روایت عجیب پیوستن مارادونا به بارسا: با اسلحه!

به گزارش "ورزش سه"، « امیدوارم مشکلی با این که اسلحه‌ام را روی میز بگذارم نداشته باشی. این کار دلیل خاصی ندارد اما اسلحه سنگین است و نشستن با آن راحت نیست.» این حرفی بود که دومینگو تسونه، رئیس آرجنتینوس جونیورز بین سال‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ به جوزپ ماریا مینگوئیا که مدیر برنامه سرشناس بازیکنان بود و می‌خواست مارادونا را به بارسلونا ببرد زد و او هم پاسخ داد: «مرد، اگر این اسلحه خود به خود شلیک نکند مشکلی نیست.»

این اولین باری نبود که نماینده‌ای تلاش می‌کرد که مارادونا را به اروپا ببرد چون او از اولین باری که در سال ۱۹۷۷ دیده شد همیشه درخشان ظاهر شده بود و بسیاری علاقه زیادی به حضور او در باشگاه‌های بزرگ داشتند. 

مینگوئیا مدتی قبل در مستندی در بی بی سی اسپورت اظهار داشت: «این پسر با فیزیکی غافلگیرکننده از روی نیمکت در حالی که شلوارکی به پا داشت که به نظر لباس شنا می‌آمد و با موی زیاد وارد زمین شد. من عاشق لمس توپ او و حرکاتش شدم. عاشق او شدم. مارادونا فوتبالیست بود و من که عضو قدیمی بارسا بودم فهمیدم که باید او را هر طور شده به این باشگاه ببرم.»

آنها مذاکرات را در سال ۱۹۸۰ آغاز کردند و توانستند به توافق دست پیدا کنند. حتی دیداری دوستانه و دیدار با خوزه لوئیس نونیز، رییس وقت این باشگاه، هم در کنار دیدار با تیم ملی آرژانتین در بندهای این توافق قرار داشت. 

اما همه چیز در فاصله ۱۵ تا ۲۰ روز بعد تغییر کرد. زمانی که تلفن مینگوئیا زنگ خورد. خولیو هومبرتو گروندونا، رئیس وقت فدراسیون فوتبال آرژانتین، پشت خط بود: «او به من گفت که مشکلی درباره این انتقال وجود دارد و من باید به آرژانتین برگردم تا دیداری با وزیر رفاه که به خاطر عملکرد خوبش در سازماندهی جام جهانی ۱۹۷۸ به این سمت رسیده بود داشته باشم.»

جدای از پولی که از سوی باشگاه بارسلونا پیشنهاد شده بود، ارتش دوست نداشت که مارادونا پیش از برگزاری جام جهانی ۱۹۸۲ که قرار بود تیم سزار منوتی به عنوان مدافع عنوان قهرمانی در آن حاضر شود به اسپانیا برود. آنها هشدار داده بودند: «آنها الان نمی‌توانند او را به خدمت بگیرند. ما به او برای جام جهانی نیاز داریم.»

باید به این نکته توجه کنیم که در فاصله این پاسخ‌های منفی اولیه، آرجنتینوس دو بار مارادونا را به صورت قرضی به بوکا جونیورز فرستاد تا او بتواند به حضور در لیگ ادامه دهد. او شخصیت بزرگ و قهرمانی در متروپولیتانوی ۱۹۸۱ بود. مینگوئیا در پایان دوران حضور قرضی او در این تیم بار دیگر به بوینس آیرس برگشت تا علاقه بارسا را اعلام کند و در آن زمان بود که با تسونه که جانشین کونسولی شده بود دیدار کرد.

بالاخره و پس از دیدن اسلحه روی میز، مینگوئیا توانست این انتقال را نهایی کند، خریدی که در چهارم ژوئن ۱۹۸۲ رسمی شد. او می‌توانست در سال ۱۹۷۷ با ۱۰۰ هزار دلار خریداری شود اما تصمیم گرفت که در فوتبال بدرخشد و پنج سال بعد با هزینه ۷.۲ میلیون یورویی راهی بارسا شود که در آن زمان رکوردی برای خودش به حساب می‌آمد. 

این مدیر برنامه معروف در این باره گفت: «این اولین خرید بزرگی بود که من انجام دادم و البته طولانی‌ترین و پیچیده‌ترین آنها هم بود.» او چند دهه بعد بار دیگر به خاطر جذب یک ستاره درخشان دیگر در آرژانتین نامش را بر سر زبان‌ها انداخت، لیونل مسی.