گواردیولا اینجا باخت: آرتتا برنده نبرد تاکتیکی

به گزارش "ورزش سه"، مسابقه‌ای که همه منتظرش بودند؛ نه فقط در انگلیس، بلکه هواداران فوتبال در سراسر جهان بسیاری انتظار رویارویی منچسترسیتی و آرسنال در لیگ برتر را می‌کشیدند.

دو تیمی که فصل گذشته تا آخرین روزها رقابتی نزدیک برای قهرمانی لیگ برتر داشتند، در دومین فصل متوالی این رقابت جانانه را شکل دادند و البته این بار یک ضلع سوم قدرتمند به نام لیورپول را هم کنار خود می‌بینند.

پپ گواردیولا که فصل گذشته در راه قهرمانی لیگ، میکل آرتتا و آرسنال را شکست داده بود، این بار در بازی رفت در لندن با یک گل مغلوب آرسنال شده بود.

دیروز در ورزشگاه اتحاد شهر منچستر، بازی برگشت درحالی برگزار می‌شد که ساعتی پیش از شروع این بازی، لیورپول موفق به پیروزی ۱-۲ مقابل برایتون در آنفیلد شده بود و با یک بازی بیشتر نسبت به دو رقیب خود، موقتا به صدر جدول برگشته بود.

برای یورگن کلوپ و بازیکنانش، بهترین نتیجه ممکن در تقابل سیتی و آرسنال، تساوی بود.

چهار مدافع میانی در خط دفاع منچستر سیتی

ساعتی پیش از بازی، با انتشار ترکیب دو تیم، تصمیمات گواردیولا کمی غافلگیرکننده به نظر می‌رسید‌.

درچارچوب دروازه با توجه به مصدومیت ادرسن، بار دیگر اشتفان اورتگا آلمانی بازی می‌کرد‌. هرچند با مصدومیت کایل واکر در بازی تیم ملی انگلیس مقابل برزیل، دست گواردیولا در خط دفاع کمی بسته بود اما حضور چهار مدافع میانی در خط دفاع کمی عجیب بود.

از راست به چپ، امانوئل آکانجی، روبن دیاز، ناتان آکه و ژوسکو گواردیول در خط دفاع سیتی بازی می‌کردند.

در خط میانی هم حضور همزمان رودری و متئو کواچیج نشان از گرایش دفاعی گواردیولا در انتخاب ترکیب نیمه اول داشت.

برناردو سیلوا، فیل فودن و کوین دبروینه دیگر هافبک‌های سیتی بودند که عقب‌تر از ارلینگ هالند بازی می‌کردند. ترکیب سیتی در شروع بازی محافظه‌کارانه به نظر می‌رسید اما آرتتا تغییری در ترکیب استاندارد تیمش ایجاد نکرده بود.

داوید رایا در چارچوب دروازه، بن وایت، ویلیام سلیبا، گابریل و جیکوب کیویور چهار مدافع آرسنال بودند. در آرایش ۳-۳-۴ جورجینیو، دکلن رایس و مارتین اودگارد سه هافبک میانی آرسنال بودند و در خط حمله هم بوکایو ساکا و ژسوس و کای هاورتز بازی می‌کردند. تنها نکته ویژه نیمکت نشین شدن گابریل مارتینلی و حضور ژسوس کنار هاورتز و ساکا از ابتدا بود.

حبس شدن آرسنال در ۱۵ دقیقه ابتدایی

در ۱۵ دقیقه ابتدایی، تسلط سیتی بر جریان بازی چشمگیر بود. هرچند ظاهر ترکیب سیتی محافظه کار بود اما مثل بازی‌های مراحل حذفی لیگ قهرمانان فصل گذشته، گواردیولا با شکلی ویژه از بازی، موفق به تحمیل شکل بازی خودش به حریف قدرتمندش، آرسنال، شده بود؛ تیمی که در سه بازی قبلی خود در لیگ برتر ۱۲ گل به نیوکاسل، شفیلد و برنتفورد زده بود. بله، ۱۲ گل در سه بازی پیاپی لیگ برتر.

تعداد توپ‌گیری‌های بازیکنان سیتی از آرسنالی‌ها در نیمه این تیم در ۱۵ دقیقه ابتدایی واقعا چشمگیر بود؛ نکته‌ای که باعث شده بود آرسنال در این مبارزه زمانی به ندرت با توپ بتواند وارد نیمه زمین سیتی شده و در این بخش از زمین مستقر شود‌.

کرنر سیتی، ضربات آرسنال

در ۱۵ دقیقه دوم، مالکیت توپ سیتی بیشتر هم شد و به ۷۲ درصد رسید اما موقعیت گل خاصی در بازی ایجاد نمی‌شد.

