دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند تونی کروس باشد!

به گزارش "ورزش سه"، مرور تاریخ همیشه درکی مناسب از وقایع به ما می‌دهد و از تاریخ همیشه یاد گرفته‌ایم که آلمانی‌ها را با دو ویژگی برنده بودن و انضباط خاصشان بشناسیم اما تونی کروس شماره هشت مادریدی‌ها، علاوه بر این دو خصلت، یک هنرمند بود. هنرمندی که تمام پاس‌هایش دقتی داشت که شاید با هزاران ابزار مهندسی نمی‌توان آن را خلق کرد. به هر ترتیب این روزها، هواداران فوتبالی شبیه به افرادی هستند در سالن سینما که مشغول تماشای یک اثر هنرمندانه باشکوه هستند و خودشان از تعداد پلن‌های باقی‌مانده تا پایان اطلاع دارند. آنها با نقش اصلی این سینمایی، تلاطم‌های احساسی زیادی را تجربه کردند و حالا علاوه بر اینکه نگران خاتمه یافتن آن هستند، می‌خواهند از تماشای آخرین لحظاتش هم لذت ببرند.

تا پایان دوران فوتبالی کروس، حداقل 5 سکانس دیگر باقی‌مانده که در این میان، قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و همچنین ماجراجویی با آلمان در یورو می‌تواند این قصه را به قدری زیبا کند که فقط می‌توان آن را در احساسات مرور خاطرات قدیمی پیدا کرد.

تونی کروس دو فصل برای بایر لورکوزن بازی کرد، 5 فصل برای بایرن مونیخ که در آن 10 عنوان قهرمانی کسب کرد و در یک دهه گذشته با پوشیدن شنل پادشاهی در مادرید، به آنچلوتی و زیدان این اجازه را داد تا به افتخارآفرینی ادامه دهند!

او کارنامه‌ای درخشان و بی‌عیب و نقص دارد و قطعا هیچکسی نمی‌تواند از عملکرد کروس در طی این 18 سال ایراد بگیرد چون در هیچ جای این قصه، خبری از ناکامی نیست و قطعا نخواهد بود. اکنون قصد داریم تمام لحظات ماندگار کروس را مرور کنیم و خودمان را آماده کنیم تا به زودی، از جا برخیزیم، کلاه از سر برداریم و تونی کروس را تشویق کنیم.

شروعی از نوع فیلم‌های هالیوودی
16 ساله بود که به تیم جوانان بایرن مونیخ اضافه شد و در سال 2007، برای نخستین بار همراه با تیم بزرگسالان در زمین بازی مقابل انرژی کوتبوس قرار گرفت. او 18 دقیقه بازی کرد اما در همین مدت زمان کوتاه، نتیجه 3 بر صفر را به 5-0 تغییر داد و با دو پاس گل هنرمندانه به کلوزه کمک کرد تا بتواند برای مونیخی‌ها هت‌تریک کند.

جام قهرمانی به دستان او عادت داشت!
در فینال 2012 که در آلیانتس آرنا برگزار شده بود، کروس در دقیقه 83، با پاسی فوق‌العاده و هنرمندانه، مولر را صاحب موقعیت کرد و باعث جلو افتادن مونیخی‌ها شد اما تنها 5 دقیقه بعد، پرواز دیدیه دروگبا در محوطه جریمه باواریایی‌ها، تمام رویاپردازی‌های آن شب کروس را تبدیل به کابوس کرد. تونی یک آلمانی بود و بلد بود که از دل غم‌های تراژیک، چگونه یک قصه قهرمانانه بسازد و از آن مهم‌تر، لیگ قهرمانان اروپا زیبایی خودش را مدیون این مهندس آلمانی می‌دانست و با اینکه سال بعد، به دلیل مصدومیت همراه مونیخی‌ها نبود اما ومبلی برای او یک خاطره دل‌انگیز به جا گذاشت، خاطره اولین بوسه بر جام نقره‌ای لیگ قهرمانان اروپا!

او از حالا در جمع بزرگان است
کروس از شروع دوران فوتبالش تنها 8 سال می‌گذشت که مسافر برزیل شده بود. جواهری زرین در مجموعه افتخارات پر زرق و برق کروس که در اصل خودش با ثبت 2 گل و 4 پاس گل، نقش پررنگی در به دست آمدن جام جهان نما برای مانشافت داشت.

