فرش جادویی برای وینی: چهار تا خیلی کم بود!

به گزارش "ورزش سه"، رئال مادرید شبی جادویی را به هواداران خود هدیه داد و بارسلونا را با قدرتی غیرمنتظره شکست داد. 

یک شروع ویرانگر با رهبری وینیسیوس، غیرقابل توقف با سرعت خیره‌کننده در فضاهای خالی، که در تقدیم عنوان قهرمانی سوپرجام به تیم آنچلوتی تعیین کننده بود، تیمی که آزمون سخت دیگری را با موفقیت پشت سر گذاشت. 

رئال دقیقاً در تورنمنتی که سال گذشته سکوی پرشی برای ژاوی هرناندز بود، بارسا را ​​نابود کرد. در عرض یک سال ورق برگشت و حالا رئال مادرید پرشی بلند به سمت موفقیت‌های احتمالی فصل برداشت و بارسا وارد بحرانی جدی شد.

ال‌کلاسیکوها غیرقابل رمزگشایی هستند، اما در این یکی، رئال مادرید یک بدهی تاریخی را تسویه کرد. برای چند سال، هواداران بارسا شروع به ساختن میم‌هایی کردند که موقعیت‌سوزی‌های وینیسیوس جونیور را مسخره می‌کردند. زمانی بود که او حتی گواهینامه رانندگی نداشت. 

این ستاره برزیلی در دو سال اخیر پاسخ منتقدانش را داده بود ولی وینی به چنین شبی نیاز داشت. به یک ال کلاسیکوی فینال و ثبت هت‌تریک. چه کسی باور می‌کرد؟

روی گل اول، وینی زمانی که پاس بلینگام را گرفت، به سرعت خودش را به محوطه جریمه رساند ولی با آرامش فوق العاده بعد از دریبل زدن پنیا، توپ را وارد دروازه کرد. در دومی او بهترین نقطه ممکن جاگیری کرده بود تا پاس رودریگو را بی‌دردسر وارد دروازه خالی کند و در گل سوم در دقیقه 38، یکی از سختگیرترین مدافعان دنیا را وادار به اشتباه گرفت تا رئال به یک پنالتی برسد. آن هم در بهترین زمان که بارسا یکی از گل‌ها را جبران کرده بود. 

وینی پشت توپ قرار گرفت و پنالتی را گل کرد. به جبران پنالتی ای که در بازی پیش فصل برابر بارسا از دست داده بود.

وینیسیوس روی یک فرش جادویی بر فراز خط دفاع بارسا پرواز می‌کرد. دشوار است که بدانیم دستور تاکتیکی دقیق ژاوی چه بود؟ برنامه این بود که خط دفاع را تقریباً در مرکز زمین قرار دهد تا بازیکنان رئال مادرید را از نیمه تحت فشار قرار دهد؟ 

پاس دقیق بلینگام در همان فضای خالی پشت مدافعان روی گل اول و فرار دیگری از رودریگو از نیمه زمین، بارسلونا را خلع سلاح کرد. هیچ شباهتی بین تیمی که یک سال پیش در همان تورنمنت رئال را خفه کرد، با وجود تقویت هسته اصلی با گوندوگان، دی یونگ، پدری و سرخی روبرتو، وجود نداشت. کسی که بیشتر از همه خود را در حمله نشان داد فران تورس بود که لونین چند مهار خوب با پاهایش انجام داد و نگذاشت رئال گلی دریافت کند.

رئال مادرید آنچلوتی زمانی که جلو می‌افتد، تمایل به حفظ انرژی دارد؛ به خصوص که می‌تواند از فرارهای رودریگو و وینی استفاده لازم را ببرد. در زمین خودش جمع می‌شود، فضاهای خالی را می‌بندد و ضدحمله‌های خطرناک را برنامه‌ریزی می‌کند. وقتی رئال گل سوم را نزد، بارسا پس از یک 10 دقیقه عالی و کنترل توپ و میدان یکی از گل‌ها را جبران کرد. این اتفاق پس از نیم ساعت رخ داد. مندی توپ را به بدترین جای ممکن دفع کرد و لواندوفسکی هم با یک شوت پاسخ اشتباه مدافع فرانسوی را داد. درست مانند دوران اوج خود. 

شاید کمی عجیب بود که بعد از این گل، رئال مادرید کنترل توپ و میدان را پس گرفت و به سرعت نیز به گل رسید. یک سانتر از سمت راست توسط شوآمنی به تیر دوم کافی بود تا وینیسیوس از ارائوخو پنالتی بگیرد. پنالتی‌ای که نیمکت بارسا را منفجر کرد. 

گل سوم رئال که زده شد، می‌شد حدس زد که رئال برنده بازی خواهد شد. این گل در بدترین زمان ممکن برای بارسا به ثمر رسید.

پس از بازگشت از رختکن اتفاق چندانی نیفتاد. بازی با مالکیت بیشتر بارسا همراه بود و آنها به دنبال فضاهایی برای ایجاد خطر بودند. رئال مادرید به طور رضایت بخشی به کار ادامه می‌داد، در حالی که تیم ژاوی باز و بازتر می‌شد. انرژی بارسا افت کرد و در عوض رئالی‌ها رشد کردند. 

کیفیت بدنی رئال در این دقایق حیرت انگیز بود. ژاوی از دقیقه 60 به بعد سه تعویض انجام داد و پاسخ، گل چهارم رئال بود. در متن حرکت وینی و بلینگام بودند و البته اشتباه کنده که باعث شد رودریگو با یک بغل پا کار را تمام کند.

رئال همیشه متهم می‌شود زمانی که بارسا دست‌ها را به نشان تسلیم بالا برده، گل‌های بعدی را نمی‌زند. این بار نیز همه چیز برای 5 گله شدن بارسا و حتی بیشتر فراهم بود ولی بعد از گل رودریگو، خبری از گل‌های بعدی نشد. حتی بعد از اخراج آرائوخو و 10 نفره شدن بارسا. براهیم هم به زمین رفت تا امیدها برای ثبت گل دیگر زنده شود، اما پنجمی از راه نرسید.

رئال مادرید به قیمت تحقیر بارسا قهرمان قهرمانان اسپانیا شد. اولین جام فتح شد و در مادرید حالا امید به سه‌گانه بیشتر و بیشتر شده اما در بارسلونا این سوال مطرح است که سرنوشت ژاوی چه خواهد شد؟ باید واقعیت را قبول کرد، تفاوت دو تیم، زمین تا آسمان است.