بهترین موقعیت سیتی روی یک کرنر شکل گرفت؛ و ضربه آکه از فاصله نزدیک دروازه که توسط رایا مهار شد‌. جالب اینکه آرسنال تعداد ضرباتش به سوی دروازه، در همین بازه زمانی به رغم مالکیت کمتر از ۳۰ درصد، بیش از سیتی بود‌.

مهم‌ترین اتفاق در این دقایق مصدومیت آکه و تعویض اجباری او با ریکو لویس بود؛ بازیکنی کاملا متفاوت با آکه.

باز شدن فضاها در بخش پایانی نیمه اول

بازی در نیمه اول درحالی بدون گل به پایان رسید که در ۱۵ دقیقه پایانی این نیمه، تراکم و فشردگی آرسنال در فاز دفاع کم شده بود و همین باعث شد هر دو تیم فضاهای بیشتری برای طراحی حملات خود پیدا کنند.

ژسوس در نیمه اول چند بار از فضای خالی شده میان آکانجی و دیاز استفاده کرد و دلیل حضور او در ترکیب اصلی به جای مارتینلی که ترجیح می‌دهد در کانال‌های کناری صاحب توپ شود، مشخص شد.

در دقایق پایانی نیمه اول مشخص شد که قرار است در نیمه دوم بازی هیجان‌انگیزتری را ببینیم.

چهار تعویض تاکتیکی گواردیولا و آرتتا

با شروع نیمه دوم شکل بازی سیتی به کلی تغییر کرد‌. لوئیس در زمانی که سیتی صاحب توپ بود، عملا تبدیل به هافبک دفاعی شده بود و رودری عقب‌تر از او، نقش یکی از مدافعان میانی را بازی می‌کرد.

همین تغییر شکلی، سیتی را در فاز حمله کمی موثرتر از قبل کرده بود. اما وقتی گواردیولا فهمید با این تغییر، همچنان نمی‌تواند ایجاد موقعیت کند، دو تعویض همزمان در دقیقه ۶۰ انجام داد؛ جک گریلیش و جرمی دوکو به جای کواچیچ و فودن وارد میدان شدند.

با این دو تعویض، عملا دو نیروی هجومی جایگزین یک بازیکن تدافعی و یک بازیکن هجومی شدند. درواقع برآیند این دو تعویض، تهاجمی‌تر شدن سیتی بود. دوکو که اغلب او را در بال چپ می‌دیدیم، در سمت راست قرار گرفت و گریلیش در سمت چپ.

به نظر می‌رسید گواردیولا با این کار، می‌خواست خط دفاع آرسنال را مجبور به عریض‌تر شدن برای مهار دوکو و گریلیش کند، تا بعد در کانال‌های میانی فضای بیشتری برای نفوذ ایجاد شود.

آرتتا در واکنش به این تعویض‌ها، توماس پارتی که یک هافبک دفاعی کلاسیک است را به جای جورجینیو وارد زمین کرد و تاکهیرو تومیازو هم به جای کیویور در دفاع چپ قرار گرفت.

موفقیت تاکتیکی آرتتا

هرچند سیتی در شکل بازی و ترکیبش هجومی شده بود و تعویض‌های آرسنال در جهت کنترل بازی و حفظ نتیجه بود اما در دقایق پایانی تیمی که بار دیگر تا آستانه زدن گل پیش رفت، آرسنال بود؛ به خصوص در صحنه‌ای که لئاندرو تروزارد بازیکن تازه وارد به زمین در محوطه جریمه ضربه‌ای داخل چارچوب زد و اورتگا دروازه‌بان سیتی این شوت را دفع کرد.

نتیجه تعویض‌های گواردیولا، هرچند نزدیک شدن سیتی به خلق موقعیت بود اما نیروهای تهاجمی این تیم فقط به انجام این کار نزدیک شدند و نه موفق به عملی کردن آن.

آرسنال به رغم ۲۸ درصد مالکیت توپ، یک ضربه به چارچوب بیش از سیتی ثبت کرد. سیتی یک ضربه در چارچوب داشت و آرسنال ۲ ضربه.

همین آمار کافی است که به این نتیجه برسیم آرتتا دیروز در جدال تاکتیکی با گواردیولا، کاملا موفق بود و توانست یکی از بهترین تیم‌های جهان را در ورزشگاه خودش، دور از دروازه آرسنال نگه دارد.

پیروزی بزرگ کلوپ

برنده اصلی این بازی یورگن کلوپ بود؛ تیم او حالا با ۶۷ امتیاز و ۲ امتیاز اختلاف با آرسنال و ۳ امتیاز بیش از سیتی، در صدر جدول قرار گرفته است.

این رقابت سه تیمی فوق‌العاده نفس‌گیر شاید تا روز پایانی لیگ ادامه داشته باشد؛ رقابتی که در حافظه لیگ برتر انگلیس باقی خواهد ماند.

منبع: بی بی سی