برای اولین بار، توماس توخل از طلاقش می‌گوید

به گزارش "ورزش سه"، توخل از زمان حضورش در بایرن مونیخ بیش از پیش زیر ذره‌بین قرار گرفته است و خصوصا رسانه‌های آلمانی توجه زیادی به این مربی دارند. 

او در طول دوران حضورش در دنیای فوتبال اطلاعات زیادی را درباره زندگی شخصی و خصوصی‌اش منتشر نکرده است اما با حضور در نشست ورزشی مونیخ صحبت‌های جالبی را درباره ابعاد مختلف زندگی‌اش مطرح کرد که بخشی از آنها را در زیر می‌خوانیم. 

برخورد با انتقادات: مورد انتقاد واقع شدن خیلی خوب نیست و من هم مثل هر کس دیگری از این وضعیت خوشم نمی‌آید. اما یاد گرفتم که از اینترنت دور باشم و خیلی درباره خودم نخوانم. این کار سختی است. وقتی در روند خوبی هستید هم نباید چیزی بخوانید. هیچکس واقعا نمی‌تواند این شرایط را عالی مدیریت کند و حواس هر کسی پرت می‌شود اما تلاش من روی این است که تمرکزم را روی اتفاقات خوب بگذارم. 

سوسیس پارتی پس از بازی با کپنهاگن: من بسیار کمال‌گرا و با دیسیپلین هستم اما این کار هم گاهی جواب نمی‌دهد. گاهی کوتاه می‌آیم و حتی غذاهای ناسالم می‌خوردم. برای مثال، پس از بازی برابر کپنهاگن تعداد زیادی سوسیس خوردم. کمی غذا در آشپزخانه ورزشگاه مانده بود و من همه آنها را با سس خردل خوردم. شکلات و شیرینی هم مشکل بزرگ من است که به سختی می‌توانم آنها را رد کنم. 

زندگی شخصی: ما همیشه مجبور بودیم دنبال خانه جدیدی باشیم. همیشه با تمام خانواده سفر می‌کردیم. متاسفانه شرایط خانوادگی من به خاطر طلاقم تغییر کرده و کمی سخت شده است. تا پیش از آن همه چیز خوب بود و ما در سفر بودیم، هرچند این برای همسر و دخترانم آسان نبود. آنها مدام مجبور به رها کردن دوستان و مدرسه و شروع کردن همه چیز از اول بودند. اما من همیشه خانه آرامی داشتم. حالا بیشتر از قبل متوجه اهمیت این موضوع هستم.

تماشای تلویزیون: من معمولا فقط فوتبال تماشا می‌کنم. علاوه بر مستندهای فوتبالی و به صورت کلی ورزشی. هرچند سریال‌های خوبی را هم دیده‌ام. سریال وراثت (Succession) از سریال‌های محبوبم است. 

تفاوت رختکن بایرن و پی اس جی: من ذهنیت بسیار آلمانی دارم و قوانین مختلف برای مهم هستند. همه باید همیشه درست رفتار کنند. اما تفاوت‌هایی وجود داشت. برای مثال در پاریس قوانین کاملا با آلمان متفاوت است. گاهی وقتی در بایرن می‌شنوم که می‌گویند رفتار فلان بازیکن قابل قبول نیست، خنده‌ام می‌گیرد و با خودم می‌گویم شما نمی‌دانید در پاریس با چه چیزهایی روبرو بودم! این باعث شد آرام‌تر باشم. باعث شد که فرصت بیشتری به بازیکنان بدهم، چیزی که تا پیش از آن در دوران حضورم در آلمان نداشتم. 

امباپه و دیگر شاگردان بزرگش: آنها بسیار با استعداد هستند. غرور و بلندپروازی زیادی هم دارند که باعث می‌شود رو به جلو پیش بروند. باید رابطه خوبی با آنها داشته باشید، در غیر این صورت نمی‌توانید آنها را برای انجام ایده‌هایتان در زمین متقاعد کنید. من به عنوان مربی از آنها یاد گرفتم.