رفتارهای او در کشورهای دیگر قابل قبول نیست؛
امید نمازی: کیروش هرگز برنمیگردد!
با نمایشی که کیروش در جام جهانی ۲۰۲۲ ارائه داد، محبوبیتی که در گذشته در ایران داشت، از بین رفت و فکر نمیکنم حالا مردم بخواهند که مربیای مثل کیروش بالای سر تیم ملی باشد.
به گزارش "ورزش سه"، امید نمازی که مدتی به عنوان دستیار کارلوس کیروش در کادرفنی تیم ملی ایران حضور داشت، در سالهای اخیر و پس از جدایی از تیم فوتبال ذوبآهن در سال ۹۷ در فوتبال آمریکا مشغول فعالیت بوده است. او که در حال حاضر هدایت تیم هاتفورد اتلتیک در لیگ یک آمریکا را بر عهده دارد، از تعطیلات فوتبال آمریکا استفاده کرده و راهی ایران شده است.
نمازی امروز در گفتوگویی با خبرنگار ما در خصوص شرایط فوتبال آمریکا و وضعیت ایران برای حضور جام ملتهای آسیا صحبت کرده است. او همچنین به سوالاتی در خصوص جدایی کارلوس کیروش از قطر و دوره حضور او در فوتبال ایران پاسخ داده است.
گفتوگو با امید نمازی را در ادامه میخوانید:
بعد از مدتها به ایران برگشتهاید. برای مسائل شخصی آمدید یا مسائل کاری؟
موضوع کاری وجود ندارد. من پنج سال ایران نبودم. البته در این بین زمانی که آقای مجیدی هدايت تیم امید را بر عهده داشت، در ازبکستان به تیم امید اضافه شدم که کمک کنم و به همراه این تیم به ایران برگشتم اما ۲-۳ روز بعد به آمریکا برگشتم، چون آقای مجیدی جدا شد و ما هم سر کار خودمان برگشتیم. اینبار همسرم برای یک کاری به ایران آمده بود و من هم آمدم که همسر و پدر و خانوادهام را ببینم و بعد برگردم.
* درباره شرایط کاریتان در آمریکا صحبت کنید.
زمانی که از ذوبآهن جدا شدم، دو سال نیم به عنوان دستیار تیم هیوستون دینامو که در لیگ برتر آمریکا است، همکاری میکردم. پس از آن خودم هدایت یک تیم لیگ یکی به نام هاتفورد اتلتیک را بر عهده گرفتم و در حال حاضر هم در همین تیم هستم. الان مابین فصل است و به همین خاطر از این فرصت استفاده کردم که به ایران بیایم و دیداری داشته باشم.
* شرایط فوتبال در آمریکا به چه شکل پیش میرود؟
در حال حاضر آنجا یک سرمایهگذاری بزرگ در فوتبال انجام میشود. همانطور که میدانید جام جهانی بعدی در آمریکا، مکزیک و کانادا است اما بیشتر مسابقات در آمریکا انجام خواهد شد و جام ملتهای آمریکای جنوبی و جام باشگاههای جهان هم در این کشور برگزار میشود. به همین دلیل سرمایهگذاری زیادی روی ساختار فوتبال آمریکا انجام میشود و همه تیمهای لیگ برتر، استادیوم اختصاصی خودشان را دارند و همه هم مرکزهای تمرینی دارند. شرایط مشابه اروپا است و برای مثال مشابه مرکز تمرینی تاتنهام را در شهر آتلانتا ساختهاند. همه تیمها از این سختافزارها استفاده میکنند و فوتبالشان به سرعت خیلی زیادی پیشرفت میکند و همانطور که دیدید در جام جهانی هم نمایش خوبی داشتند و بهتر هم خواهند شد. همچنین سطح آموزش مربیان را بالا بردهاند که این موضوع کمک زیادی به پرورش استعدادها کرده و کیفیت بازی در لیگ آمریکا خیلی ارتقا پیدا کرده و هر چه بگذرد به تیمهای اروپایی نزدیکتر خواهند شد.
* خودتان هم مدتی در تیمهای پایه آمریکا حضور داشتید.
من چهار سال با تیمهای زیر ۱۸ سال و زیر ۲۰ سال آمریکا کار میکردم و الان همان بازیکنان در تیم ملی آمریکا کار میکنند اما پشت اینها هم بازیکنان زیادی هستند که جایگزین خواهند شد. در واقع کار اصولی انجام میشود.
