نفر به نفر با عملکرد بازیکنان ایران مقابل سوریه

به گزارش "ورزش سه"، تیم ملی فوتبال ایران در یک بازی سخت، پراسترس و هیجان انگیز در نهایت صعود کرد، مسابقه‌ای که می‌توانست در نود دقیقه به پایان برسد و تلفاتی هم نداشته باشد، اما مهدی طارمی بازی با ژاپن را از دست داد و ایران هم با ضربات پنالتی به مرحله بعدی صعود کرد.

بازیکنان ایران در این مسابقه عملکرد فنی بدی نداشتند، اما از لحاظ اشتباهات فردی و تصمیمات هیجان‌زده شرایطی را رقم زدند که کیفیت فنی آنها در نیمه نخست به طور کامل زیر سوال برود و نیمه دوم و وقت‌های اضافه را با شرایط متفاوت به میدان بروند.

در ادامه عملکرد فردی بازیکنان ایران را در مقابل سوریه بررسی خواهیم کرد:

علیرضا بیرانوند:

علی بیرو نیمه اول با خیالی آسوده و بدون واکنش خاصی کارش را به پایان رساند، اما اشتباهی که در نیمه دوم انجام داد عملکرد خودش و تیم را تحت تاثیر قرار داد، خروج با تردید و ریسک در گام برداشتن به سمت مهاجم تازه‌نفس حریف خطای پنالتی را به سود سوریه اعلام کرد، در وقت‌های اضافه نیمه دوم بیرانوند روی یک خروج اشتباه بازهم داشت کار دست تیم میداد و خوش‌شانس بودیم که به گل تبدیل نشد و بخت با علیرضا یار بود تا در ضربات پنالتی‌ آخر مسابقه ستاره ایران برای صعود به مرحله بعد باشد.

شجاع خلیل‌زاده:

به غیر از صحنه پنالتی که اشتباه در دفع توپ داشت در تمامی دقایق مسابقه به ویژه در وقت‌های اضافه عملکرد فوق‌العاده‌ای ارائه کرد، شجاع در وقت اضافه دوم با گرفتگی عضلات به بازی ادامه داد، اما در کورس هایی که با علاءالدین بازیکن تازه وارد سوریه داشت به خوبی او را عمل کرد، در روز ضعیف بازیکنان ایران او روز خوبی را پشت سر گذاشت.

روزبه چشمی:

حضور روزبه در پست غیرتخصصی یک عیب بزرگ دارد و او زمانی که تیم جلوتر از محوطه بازی می‌کند روی توپ‌هایی که پشت سر او انداخته می‌شود ضعف بزرگی دارد، او در صحنه پنالتی سوریه به اشتباه آفساید را پر کرد و پوشش خوبی هم برای این توپ انجام داد، اما در نیمه اول او تا وسط زمین پیش‌روی می‌کرد و گاها در پست هافبک دفاعی قرار می‌گرفت تا قدوس بتواند یک پست جلوتر به مهاجمان کمک کند.

احسان حاج‌صفی:

روز نسبتا خوب کاپیتان تیم ملی او در کورس هایی که با بازیکنان کناری سوریه داشت عملکرد خوبی داشت و اشتباه تاثیرگذاری انجام نداد و یکی از مهره‌های موفق دفاعی ایران بود اما در کار‌های هجومی به غیر از یک ضربه که به چارچوب زد کار خاصی انجام نداد.
احسان آخرین پنالتی ایران را به‌زیبایی به گل تبدیل کرد.

رامین رضاییان:

باز هم رامین آن بازیکنی که انتظارش را می‌کشیم نبود، نفوذهایی که زهر ندارد، اما دفاع تیم ملی را خالی می‌کند، اخراج مهدی طارمی برای پوشش جای خالی رامین به چشم آمد، باید شعاع حرکتی رامین و زوج‌سازی در کنار زمین تغیرات تاکتیکی پیدا کند تا از توانایی‌های این بازیکن بیشتر بهره‌برداری شود.

سعید عزت‌اللهی:

فعال‌ترین بازیکن دفاعی ایران و با تعداد زیادی از قطع توپ، توپ‌ربایی و بازپس‌گیری توپ اما همچنان سعید در پوشش فضاهای خالی زمین ضعف بزرگی دارد و نتوانسته به خوبی حفره‌های میانه میدان و مقابل خط دفاعی را پر کند و از این نقطه تیم ملی آسیب زیادی دید.

