رویاهای دست یافتنی دختر رکابزن ایران

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایران ورزشی، رکابزنی که همیشه پای ثابت تاریخ‌سازی دوچرخه‌سواری ایران است. حرف از فرانک پرتو آذر دوچرخه‌سوار کوهستان است که امیدوار است این اتفاق محقق شود. اتفاقی که فرانک خودش را لایق آن می‌داند چرا که رؤیایی است که با آن زندگی می‌کند و برای اینکه فرصت تمرین و آمادگی را از دست ندهد، قبل از سال جدید با مربی‌اش، هم مسیر را آنالیز می‌کند و هم اینکه چطور باید آماده شود.

*ما از خبر خوب درخواست فدراسیون و کمیته برای گرفتن وایلدکارت برای حضور تو در المپیک خوشحال شدیم، خودت چه؟
من چند سالی است برنامه‌ریزی کرده‌ام تا در دوچرخه‌سواری زنان با تاریخ‌سازی راهی را باز کنم؛ مدال‌هایم در قهرمانی آسیای 2017 و 2018. البته مدالم در بازی‌های آسیایی هانگژو را هم باید به آن اضافه کنم. شک نکنید یکی از هدف‌هایم سهمیه المپیک بوده و هست‌ ولی به‌خاطر شرایطی که وجود دارد و اینکه کشورها ملی برای تصاحب سهمیه کار می‌کنند. خیلی از کشورها مثل قزاقستان و ژاپن این کار را می‌کنند و با حضور در رقابت‌های رده پایین هم امتیاز گرفته‌اند اما چنین شرایطی برای من وجود نداشت و من روی آن نمی‌توانستم برنامه‌ریزی کنم. بنابراین برای مدال بازی‌های آسیایی 2023 و قهرمانی آسیای هند شانسم را محک بزنم تا رنگ مدالم را عوض کنم و سهمیه مستقیم بگیرم. متأسفانه با شرایطی که وجود داشت و کسالتی که پیدا کردم، فرصت را از دست دادم و بعد از آن طبق قوانین UCI که می‌دانستیم شرایط سهمیه چطور است، با رئیس و نایب رئیس فدراسیون صحبت کردم تا برای رسیدن به المپیک از سهمیه وایلد کارت استفاده کنم. در این دوره قوانین IOC برای این سهمیه سخت‌تر شده، اما خوشبختانه کمیته ملی المپیک نامه درخواستی را فرستاده، من در کنار این هم سعی کردم با کمک باشگاهم در سوئیس نیز با فدراسیون جهانی و المپیک مکاتبه داشته باشیم. البته که من معیارهای ورزشکاران برای وایلد کارت را دارم. اما قوانین برای ورزشکاران کشور ایران کمی متفاوت است. نتیجه این سهمیه تا خرداد ماه سال آینده مشخص می‌شود.

* به نظرت این اتفاق شدنی است؟
با تلاش‌ها و عملکردی که من سال‌های قبل داشتم، لیاقت حضور در المپیک را دارم. رسیدن به المپیک در دوچرخه‌سواری زنان اتفاقی تاریخی است و فرصتی که راه‌های زیادی را به روی دوچرخه‌سواری زنان باز می‌کند. به همین دلیل برای من خیلی ارزشمند است و انگیزه زیادی را برای تلاش بیشتر به من می‌دهد.

* آقای اسدی گفت برای تحقق وایلد کارت، فدراسیون، کمیته و فرانک در تلاش هستند. تو قرار است چکار کنی؟
من سعی کرده‌ام با همکاری تیم و افرادی که می‌شناسم، مستقیماً با مسئولان UCI مکاتبه کنیم تا ببینیم شرایط چطور پیش می‌رود.