* خودتان تمایل ندارید به فوتبال ایران برگردید؟
تمایل دارم. هر چقدر هم که زندگی در آمریکا برایم راحت باشد، باز هم دلم برای ایران تنگ میشود و هر روز به ایران فکر میکنم. اگر شرایط درست باشد و باشگاهی برنامه داشته باشد و بخواهد کار اصولی کند و نگوید امروز تیم ته جدول هستیم و امسال سهمیه بگیریم، دوست دارم برگردم. باید یک برنامه بلندمدت باشد و شما بتوانید با آکادمی تیم کار کنید و کم کم بازیکنان جوان را اضافه کنید و راه موفق شدن را به آنها یاد بدهید؛ همین جوانها به ندرت میتوانند باعث شوند باشگاه به یک نبوغ تاکتیکی و تکنیکی برسد و بتواند از ذخیرههای خودش استفاده کند و پلههای لیگ را یکی یکی بالا برود و به قهرمانی و سهمیه برسد. اگر چنین شرایطی باشد چرا که نه؟ درحال حاضر کار من در آمریکا به این نحو است و به این صورت نیست که بگوییم فردا این تیم باید از این رو به آن رو شود. اگر جایی کار اصولی باشد و فرصت کافی بدهند که تفکرات من در تیم پیاده شود، خیلی دوست دارم برگردم و هیچ مشکلی برای کار در ایران ندارم.
* کمی هم درباره تیم ملی صحبت کنیم. شرایط تیم امیر قلعهنویی را در آستانه جام ملتها چطور میبینید؟
آقای قلعهنویی سابقه زیادی در تیم ملی ایران دارد و بازیکنان ایرانی را میشناسد و فکر میکنم برای این مقطع گزینه خوبی بود. مشکل ما، سختافزاری است؛ اینکه زمین تمرین خوب و بازیهای دوستانه خوبی نداریم که بتوانیم تیم را برای جام ملتهای آسیا محک بزنیم. کار مشکل است. ما انتظار داریم تیم ملی قهرمان شود اما این موضوع به این راحتی نیست. الان تیمهایی مثل کره، ژاپن، استرالیا و حتی عربستان خیلی کار میکنند و واقعا روی فوتبالشان سرمایهگذاری میکنند اما فدراسیون ما ورشکسته است. با توجه به اینکه تیم ملی به خاطر همین مسائل نمیتواند پیش از مسابقات تدارکات خوبی داشته باشد، کار خیلی مشکل است اما از طرفی هم میدانیم این نسل فوتبال با اینکه سن و سالی از آنها گذشته، نسل خوبی هستند.
* شرایط فنی تیم ملی را چطور ارزیابی میکنید؟
الان دو فوروارد ما، طارمی و آزمون، در سطح بالایی بازی میکنند و میتوانند مقابل هر حریفی زهردار باشند اما در مجموع شاکله تیم مشکل دارد و در انتقال توپ سرعت پایینی داریم. باید دید که آقای قلعهنویی با چه ترفندهایی جلو میرود و چطور میتواند این تیم را به جایی برساند. من کارش را خیلی سخت میبینم.
* فکر میکنید تیم ملی از نظر فنی مقابل رقبایی مثل ژاپن و کره شانسی دارد یا اگر نتیجهای هم رقم بخورد، روی شانس و اتفاق است؟
باید قبول کنیم که فوتبال ما از فوتبال کره، ژاپن، استرالیا و حتی عربستان عقب است. البته نمیگویم از لحاظ کیفی عقب است، اما از لحاظ سخت افزاری و تدارکات و بازیهای دوستانه شرایط کاملا متفاوت است. آیا میتوانیم یک بازی را از ژاپن ببریم؟ صد درصد ولی در مجموع باید بپذیریم که عقب هستیم و برای اینکه بتوانیم قهرمان شویم، باید شانس خیلی بالایی داشته باشیم و بچهها هم بالاترین کیفیت را نشان بدهند. اگر کمی لغزش داشته باشیم، مقابل این تیمها به مشکل برمیخوریم و به مراحل آخری نمیرسیم.
* عملکرد ایران در بازیهای دوستانه را چطور دیدید؟
من فقط یکی دو بازی را دیدم اما آقای قلعهنویی روش خاص خودش را دارد. ایشان خیلی به فوتبال تهاجمی علاقه دارد که با فوتبال تهاجمی روز دنیا متفاوت است اما تفکراتش رو به جلو است. ما مقابل حریفانی که زورمان به آنها بچربد، شانس خوبی داریم اما مشکل جایی خواهد بود که بخواهیم مقابل ژاپن و استرالیا بازی کنیم؛ آیا میتوانیم در آن شرایط همان حالت تهاجمی را داشته باشیم و در کار دفاعی ضربه نخوریم؟ در فوتبال روز دنیا سرعت انتقال توپ از دفاع به حمله و از حمله به دفاع بالا رفته و روی ضربات ایستگاهی کار میشود اما باید دید تیم ملی چقدر میتواند در این موارد موفق باشد. به هر صورت تیم ملی ایران است و من هم عرق ملی دارم و امیدوارم تیم ایران و آقای قلعهنویی موفق باشند اما کارشان را سخت میبینم. باید دعا کنیم و همه یکدست پشت تیم باشیم تا ببینیمچه نتیجهای حاصل خواهد شد.
