تفاوت وزارتخانه با وزارتخانه چیست که آنها راحت خرج میکنند؛
کمالوند: بوی گاز برای آبادانیها، پولش برای استقلال!
فراز کمالوند، سرمربی 47 ساله تیم صنعت نفت آبادان، نسبت به وضعیت موجود برای این تیم بسیار نگران است.
به گزارش "ورزش سه"، حضور صنعت نفت آبادان در رده شانزدهم جدول باعث شده تا هواداران این تیم دوست داشتنی، نگران آینده تیم شهرشان باشند و در واقع سقوط صنعت نفت آبادان به دسته اول با توجه به قدمت و پشتوانهای که دارد بسیار تعجب برانگیز است. در چنین شرایطی فراز کمالوند در مصاحبهای با یک برنامه تلویزیونی داشت، درباره اتفاقات رخ داده در مدیریت این باشگاه گفت: هواداران من را شرمنده کردند اما من پای قولی که دادم هستم. بر فرض اگر تیم ماند و سال آینده ماند، باز روز از روزی از نو؛ مشکل مالی و پول دادن ادامه دارد. این قانون عجیب است. یعنی چه که در لیگ یک چون حرفهای نیست میشود هزینه کرد، اما در لیگ حرفهای نه؟ مسئولان منطقی فکر کنند. اینجا معدن نفت و گاز ایران است و بزرگترین پالایشگاه خاورمیانه است اما از این ثروتی که داریم نخواهیم ماند. من قول دادم که خواهم ماند و آب در دلشان تکان نخواهد خورد. تیم در لیگ ماند اما چه کاری خواهیم کرد؟ باید این مشکل یک روز برای همه تیمها حل شود. نفت مسجدسلیمان هر سال میرود و میآید تا سرمایهگذاری کند و صنعت نفت هم همینطور است. یک اتفاق خندهدار است. کاش نمایندگان مجلس حل کنند و سوال بعدی من این است که تفاوت وزارت معدن و تجارت با وزارت نفت چیست که در گل گهر، در مسها، در دیگر تیمهای صنعتی و ایران خودرو، فولاد مبارکه سپاهان هر کاری میکنند اما قانون مختص برای تیمهای نفتی است که در ضعیف ترین شرایط مالی در میان استانهای ایران است؟
وی افزود: در اینجا هیچ تفریحی جز فوتبال وجود ندارد. ای کاش تکلیف این تیم را رئیس جمهور مشخص کند چون باید بداند که مردم در آبادان با این تیم زندگی میکنم.
کمالوند در اشاره به ورود هلدینگ خلیج فارس به مالکیت استقلال گفت: من برای استقلال احترام قائل هستم و افتخار میکنم در این تیم کار کردم و خوشحالم که سرخابیها از این وضعیت عجیب هر سال خارج شدند. سوال مردم آبادان دقیقا همین است. در دو سوم شهر بوی گاز پیچیده و مشکلات دود و محیط زیستی برای آبادان است اما چرا پولش در تهران برای استقلال خرج شود؟ مردم بوی گاز بخورند و در طول سال بوی گاز استنشناق کند ولی نتوانیم هزینه کنیم؟ پیر و جوان هم ندارد. بارها در این شهر دیدم که پیرزن 80 ساله دلش برای تیم میسوزد. از وزیر محترم ورزش و نفت خواهش میکنم یک راهکار برای این مشکل بیندیشند چون مردم اینجا هیچ تفریحی جز فوتبال ندارند.
این مرد 47 ساله تصریح کرد: باید با انصاف باشیم چون همه کار میکنند اما این قانون تبدیل به یک چراغ قرمز شده. تفاوت وزارتخانه با وزارتخانه چیست؟ بعد از آن هم هلدینگی که بزرگترین پالایشگاه خاورمیانه را در این شهر دارد، برای تهران خرج میکند تا ما دچار مشکل شویم و 2 میلیارد از یک ارگان کمک بگیریم و بعد از آن به سراغ بیمه برویم. یک جا و یک گوشه در تلویزیون فقط برای یک ساعت از مجلس و وزارتخانه تشریف بیاورند تا جلوی کار غلط را بگیرند. کار غلط، غلط است و اگر 15 سال پیش قانونی تصویب شده نمیتوانیم ادامه دهیم. سالی یک تیم نفتی سقوط میکند و با این شرایط تا 3 سال دیگر هیچ اثری از تیمهای نفتی نخواهد ماند.