* با این شرایط با انگیزه‌تر تمرین می‌کنی؟
هدف من از همان اول باز کردن راه بوده و همین بزرگترین انگیزه برایم بوده و تلاش کرده‌ام تا بتوانم به جایی برسم که شاید خیلی‌ها می‌گفتند غیر ممکن است یا جدی نمی‌گرفتند. قطعاً این همیشه بوده و من ورزشکار با دیسیپلینی هستم و هدفم را داشته‌ام و تنها حضور در المپیک به من انگیزه نمی‌دهد، چرا که هدف و برنامه فصل برایم به اندازه کافی انگیزه‌ساز است. رکابزنی در المپیک برایم یک رویاست و امیدوارم امسال تحقق پیدا کند. حضور در بازی‌های آسیایی و تصاحب مدال بخشی از اهدافم هستند تا تمریناتم را با کیفیت انجام دهم.

* اگر قرار باشد از حالا همه تمرکزت را روی المپیک بگذاری، با برنامه مربی باشگاهت کار می‌کنی یا نه؟
المپیک هم مثل هر رویدادی در یک سال محسوب می‌شود که می‌خواهم برای موفقیت در آن، طبق برنامه مربی‌ام کار ‌کنم. در روند پیشرفت کار و پروسه، اینکه به سهمیه می‌رسیم یا خیر، تیم و مربی‌ام در جریان هستند و همانطور که بیشترین کمک را برای مدال بازی‌های آسیایی هم مربی و باشگاهم به من کردند، شک نکنید برای سهمیه المپیک هم نقش خیلی پر رنگی دارند. چه از نظر تمرین و چه اردوها و مسابقات با تیمم، برای آمادگی حضور در المپیک هست. قطعاً موضوعی نیست که همه تمرکز و فکرم را روی آن بگذارم، همچنان که این فصل مسابقات مهمی در پیش دارم که می‌خواهم برای آنها در بهترین شرایط باشم.

* یادت هست قبلاً می‌گفتی می‌خواهی نتیجه تاریخی در المپیک رقم بزنی؟ به اینکه نتیجه تاریخی چه باشد هم فکر کردی؟
ان‌شاءالله سهمیه که گرفتم درباره نتیجه تاریخی صحبت می‌کنم. وقتی که هنوز سهمیه قطعی نشده، صحبت درباره‌اش بی‌معنی است و ارزش ندارد. اما مطمئن باشید تا به حال در مهم‌ترین مسابقات ملی و بازی‌های آسیایی 2018 و 2023 با نتایجم همه را شگفت‌زده کردم. سهمیه را بگیرم همین اتفاق را هم در المپیک رقم می‌زنم.

* تو برای موفقیت در المپیک چه امکاناتی لازم داری؟
مهم‌ترین مسئله برای پیک عملکردم در سال 2024، داشتن امکانات و شرایط تمرینی مناسب است. متأسفانه ما در ایران نه پیست داریم و نه مسیر تمرینی. چه برای دوچرخه‌سواران کوهستان و چه جاده. من مجبورم اکثر سال را در کشورهای اروپایی اردو بزنم تا از نظر فیزیکی و فنی در کوهستان سطحم را بالا نگه دارم که هزینه‌های بالایی دارد. البته بخش زیادی از هزینه‌ها با همکاری تیمم تأمین می‌شود، اما بخشی از هزینه‌ها هم غیر قابل پیش‌بینی و جزء بودجه تیم نیست که خودم از جیب می‌دهم. دغدغه مالی انرژی زیادی از من می‌گیرد، همانطور که قبل از بازی‌های آسیایی هانگژو بارها درباره‌اش صحبت کردم.

* تجهیزات تو در حد رقابت با رقبای المپیکی هست؟
حضور در المپیک مثل بازی‌های آسیایی، به نام ایران است و انتظار دارم در خور نماینده ایران برای این رقابت‌ها حضور پیدا کنم. تیم من در سطح باشگاهی و حتی تا امروز فراتر از آن از من حمایت کرده، اما برای المپیک بحث فرق می‌کند و نیاز به داشتن تجهیزات دارم که در حوزه قراردادی من با تیم نیست.

* حرفی مانده؟
تحقق این سهمیه اتفاق تاریخی برای ورزش و دوچرخه‌سواری کشور است، امیدوارم کمیته المپیک و فدراسیون خیلی جدی دنبال این سهمیه باشند. شرایط، شرایط آسانی بابت تصاحب وایلد کارت نیست.