* گفتید فوتبال تهاجمی آقای قلعهنویی با فوتبال تهاجمی روز دنیا متفاوت است. از چه نظر؟
شما دو روش گواردیولا در منچسترسیتی و روش یورگن کلوپ در لیورپول را در نظر بگیرید؛ تفکرات آقای قلعهنویی بیشتر به فوتبال لیورپول و کلوپ میخورد و دوست دارند بازی را سریع به جلو انتقال بدهند و از مهاجمان استفاده کنند. خیلی از تیمهایی که مالکیت توپ را بیشتر میخواهند، تعداد پاسهای بیشتری میدهند و یواشتر وارد حمله میشوند اما تیم آقای قلعهنویی سریع وارد حمله میشود و به همین دلیل گاهی هنگام انتقال به دفاع، تیمشان خیلی باز است. با همه این احوال، آقای قلعهنویی نشان داده که تفکرات تهاجمی دارد و همیشه در باشگاههایش هم در این کار موفق بوده است؛ حالا باید دید در بازیهای ملی هم میتواند در مقابل رقبای سخت این کار را انجام بدهند یا نه.
* میخواهم درباره کارلوس کیروش هم صحبت کنیم که بعد از جدایی از تیم ملی ایران به قطر رفتند و در فاصله کمی تا جام ملتها برکنار شدند.
آقای کیروش شخصیت خاص خودش را دارد و خودمحور است. من نمیخواهم بدش را بگویم اما فرض کنید ایشان میآید و مدیررسانهای خودش را میآورد، در صورتی که این موضوع در کشورهایی مثل قطر و کلمبیا قابل قبول نیست و فدراسیون مدیررسانهای خودش را دارد. کیروش نمیتواند خیلی مسائلی را که توانست در ایران به فدراسیون تحمیل کند، در کشورهای دیگر هم تحمیل کند و به مشکل برخورده است.
* فکر میکنید تنها مشکل کیروش، رفتارهای او است؟
از لحاظ فنی میدانیم که کیروش کمک زیادی به فوتبال ایران کرد و تا جام جهانی ۲۰۱۴ خوب کار کرد و ساختار دفاعی ایران را خیلی خوب درست کرد اما ایران پس از آن احتیاج به شرایط دیگری داشت و یاد خود کیروش باید تفکراتش را تغییر میداد و یا یک مربی با تفکرات جدید میآوردیم. آن زمان بازیکنان فعلی تیم ملی ۲۴-۲۵ ساله بودند و میتوانستیم با آموزش خوب آنها را به فوتبال مدرن برسانیم که مقابل تیمهای خوب هم عملکرد خوبی داشته باشد و فقط به دفاع اتکا نکنند. اما متاسفانه فدراسیون و کیروش با همان روش جلو رفتند و در جام جهانی ۲۰۱۸ نتایج نسبتا آبرومندانهای گرفتند اما در ۲۰۲۲ با اخراج اسکوچیچ و آوردن کیروش، اشتباه بزرگی انجام دادند و باید اجازه میدادند همان مربی که تیم را به آن شرایط به جام جهانی برده بود، راه را ادامه میداد و شاید میتوانست نتایج بهتری بگیرد. قطعا نتایج، از این بدتر نمیشد. آقای کیروش مربی باتجربهای است و در سطح بالا مربیگری کرده اما شاید نسل جوان کم کم جای این نسل از مربیان را بگیرند.
* با توجه به جدایی کیروش از قطر، فکر میکنید روزی میرسد که او باز هم به فوتبال ایران برگردد؟
ابدا. فکر نمیکنم با نمایشی که کیروش در جام جهانی ۲۰۲۲ ارائه داد، محبوبیتی که در گذشته در ایران داشت، همچنان وجود داشته باشد و مردم بخواهند که مربیای مثل کیروش بالای سر تیم ملی باشد. حالا فعلا که آقای قلعهنویی هست و امیدوارم موفق باشد و بماند اما اگر بخواهند باز هم مربی خارجی بیاورند، مطمئنا کیروش نخواهد بود.
* صحبت پایانی؟
امیدوارم روزی به فوتبال ایران بیایم و داشتههای خودم را تقدیم فوتبال ایران کنم. ما استعدادهای زیادی داریم اما متاسفانه از بین میروند؛ امیدوارم روزی بتوانم کمک کوچکی به فوتبال کشور کنم.