کد خبر : 2007813 | 19 اسفند 1402 ساعت 16:08 | 25.5K بازدید | 21 دیدگاه

یک پاس گل از شماره یازدهی که می‌خواست گلزن باشد

ورژن عصبانی دانیال بهتر بود!

مدافع راست سرخ‌ها نود دقیقه طلایی را مقابل فولاد سپری کرد.

ورژن عصبانی دانیال بهتر بود!

به گزارش "ورزش سه" دانیال اسماعیلی‌فر مقابل فولاد یکی از بهترین نمایش‌های این فصل خود را ارئه کرد تا نشان دهد در مسیر صعودی قرار دارد.
درست مثل برخی دیگر از بازیکنان پرسپولیس دانیال اسماعیلی‌فر نیز در نیم فصل دوم شرایط فنی بهتری پیدا کرده و کیفیت بالاتری ارائه می‌‌دهد.

او از همان بازی نخست در اراک نشان داد با توجه به تغییرات کادر فنی نسبت به حضورش در ترکیب اصلی نمی‌تواند مثل گذشته اطمینان داشته باشد هر چند در اسکواد سرخ ها مدافع راست قابلی غیر از او وجود ندارد و وحدت حنانوف نیز بیشتر یک مدافع ایستا و موفق در کارهای تدافعی است که نمی‌توان در فاز حمل به او دل بست.

دانیال در پنج بازی اخیر پرسپولیس تقریبا هر یک مسابقه در میان نمایش‌های چشمگیری ارائه کرده و مقابل فولاد هم جزء بهترین‌های تیمش بود.
پاس گل تماشایی اسماعیلی‌فر در صحنه به ثمر رسیدن گل دوم که با عبور توپ از شاهین توکلی اتفاق افتاد مهمترین لحظه ثبت شده از او در این مسابقه بود.

با این وجود اتفاق عجیب آنجا بود که دانیال اسماعیلی‌فر در این مسابقه خیز عجیبی برای گلزنی بر داشته بود. او به شکل جالبی دو موقعیت گلزنی در نیمه اول داشت و می‌خواست به هر ترتیبی شده نامش در بین گلزنان مسابقه جا بگیرد اما سرانجام یک پاس گل به نامش ثبت شد.

دانیال در نیمه نخست با یک ضربه سر دروازه حریف را تهدید کرد که مدافع فولاد توپ را در آستانه ورود به دروازه از روی خط بیرون کشید و یک بار هم به سمت دروازه کنت شوت زد که منجر به یک کرنر شد.

به نظر می‌رسید دانیال در این مسابقه حالت متفاوتی داشت و کمی عصبانی به نظر می‌رسید که این مسئله در مصاحبه نسبتا مفصل او بعد از مسابقه هم نمود داشت. ظاهرا ورژن عصبانی دانیال هم در زمین مسابقه کارایی بالاتری دارد و می‌تواند با تکرار همین نمایش یکی از ستاره‌های تیمش در دربی باشد.

دیدگاه‌ها