کنایه تند حسین قربان زاده به کاظم اولیایی

به گزارش ورزش سه، حسین قربان زاده رئیس اسبق سازمان خصوصی از جمله معدود افرادی بود که بدور از تعارفات معمول و بطور صریح با مدیران قدیمی و باصطلاح سنتی فوتبال گفتگو می‌کرد و بارها در صحبت‌های خود به حضور جوانان مستعد در جایگاه مدیریت فوتبالی اشاره کرده و همواره قصد داشته که با نشان دادن ضعف‌های آشکار مدیران سنتی آن‌ها را به نوعی به کنارگیری از مدیریت کلان فوتبال و واگذاری سکان فوتبال کشور به جوانان ترغیب کند.

در همین راستا، قربان زاده در گفتگوی اختصاصی خود با سایت آنتن به همین "بی تعارف بودن" خود اشاره می‌کند و می‌گوید که این ویژگی باعث شده است که او از سمت مدیران سنتی فوتبال چندان مورد استقبال قرار نگیرد. او در بخشی از صحبت‌های خود به میز اقتصادی شبکه یک که باحضور آقایان اولیایی، واعظ آشتیانی و نژادفلاح و یک کارشناس بورسی برگزار شد اشاره کرد و کنایه تندی را علیه کاظم اولیایی که در آن برنامه نسبت به حسین قربان زاده انتقاد کرده بود، مطرح کرد.

"آقای اولیایی می‌گفت که باید بخشی از این دو باشگاه وارد بورس می‌شد، بخش هواداریش نباید می رفت. ببینید ایشان نمی داند وقتی شرکتی عرضه اولیه می شود، دیگر یک شرکت بورسی است. مگر کیک است که شما یک تکه‎‌اش را جدا کنید و بگویید این تکه نرود توی بورس. این یعنی اینکه این دوستان درخصوص اولیات ابهام بدارند. این یعنی اینکه دوره ای که این بزرگوار و بزرگواران دیگر که مدیرعامل بودند، با این نگاه اساسا تفاوت شرکت بورسی و غیربورسی را نمی دانند. من می گویم که وقتی شما یک موش در انباری می بینی، یعنی ده تا موش دیگر هم هستند که شما نمی‌بینی. یعنی خیلی از اتفاقات دیگر هم به همین سبک مدیریت شده است."

قربان زاده در ادامه صحبت هایش با سایت آنتن به اهمیت حضور جوانان در عرصه مدیریت فوتبال اشاره می‌کند:

"این همه جوان حرفه‌ای و متخصص و علاقه مند به فوتبال و حوزه حاکمیت شرکتی هستند، اما اصلا راهی به عرصه باشگاه داری نداشتند و من تازه متوجه این مسئله شدم. وقتی برای تعهد پذیره نویسی و ارزش گذاری این دو باشگاه، افراد را دعوت کردیم. ده‌ها نفر آمدند و پیشنهاد دادند و من به خودم می‌گفتم که چرا این افراد در باشگاه‌ها نیستند. متاسفانه، فوتبال ما احاطه شده است با تعداد محدودی از مدیران ادواری و من هم بخاطر بی تعارف بودنم با این آقایان، مورد تقبیح آنها قرار گرفتم. چون حقیقا من با آنها تعارفی نداشتم و نمی‌گفتم که شما خیلی زحمت کشیدید، در دوره شما اینجوری بود و.... من خیلی راحت با این بزرگواران صحبت می‌کردم. چون مسیر من با مسیر این آقایان امتداد نداشت. ما در یک مسیر دیگری بودیم و وقتی که می‌دیدیم اینها در یک مسیر دیگر هستند و اشتباه می‌کنند، رو در رو و چهره به چهره صحبت می کردم که این موضوع شما اشتباه است. یا شما داری دروغ می‌گویی یا داری اشتباه می‌کنی."