حرف‌های مهم و کاربردی مورایس برای مربیان جوان

به گزارش "ورزش‌ سه"، مورایس در کنفرانس خبری پیش از مصاف با فولاد خوزستان درباره موضوعات مختلفی صحبت کرد؛ از اهمیت کسب 3 امتیاز در دیدار سخت برابر فولاد خوزستان تا حال و هوای دربی، وی ای آر و سایر مسائل.
اما سوالی که سبب شد او بیشترین زمان کنفرانس خبری خود را به آن اختصاص بدهد، جایی بود که از او درباره ناآرام بودن نیمکت‌های مربیگری در ایران و دلیل آن و همینطور این موضوع پرسیدند که توصیه او به مربیان جوان برای پیشگیری از ایجاد تنش در کنار خط چیست.
مورایس که به عنوان یک مربی آرام در میان اهالی فوتبال ایران شناخته می‌شود، پاسخ جالب توجه و بلندی به شرح زیر به این سوال داشت:
«من نمی‌توانم پیشنهادی به مربیان بدهم. به نظرم کنار خط به آرامش نیاز است. ولی وقتی آرامش خیلی زیاد می‌شود، باید خلافش را عمل بکنی. در بازی هم خیلی چیزها هست و فقط مربوط به مربی در کنار خط نیست. در واقع بازیکنان داخل زمین آرتیست‌های مسابقه هستند. ما در زمین نیستیم و آنها در زمین هستند. ماموریت من این است که بازیکن بتواند بهترین عملکرد خود را در زمین ارائه کند. من می‌خواهم اینطوری کارم را انجام بدهم و تمرکزم روی بازیکنانم باشد تا بهترین خودشان را انجام بدهند. و البته از بازیکنانم در مواقعی که نیاز است، حمایت کنم. برخی اوقات هم اصلا ساده نیست؛ و برخی اتفاقات که رخ می‌دهد عادلانه نیست. در واقع گاهی اوقات انسان‌ها احساسی عمل می‌کنند. 

به نظرم باید به همه این مسائل احترام بگذاریم، چون دید انسان‌ها متفاوت است. دید مربی متفاوت است، دید بازیکن متفاوت است، دید داور متفاوت است، در آخر یک بازی فوتبال است تا همه از آن لذت ببرند. فوتبال یک بازی برای لذت بردن مردم است. ارزش فوتبال خیلی زیاد است، چون ارزش‌های انسان در آن هست. به نظرم باید عادلانه رفتار کنیم و باید به قوانین احترام بگذاریم. یک سری قوانین در فوتبال هست که باید به آنها احترام گذاشت. احترام گذاشتن فقط البته نباید محدود به قوانین باشد. باید به حریف احترام بگذاریم، به بازیکن‌ها، به داورها، به هوادار و ... چیزهایی هست که ارزش آنها خیلی بیشتر از نتیجه فوتبال است.

 پس اگر بخواهید رو راست باشم، فوتبال برای اجتماع است، برای اینکه عدالت در زمین برقرار کنیم و اهمیتی که در زمین هست واقعا خیلی بیشتر از این چیزهاست که بخواهیم درباره‌اش صحبت کنیم. اینکه بخواهیم درباره ورزش صحبت کنیم این نیست که یک نفر به زمین برود و به صورت دیگری مشت بکوبد. ورزش خیلی فراتر از این چیزهاست.

 ورزش کنار هم بودن است. ورزش مثل یک مهمانی است که خانواده‌هایمان و تمام افراد در کل دنیا از آن لذت ببرند. برای یک مربی جوان فوتبال یک بازی است و یک بازی مربوط به در کنار هم بازی کردن است. چیزی که هست در آخر همه باید لذت ببریم. باید به فکر هواداران باشیم. همه به فکر بردن هستند. این چیزی بود که هفته‌های قبل هم درباره آن صحبت کردم. اما همه نمی‌توانند در یک زمان برنده باشند. اگر کسی نبرد، زمانش می‌رسد که ببرد. باید این انرژی را داشته باشیم و باید باخت را قبول کنیم تا اگر باختیم برویم و به حریف تبریک بگوییم و به آنها احترام بگذاریم. بعدا از اشتباهات درس بگیریم و بهترین عملکرد را داشته باشیم.» 

مورایس البته همانطور که گفته شد به دلیل اینکه یکبار تا آستانه وداع با این دنیا پیش رفته، نگاه خاص خود را به دنیا دارد و همواره اهالی فوتبال را به بودن در کنار یکدیگر و لذت بردن از این رشته ترغیب کرده است. او اما برای اولین مرتبه است که از زمان ورود به ایران و در یک کنفرانس خبری چنین پاسخ عمیقی به یک سوال فنی در حیطه فوتبال می‌دهد.
مورایس حرف‌های خود را اینطور جمع بندی کرده که با وجود علاقه همه به بردن بالاخره همواره یک طرف بازنده هم وجود دارد و مربیان جوان بهتر است این موضوع را بپذیرند که باخت هم بخشی از کار آنهاست و باید آن را قبول کنند.
مورایس حرف‌های منحصر به فرد خود درباره توصیه به مربیان جوان‌تر را اینطور ادامه داد: باید این انرژی را داشته باشیم و باید باخت را قبول کنیم تا اگر باختیم برویم و به حریف تبریک بگوییم و به آنها احترام بگذاریم. بعدا از اشتباهات درس بگیریم و بهترین عملکرد را داشته باشیم.