پایان کابوس: چطور چهره بارسلونا عوض شد!

به گزارش "ورزش سه"، بارسای ژاوی اخیرا دچار یک افت بزرگ شده بود. اما می‌توان پیشرفت قابل توجهی را در بازی هفته قبل مقابل پورتو مشاهده کرد، اگرچه در آن بازی روی دروازه بارسا موقعیت‌های زیادی هم ایجاد شد.

یکشنبه شب اتلتیکو با هدایت سیمئونه آماده و سرحال وارد مونتجوئیک شد تا شرایط را برای بارسا بسیار سخت کند. این مسابقه به آزمونی مهم برای بارسا تبدیل شده بود و مشخص می‌کرد آیا تیم در حال رشد است یا همه زنگ خطرها دوباره به صدا در می‌آیند.

در عمل، بارسا مقابل اتلتیکو بهترین نسخه فصل خود را نشان داد و در این پیشرفت محسوس، پنج نکته کلیدی وجود دارد که می‌تواند به ما کمک کند تا پیروزی و بازی خوب بارسا را بهتر درک کنیم.

ژوائو فلیکس

این ستاره پرتغالی بهترین نمایش خود را در برابر اتلتیکو ارائه کرد. فلیکس واقعا می‌خواست برابر تیم و مربی سابقش بدرخشد و تمام توانش را در مقابل هم تیمی‌های سابقش گذاشت. او یک کابوس برای دفاع اتلتی بود و باعث آزار دائمی تیم ال‌چولو شد. روی ژوائو بارها خطا کردند و داور مجاب شد چندین کارت زرد نشان بدهد. اگر ژوائو بتواند این انگیزه را در تمام بازی‌ها حفظ کند، بازیکن تعیین کننده‌ای برای خط حمله بارسا در ادامه فصل خواهد بود.

درخشش غیرمنتظره اینیاکی پنیا

پنیا ثابت کرد که یک جایگزین مطمئن برای تراشتگن است. تردیدهای خاصی در مورد عملکرد پنیا برابر رقیبی بزرگ چون اتلتیکو وجود داشت و برخی می‌ترسیدند در غیاب تراشتگن، بارسا ضربه جبران ناپذیری ببیند اما اینطور نشد. دروازه‌بان ذخیره بارسا به موقع خودش را نشان داد و برابر اتلتیکو کلین‌شیت کرد. او نه تنها با پا کنترل خوبی روی توپ داشت، بلکه چندین موقعیت گل عالی را نیز خنثی کرد. ضربه آزاد مستقیم ممفیس دیپای در دقایق پایانی که می‌رفت در گوشه بالای دروازه جا خوش کند را پنیا با یک پرش دیدنی دور کرد. اگر گلر آلمانی به این زودی‌ها برنگردد، دلیلی برای نگرانی نخواهد بود.

بازگشت جادوگر

پدری به تازگی پس از مصدومیت بازگشته و هنوز بهترین نسخه خود را نشان نداده بود. در مقابل تیم سیمئونه، او تمام قابلیت‌های جادویی خود را به نمایش گذاشت: کنترل عالی روی توپ، فشار به بازیکن مقابل، پاس گل، پاس‌های تک ضرب، ارسال توپ‌های پشت مدافعان و .... اما او همچنین با پرس خفه کننده روی هافبک‌های اتلتیکو، مشارکت خود را در دفاع نشان داد. او در پایان بازی خسته اما خوشحال بود. پدری جادوگر حالا اینجاست.

فرانکی دی‌یونگ

بدون فرانکی بهشتی برای بارسا وجود ندارد. مرد هلندی مقابل اتلتیکو نشان داد که در حال حاضر تعداد کمی از هافبک‌های دنیا در سطح او هستند. بارسای ژاوی با دی یونگ در میانه زمین راحت‌تر بازی می‌کند. بارسا می‌داند که دی یونگ همیشه می‌تواند یک توپ معمولی را به یک موقعیت خطرناک تبدیل کند. مانند پدری، او هم در دفاع و هم در حمله نقش اساسی داشت. با پدری و دی یونگ آماده، گوندگان نیز بهترین بازی خودش را انجام داد. دل بارسا برای حضور و درخشش همزمان پدری و دی یونگ تنگ شده بود.

کُنده، آرائوخو و کانسلو

هر کدام در پست خود بهترین عملکرد را داشتند. بارسا در مقابل سلطان ضد حمله لالیگا موفق شد دروازه خود را بسته نگه دارد. شاید تصادفی باشد، اما به نظر می‌رسد قرار دادن کانسلو در سمت چپ، آرائوخو در دفاع میانی و کنده در دفاع راست بهترین فرمول ممکن است.

ستاره پرتغالی خستگی ناپذیر، دفاع می‌کند و هر وقت فرصتی پیدا کند در حمله نیز به حریف ضربه می‌زند. هماهنگی با هم‌وطنش فلیکس نیز در حال به ثمر نشستن است. آرائوخو در پست طبیعی خود، مرکز دفاع، بی‌نظیر بود و کنده، علی‌رغم نارضایتی‌اش از بازی در سمت راست، حملات رقیب را در سمت چپ به خوبی خنثی کرد و در حمله نیز حضوری مثمر ثمر داشت.

برخی پا را فراتر گذاشته و می‌گویند مثل زمستان 2015 و تحول حیرت‌انگیز بارسا، این تیم هم می‌تواند نوید روزهای درخشانی را بدهد و کسی چه می‌داند، شاید مثل تیم لوئیس انریکه سه گانه هم ببرد. این بار بدون مثلث مسی، نیمار و سوارز اما با جوانانی مستعد، بارسا به دنبال تاریخ‌سازی است. می‌تواند؟