شوت و ایستگاهی دو راه فرار از بن بست آبی
پرسپولیس برای بردن دربی نوراللهی کم داشت
با وجود سپری شدن چند روز از دربی صد و سه همچنان بحث درباره موارد و نکات تاکتیکی مسابقه و البته اینکه چطور پرسپولیس نتوانست سد دفاعی استقلال را بشکند مسائل مختلفی مطرح میشود.
به گزارش ورزش سه، پرسپولیس با وجود بهره بردن از بازیکنان خلاق و تکنیکی و چهرههایی که میتوانستند در جریان مسابقه تفاوت ایجاد کنند در کمند تاکتیکی و تدافعی استقلال به بنبست برخورد و بهخصوص در نیمه دوم بجز موارد اندکی نتوانست موقعیت گل ایجاد کند.
منوچهر عبدالله نژاد پیشکسوت پرسپولیس و یکی از مدافعان سابق این تیم درباره روند تاکتیکی مسابقه و البته اینکه چطور پرسپولیس نتوانست موقعیت گل بسازد و از آن بنبست تاکتیکی خلاص شود میگوید: در این مواقع وقتی تیم حریف با پنج دفاع بازی میکند یعنی سه دفاع در مرکز عمق را بستهاند و دو نفر هم کنارهها را بستهاند و ایستا بازی میکنند، وقتی کار دور زدن مدافعان حریف سخت میشود و عمق هم بسته است و نفرات ثابت هستند و باید از ضربات ایستگاهی و شوت استفاده کرد اما متأسفانه در فوتبال ما روی شوت خیلی کم کار میشود و در مورد ضربات ایستگاهی نیز تنوع برنامه و تاکتیکهایی وجود ندارد در صورتی که مثلا در لیگهای حساسی مثل اسپانیا یا آلمان میبینید تنوع ارسال ضربه کرنر وجود دارد و اینطور نیست که کرنرها یا کوتاه و روی تیر نزدیک باشد یا بلند روی دست دروازهبان. آنجا میبینید که بازیکن جرات میکند توپ را بلند پشت محوطه جریمه بفرستد و یک بازیکن دیگرشوت سرضرب میزند. این کار غیر از جرات البته توانمندی هم میخواهد چون توپ نهایی باید آنقدر سرعت داشته باشد که قطع و تبدیل به ضد حمله نشود.
عبدالله نژاد ادامه میدهد: با این وجود ما اصلا در کرنرها و ایستگاهیهایمان تنوع نداریم. همیشه یا بلند میزنیم یا روی تیر نزدیک باشد و مسیر توپ مشخص است یا گلر مسیر پرواز را میبیند و راحت توپ را جمع میکند و یا مدافعان حریف برگشت میدهند. در صورتی که میتوانیم با تنوع در ارسالها نظم دفاع حریف را بهم بریزیم. مثلا میشود چند کرنر را به بازیکنان چپ پا و چند تا را به راست پا داد و تنوع ایجاد کرد. ما از این مسئله خیلی ساده میگذریم غافل از اینکه در فوتبال روز دنیا 28-27 درصد گلها از روی ضربات ایستگاهی به دست می آید که ما روی آن یا کار نمی کنیم یا خیلی کم کار می کنیم.
عبدالله نژاد میگوید: شوت به دروازه تیم های ما هم از پشت محوطه جریمه در جریان بازی بسیار ناچیز است. الان شما تمرین هر تیم لیگ برتری را ببینید دارند از فاصله 30 متر هم شوت می زنند و خوب هم می زنند اما در جریان بازی چنین چیزی نمی بینید چون اعتماد به نفس را از بازیکنان گرفته ایم و با اولین شوتی که خراب می شود سر بازیکن داد می زنیم و می گوییم ای بابا باز هم این بازیکن شوت زد.
مربی سابق تیمهای امید و جوانان پرسپولیس میگوید: یک وقت شما در فوتبال پایه هستید و این را می بینید که بازیکن از لحاظ تکنیکی کار را بلد نیست اما در مورد بازیکن بزرگسال تعجب میکنید چطور با این همه توانمندی تکنیکی شوت نمیزند. مثل این میماند که فردی را می فرستید بازار تا خرید کند و پول هم دارد اما نمی تواند خرید کند در حالی که نیاز هم دارد.
او ادامه میدهد: من بازی های احمد نوراللهی را هر ازگاهی می بینم. الان او به اعتماد به نفسی رسیده که هر بازی دو سه شوت از پشت محوطه جریمه میزند. ما که گل کوچک بازی نمی کنیم تا باکس حریف بخواهیم پاس بدهیم و بعد ضربه بزنیم بلکه باید شوت از فاصله 20 تا 25 متری را هم امتحان کنیم. مگر روزبه چشمی مقابل سپاهان بد زد؟ کسی انتظار نداشت او از آنجا شوت بزند اما زد و دیدید کجا زد. بقیه بازیکنان هم توانایی دارند و فقط باید به آنها اعتماد به نفس داد و سرشان غر و لند نکرد.
او درباره اینکه آیا تغییرات اوسمار کافی بود و مثلا نمیشد با بازی دادن به ابوالفضل بابایی در لحظات پایانی شرایط بهتری در خط حمله ایجاد کرد، میگوید: نه چون محوطه جریمه حریف همین طوری هم شلوغ بود و اینطوری بیش از حد شلوغ میشد و اگر بازیکن دیگری آن هم اضافه میشد کاری از پیش نمیبرد.