پدیده‌های درخشان فوتبال آسیا در آسمان دوحه

به گزارش "ورزش سه"، با وجود ستاره‌های مطرحی چون مهدی طارمی، سردار آزمون، سون هیونگ مین، لی کانگ این، میتوما، کوبو، هری سوتار، سالم الدوساری و... انتظار می‌رفت جام ملت‌های قطر محل جولان و نمایش درخشان این بازیکن سطح بالا و حاضر در تیم‌های مطرح اروپایی باشد اما در عمل این‌گونه نشد. جام ملت‌های ۲۰۲۳ بیشتر از آنکه جنگ ستاره‌های اثبات شده قاره کهن باشد، محل تولدی برای ستاره‌ها و پدیده‌های جدید فوتبال آسیا شد.

یزن النعیمات (اردن)
یزن النعیمات به همراه موسی التعمری مهاجم دیگر اردن توانستند با گل‌هایشان را کره جنوبی را در نیمه نهایی حذف کنند. التعمری تنها بازیکن اردن در فوتبال اروپا است اما توانست توجه ایجنت‌ها و ماموران جذب بازیکن در سراسر دنیا را به خود جلب کند.
یزن النعیمات ۲۴ ساله در بازی مرحله گروهی برابر کره جنوبی که ۲-۲ مساوی شد گل زد و سپس در نیمه نهایی یک گل دیگر برابر این تیم به ثمر رساند. او همچنین در برد مهیج تیمش برابر عراق با نتیجه سه، دو گل زد. او در بازیکنی سریع و تکنیکی است که توانسته در این بازی‌ها ۱۰ موقعیت گل ایجاد کند که به طور مشترک دومین بازیکن تورنمنت است.

او در حال حاضر برای الاهلی قطر بازی می‌کند و توانسته ۱۴ گل و ۱۵ پاس گل را به نام خودش ثبت کند.
النعیمات در پایان جام مقابل قطر هم گلزنی کرد تا در مجموع ۷ اثرگذاری مستقیم روی گل‌های اردن داشته باشد و تنها عفیف شرایط بهتری از او داشته باشد.

عدی دباغ (فلسطین)
تیم ملی فلسطین با رسیدن به مرحله حذفی جام ملت‌های آسیا برای اولین بارتاریخ ساز شد و عدی دباغ در این راه نقش مهمی ایفا کرد. او سه گل برای تیم ملی فلسطین در این دوره از رقابت‌های به ثمر رساند. این مهاجم که سال گذشته به شارلوا بلژیک رفت، با قدرت در بازی هوایی و شم بالای گلزنی‌اش دربرابر دروازه، یک خطر دائمی برای مدافعان حریفان بود.

عدی دباغ تازه ۲۵ ساله شده و با بازی در دومین جام ملت‌های آسیای دوران حرفه‌ای‌اش، هنوز زمان زیادی را برای درخشش پیش رو دارد. فلسطین در مرحله یک شانزدهم نهایی با شکست دو، یک برابر قطر به پایان رسید اما دباغ همراه مصعب البطاط ستاره این تیم بود.

عباس‌بک فیض‌الله‌یف (ازبکستان)
کار ازبکستان در این دوره از رقابت‌های جام ملت‌های آسیا در یک چهارم نهایی و ضربات پنالتی برابر قطر به پایان رسید اما به نظر آینده درخشانی برای فیض الله‌یف هافبک ۲۰ ساله این تیم در پیش رو وجود دارد. این مهاجم جوان اما توانست با گلی که برابر هند در مرحله گروهی و گلش در بازی برابر تایلند در مرحله یک هشتم نهایی نقش مهمی در صعود تیمش به یک چهارم نهایی مسابقات ایفا کرد. او البته مثل هر بازیکن جوان دیگری گاهی اوقات به طور کامل بازی نمی‌کند اما دومین گل ستاره زسکا مسکو در این رقابت‌ها یکی از مهمترین گل‌هایش بود و او را به عنوان بهترین بازیکن زمین برابر تایلند رساند. نمایش فیض‌الله‌یف در بازی برابر تایلند و مدافعان خشن و دونده این تیم به گونه‌ای بود که کاملاً خط دفاعی حریف را خسته کرده بود و البته همین موضوع باعث شد که این بازیکن جوان نود دقیقه در ترکیب حضور داشته باشد.