هنرمندانه‌ترین استقبال ممکن برای یک هنرمند
بعد از اینکه با هموطنانش در برلین جشن قهرمانی برگزار کرد، با سامی خدیرا تماس گرفت تا برای سفر به مادرید دو بلیت رزرو کند. کروس بازیکن رئال مادرید شده بود و خیلی زود، در اولین بازی خود با رئال مادرید قهرمان سوپرجام اروپا شد. او 90 دقیقه همراه با کهکشانی‌ها بازی می‌کرد و عملکرد کروس هیچ نقصی نداشت و به گونه‌ای بود که انگار سالیان سال است که شیوه درخشش در آسمان پرنور مادرید را زیست کرده!

توپ طلا آرزومند لمس دستان کروس!
دوران حرفه‌ای تونی کروس به‌گونه‌ای بود که می‌توانست حداقل یک توپ طلا داشته باشد اما به وضوح این فرانس فوتبال است که در انتخاب نکردن او ضرر کرده است. با این حال کروس همیشه در مراسم‌های فیفا، نامش با جوایز فردی بسیار زیادی همراه بود و در مراسم The Best، همیشه حضورش در ترکیب برترین‌های سال قطعی بود.

این جام برای تونی است
قهرمانی‌های متوالی رئال مادرید در اروپا همیشه با نام‌های زیادی همراه بوده و از یکه‌تازی کریستیانو رونالدو، شجاعت سرخیو راموس، خلاقیت‌های انفرادی بیل، مارسلو، ایسکو و خامس و سیوهای متعدد کیلور ناواس صحبت‌های زیادی شده اما تونی کروس همراه با دو بادیگارد کروات و برزیلی خود، در رقابتی که شعارش رقابت بهترین‌های جهان است، هر کاری کرد!

او در فینال‌های اروپایی با اعتماد به نفس مثال زدنی‌اش توپ را کنترل می‌کرد، با آرامش خاصش در میانه زمین برای انتخاب گزینه پاس دادنش، نگاه می‌کرد و در یک لحظه بهترین تصمیم ممکن را اتخاذ می‌کرد. سه قهرمانی متوالی رئال مادرید بدون حضور تونی کروس، تصورناپذیر خواهد بود.

مثلث برمودا در دل خشکی اسپانیا
دهه 2010 با مثلث‌های زیادی همراه بود. MSN  در بارسلونا، BBC در رئال مادرید و مثلث صلاح، فیرمینو و مانه در لیورپول همه آنها محشر و خارق‌العاده بودند اما در توصیف مثلثی که کاسمیرو، مودریچ و کروس در آن حضور داشتند، هیچ واژه‌ای نمی‌تواند تمام پتانسیل موجود در خودش را به نمایش بگذارد.

این شگرد او بود!
آلمان در دومین بازی مرحله گروهی جام جهانی 2018 روسیه، با حذف شدن و یک فاجعه بزرگ تنها 3 دقیقه فاصله داشت. خطایی که در گوشه زمین رخ داد، این احتمال را ایجاد می‌کرد که کروس بخواهد توپ را برای هوملس یا سوله ارسال کند اما مهندس آلمان هیچ تصمیم غلطی در دوران فوتبالی خود نگرفته بود و با اطمینان خاطر، توپ را به رویس داد و در دورترین زاویه ممکن، توپ را به چهارچوب فلزی سوئد شلیک کرد. سال‌ها بعد در خاک ریاض، مقابل والنسیا و در سوپرجام اسپانیا، از نقطه کرنر به شکلی توپ را گل کرد که شاید هیچکس نتواند به آن زیبایی پنالتی گل کند!

پایان 18 سال هنرمندانه زندگی مرد شماره 8
در ومبلی و مقابل مارکو رویس و دورتموندی‌ها، او برای آخرین بار پیراهن سفید رئال مادرید را تن خواهد کرد. تلخ است. آنقدر تلخ که هواداران امید دارند این بازی پیش از دقیقه 89 و پیش از دیدن اشک‌های رویس یا کروس، با سوت داور به پایان برسد و هیچوقت لحظه پایان آن را نبینند. ما دلتنگ خواهیم بود. کروس می‌رود و به‌مانند خداحافظی هزاران فوق ستاره دیگر این ورزش، باز هم یک جوان دیگر که او را الگوی خود قرار داده، بزرگ می‌شود اما چه کسی می‌تواند به ظرافت کروس توپ را به مقصد دلخواهش برساند؟ چه کسی می‌تواند جام قهرمانی اروپا را وابسته به دستانش کند و در پایان، چه کسی می‌تواند تونی کروس باشد.