی اون تیم اوکراینی بودن باهاشون انجام دادم. چند تا بازی دوستانه بود اما تا حالا باهاشون کار نکردم. البته قطعا یه سری اطلاعات ازشون درون تیم دارم اما نمی‌دونم! همیشه براتون سؤاله که فلانی مربی بزرگیه، چه کاری از دستش برمیاد؟ برای تیم ایران خوب هست؟ اما خب کار ساده‌ای نیست که به یه تیم بیای و هر کاری که از دستت برمیاد انجام بدی، اوضاع یه کم فرق می‌کنه، مربی به زمان نیاز داره تا خودش رو با شرایط هماهنگ کنه، این بهترینشه. اینکه به زمان نیاز دارین تا هماهنگ بشین، ارتباطات درست رو با بازیکنان، با فدراسیون، با مردم پیدا کنین، بعدش می‌تونین با اعتماد به نفس و خونسردی و آسایش خاطر کارتون رو شروع کنین چون اولش شاید یه کم تحت فشار باشین، به خاطر اینکه والیبال در ایران ورزش مهمیه. اولش زیاد آسون نیست اما بعدش وقتی به شرایط عادت کردین، می‌فهمین که ایران جای خوبی برای کار کردنه و می‌تونین خوب کار کنین اما بعد از دو‌ ماه نمی‌شه چیزی گفت. نمی‌شه یه مربی رو بعد از دو‌ ماه قضاوت کرد.

عطایی مربی خیلی خوبی بو‌د
ازم‌ خواستین که درباره فصل قبل و آقای عطایی صحبت کنم، چی می‌تونم بهتون بگم؟ ما همین مشکل رو در لهستان داشتیم، اینکه شما هیچ وقت مربیان داخلی خودتون رو خوب نمی‌دونین، از نظرتون همیشه یکی از بیرون هست که بهتره و من فکر می‌کنم در هیچ جای دنیا اینطوری نیست.

شاید نه، در هیچ جای دنیا. اما در بیشتر کشورها اینطوری نیست. من فکر می‌کنم آقای عطایی بسیار مربی خوبیه، برای ایشون هم همون مشکلی که گفتم هست، اگه در تیم دریافت کننده خوبی نداشته باشی، اتفاقات لیگ ملت‌ها برات می‌افته و به لحاظ تاکتیکی به مشکل می‌خورین. الان یه لیبرو و دو دریافت کننده در حمله دارین و اینطوری سخته که در خط دریافت کار کرد. و خب اگه از من بپرسین، می‌گم که سال گذشته همین دریافت یکی از اصلی‌ترین مشکلات تیم بود.

سخت بود عطایی شرایط پارسال را مدیریت کند
باید بفهمین چطوری می‌شه این شرایط رو مخصوصا برای لیبرو مدیریت کرد تا دریافت‌های خوبی داشته باشه، با وجود اون دریافت کننده‌های خط حمله. جوری که سرویس زننده بتونه توپ رو به همه جا بفرسته، اگه در این شرایط لیبرو باشین کارتون ساده نیست، نمی‌دونین که کجا باید کمک کننده باشین، کدوم سمت باید به تیم کمک کنین. اگه با یه دریافت کننده عالی مثل میلاد بازی کنی، اونوقت می‌دونین که این بازیکن می‌تونه به تنهایی نصف زمین رو پوشش بده، و می‌تونین به یه دریافت کننده دیگه کمک کنین و بقیه زمین رو پوشش بدین. اما وقتی با دو تا دریافت کننده تهاجمی بازی می‌کنین، ممکنه بتونین بهتر اسپک کنین اما اول باید بتونین توپ رو پاس بدین و خب این یکی از سخت‌ترین مهارت‌ها در والیبال هست، و‌ به نظر من این اصلی‌ترین مشکل تیم در فصل گذشته در لیگ ملت‌ها بود، و فکر نمی‌کنم مربیان زیادی بتونن این شرایط رو مدیریت کنن. به نظر من این بزرگ‌ترین مشکل لیگ ملت‌ها در تابستون سال گذشته بود، بقیه فصل رو نمی‌دونم، می‌تونه خیلی چیزا باشه. مربی‌ها مسئول همه چیز نیستن. خیلی چیزا می‌تونه ایراد داشته باشه. می‌تونه مشکل بازیکن باشه، می‌تونه مشکل کادرفنی باشه، یا حتی مشکل فدراسیون، باید همه چی رو مدیریت کنیم. اما همیشه همه چی کامل و عالی نیست.

مربی فقط یک روی سکه است
در مورد بهترین مربیان بعد از المپیک پرسیدین، واقعا نمی‌دونم چون ساده نیست، شما مربی‌های خارجی خیلی خوبی در فدراسیونتون داشتین، مثلا با ولاسکو کار کردین، با مربی‌های خیلی خوبی کار کردین، اما خب مربی یه روی سکه است؛ فدراسیون، بازیکنان، آدم‌های حول والیبال حتی دولت، همه چی، همه باید با این پروژه درگیر بشن تا اون رشد لازم صورت بگیره، بازیکنان جوان و نسل جوانی دارین، بازیکنان بااستعداد زیادی دارین، این رو راحت می‌تونم بگم. اما این رو نمی‌تونم بگم که کدوم مربی بهتره، من با بعضی‌هاشون وقتی بازیکن بودن کار کردم، و این رو می‌دونم که مربی‌های سطح بالایی هستن، اما خب باید به وضعیت عادت کرد، به بازار، به شرایط کشور.

پیاتزا یا مندز؛ نمی‌دانم بهترین گزینه برایتان کدام است
اینها همه جا نمی‌تونن مثل الان خوب باشن. مندز مربی خوبیه، پیاتزا مربی خوبیه، همه‌شون نام‌های بزرگی هستن، اما سخته که بگیم کدوماشون برای فدراسیون شما و برای تیم شما بهتره، فقط می‌تونم بگم امیدوارم تیم بتونه در رقابت بعدی بازی‌هاش رو ببره، چون باید جایگاهتون رو در لیگ ملت‌ها حفظ کنین، و امیدوارم بیشتر بازیکنانتون بتونن در خارج از کشور بازی کنن، و بتونن در لیگ کشورهای دیگه مثل پلاس لیگا و لیگ‌های دیگه اروپا بازی کنن، چون لیاقت اینکه اونجا بازی کنن رو دارن و باید رشد کنن.

مطمئن باشید همه چیز درست می‌شود
در کل مهم‌ترین چیز اینه که بازیکنانتون شور و اشتیاق زیادی دارن، دوست دارن سخت کار کنن، تلاش کنن، می‌دونن که باید به هواداران احترام بذارن، می‌دونن که کل مردم کشورشون پشتشون هستن، و می‌خوان برای مردمشون بازی کنن. بقیه چیزها درست می‌شه. اوضاع خوب می‌شه، اما مهم‌ترین چیز اینه که می‌خوان بازی کنن و می‌خوان رشد کنن.