جاسم ابو السلام (قطر)
هافبک خوش تکنیک قطری‌ها، در تمامی بازی‌های این تیم در ترکیب اولیه حضور داشت و او که پیش از جام ملت‌های آسیا تنها ۱۳ بازی ملی داشت، در هیچ کدام موفق به گل زدن نشده بود اما بازیکن تیم العربی در سن ۲۱ سالگی دروازه علیرضا بیرانوند را برای اولین گل ملی خود انتخاب کرده بود. اگرچه این روزها گل‌های اکرم عفیف، عملکرد درخشان زیرپوستی معز علی، رهبری حسن الهیدوس و سیوهای متعدد مشعل برشام به عنوان چهار رکن اصلی قهرمانی قطر عنوان می‌شود، با تدوین جاسم در میانه زمین در نقش یک قلب تپنده ظاهر شد و به خوبی جای خالی کریم بوضیاف را پر کرد.

علی جاسم (عراق)
دیگر هم بازی آیمن حسین یعنی علی جاسم که با تکنیک و جثه ریزش، نقش انکار نشدنی در عملکرد تیم ملی عراق داشت، با ثبت سه پاس گل همراه با عفیف و سردار آزمون در جمع سه پاسور برتر این تورنمنت عنوان شد.

پیش از جام هم عملکرد درخشانش در لیگ عراق مورد توجه تیم‌های زیادی قرار گرفته بود و حتی سپاهان برای مذاکره با او آماده بود اما با این عملکرد قطعا شرایط انتقالش سخت‌تر می‌شود.

رستم یتیموف (تاجیکستان)
زمانی که به عنوان بهترین بازیکن سال ۲۰۲۳ تاجیکستان خودش را برای جام ملت‌های آسیا آماده می‌کرد، حدس می‌زد که در مراحل حذفی قطعاً وظایف دفاعی تیمش بیشتر از هر بازیکن دیگری بر دوش خودش خواهد بود. یتیموف به عنوان دروازه‌بان تیم ملی تاجیکستان در مرحله یک هشتم نهایی در ذرات پنالتی به مانند سه بازی مرحله گروهی بسیار درخشان ظاهر شد تا شاید اگر او نبود شاید تاجیکستان خیلی زود در همان مرحله آغازین جام ملت‌های آسیا کنار می‌رفت.

موسی التعمری (اردن)
زمانی که به لیست اردن در آغاز جام ملت‌های آسیا نگاه می‌کردیم، تنها یک لژیونر در سطح ۵ لیگ معتبر اروپایی در بین بازیکنان اردن می‌دیدیم و ان زمان به سختی مسیر اردن فکر می‌کردیم که قطعا هیچکس آنها را در مراحل پایانی این تورنمنت تصور نمی‌کرد. به هر ترتیب شیخ موسی اردنی‌ها چهره ویژه برای تیم ملی اردن بود و او با عملکرد درخشانش به بازیکنان پر سر و صدای فوتبال آسیا که در جام ملت‌های آسیا سکوت اختیار کرده بودند، ثابت کند که یک نفره هم می‌توان یک تیم را فینالیست کرد.

احمد علی کسار (عربستان)
عربستان خیلی زود از جام ملت‌های آسیا حذف شد و به مانند سایر دیگر دوره‌های جام ملت‌های آسیا در ادوار اخیر، خیلی زود کنار رفت. در جریان بازی کره جنوبی مقابل عربستان بود که رسانه‌ها با هر سیو کسار از خود می‌پرسیدند: مگر الدعایه خداحافظی نکرده بود؟

مهدی قایدی (ایران)
از ابتدا مشخص بود که قایدی قرار است اسلحه پنهان و ذخیره طلایی تیم ما باشد. بازیکن ریز نقش و تکنیکی که توانایی عبور از هر مدافعی را دارد و دقت ضرباتش در محوطه جریمه بی‌نظیر است. به خصوص در برابر تیم‌های عربی، مهدی قایدی با توجه به بازی در لیگ امارات و تجربه موفقیت مقابل این نوع بازیکنان خیلی به کار ما می‌آمد و خیلی به او امید داشتیم.
اما جام ملت‌ها که شروع شد، همه چیز برعکس شد! قایدی آنقدر آماده بود که در دیدار آخر قبل از جام دبل کرد و قلعه‌نویی را واداشت تا از او در ترکیب اصلی استفاده کند. قایدی در هر دو بازی اول و دوم ما گل زد و مثل یک ستاره مطرح شد اما ناگهان....

در بازی با سوریه شرایط بازی مطابق دلخواه کادر فنی پیش نرفت. ایران ۱۰ نفره شد و بازی به ۱۲۰ دقیقه رسید. طبیعی بود که از بازیکنان فیزیکی بیشتر استفاده شود. از بازی با ژاپن هم که سیستم ما به ۱-۳-۲-۴ تغییر کرد که سیستم محبوب مهدی قایدی است، محبی فیکس شد و خوش درخشید ولی به هر ترتیب مهدی قایدی همان چهره و نامی بود که مردم دلیل غیبتش را مقابل قطر از کادرفنی پرس و جو کنند تا بدانند چرا یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی فوتبال ایران در این تورنمنت، نیمکت نشین شد.