سامان قدوس:

تا زمانی که بازی در دست ایران است عملکرد خوبی دارد، اما زمانی که توپ در اختیار حریف قرار می‌گیرد سامان رسما با تاکتیک تیم ملی بیگانه است، شاید برای او فقط وظایف هجومی شرح داده شده که در زمانی که توپ دست ایران نیست بدون پلن خاصی برای پرس و دفاع قدم بر‌می‌دارد، سامان در بازی‌های آینده باید کیفیت بازی با فلسطین را ارائه کند.

مهدی قایدی:

قایدی آنچه باید را ارائه کرد، خلق موقعیت گلزنی، پاس طلایی برای مهدی طارمی اما بازیکنان ایران در نیمه نخست قدردان فرصت‌ها نبودند تا عملکرد هجومی خوبشان تبدیل به آمار گلزنی و پاس گل شود، قایدی در تفکرات امیر قلعه‌نویی خاصیت هجومی دارد و زمانی که تیم ملی به پرس و دفاع شدید‌تر نیاز دارد او تعویض خواهد شد.

علیرضا جهانبخش:

برخلاف دیدارهای گذشته که روی او برای بازگشت به عقب و انتقال سریع‌ توپ به خط حمله با گام‌های بلند حساب باز ‌می‌کردیم او در این مسابقه 2 پاس کلیدی برای سردار فراهم کرد اما استفاده مناسبی از پاس‌های او نشد، علیرضا امروز بیشتر متمایل به مرکز زمین بازی کرد تا کناره‌ها.

مهدی طارمی:

طارمی در بازی امروز هیجان زده بود، تحت تاثیر دو گلی که در بازی قبل به ثمر رسانده بود سعی داشت لیدر خط حمله باشد و پای دیگر بازیکنان ایران را هم به گلزنی باز کند و همین موضوع باعث شد تا در چند صحنه گلزنی تصمیم به ارسال پاس بگیرد و با تمارض به دنبال گرفتن پنالتی باشد تا دیگر بازیکنان ایران هم موفق به گلزنی شوند، او در صحنه اخراج مقصر نبود و شاید ایران را از یک گل حتمی نجات داد پس اخراج در عملکرد نسبتا خوب او تاثیری ندارد.

سردار آزمون:

سردار بدشانس بود و کم‌دقت، او چند مرتبه در موقعیت گلزنی قرار گرفت و علاوه بر آن در صحنه‌هایی از مسابقه کمی عجولانه تصمیم گرفت و می‌توانست با یک پاس ساده ایران را در موقعیت گلزنی قرار دهد، آزمون امروز با بازیکنی که عملکرد درخشانی برای ایران دارد فاصله داشت و در حد یک ستاره نبود.

امید ابراهیمی:

به جرئت می‌توان گفت که حضور ابراهیمی در این مسابقه برای ایران یک نعمت بود، او مانند یک بازیکن جوان و تازه‌نفس دوید و به عنوان بازیکنی باتجربه به‌خوبی تیم را رهبری کرد تا در وقت‌های اضافه مسابقه تحت تاثیر جو ورزشگاه و ده نفره شدن اوضاع تیم خراب‌تر نشود، او در این مسابقه نظم بیشتری به خط هافبک تیم داد.

علی قلی‌زاده:

هافبک تکنیکی ایران از زمان حضورش سعی داشت با عبور از بازیکنان حریف خلق موقعیت کند اما برتری عددی و فیزیک مناسب بازیکنان سوریه کار را برای او سخت کرده بود، یک موقعیت خوب گلزنی توسط او از دست رفت، اگر آن توپ گل می‌شد قلی‌زاده تعویض طلایی امیر قلعه‌نویی نام می‌گرفت.

محمد محبی:

یکی از ضعیف‌ترین نمایش‌های محبی در تیم ملی، عملکرد ضعیف در کورس‌های هجومی بدون حتی یک دوئل موفق، کارت زرد بی‌مورد و دست به عصا شدن در کارهای دفاعی، محبی در این مسابقه تعویض مناسبی نبود و کمکی به تیم ملی نکرد.

کریم انصاری‌فرد:

مهاجم باتجربه ایران برای کنترل بازی در خط حمله و امید به ضدحملات در تک موقعیت‌ها به میدان آمد و فرصت چندانی پیدا نکرد، او در جریان بازی صرفا در نقش یک لیدر و بازیکنی که به عقب باز‌می‌گشت و پرس می‌کرد دیده شد و عملکردش قابل قضاوت نخواهد بود.

مهدی ترابی:

دقایق خیلی کوتاهی به میدان رفت و یک پنالتی در آخر مسابقه به گل تبدیل کرد.