کد خبر : 1983002 | 06 آذر 1402 ساعت 09:26 | 3.3K بازدید | 13 دیدگاه

جادوى فوتبال همين است، عشقى بى قيد و شرط؛

خانواده اصفهانى به عشق سپاهان در راه آزادى

همين است جادوى فوتبال؛ معناى عشقى بى قيد و شرط، عشقى بى‌پايان، عشقى كه شايد ميزانش را نتوان با هيچ متر و معيارى توصيف كرد.

خانواده اصفهانى به عشق سپاهان در راه آزادى

به گزارش "ورزش سه"، عاشقان فوتبال برايشان فرقى نمى‌كند شب باشد يا صبح، شرق باشد يا غرب، برد باشد يا باخت؛ مثل خانواده اصفهانى كه مادر و پدر، دست دو كودک خود را گرفتند و از شهر و ديار خود راهى تهران شدند تا با قدم نهادن در آزادى براى اولين بار در زندگى خود چهار نفره بدون خودنمايى جعبه جادويى، فوتبال ببينند.

ابوالفضل آقاداوودى و مطهره حسينيان با دو پسر شش‌ساله و سه‌ساله خود در حال رسيدگى به فرزندانشان بودند تا برای تماشاى عملكرد تيم محبوبشان مقابل نيروى هوايى عراق در ليگ قهرمانان آسيا از درهاى ورزشگاه آزادى عبور کنند.

1959515

آقاداوودى ۳۲ سال دارد و ٢٥ سال است طرفدار سپاهان محسوب مى‌شود. او بعد از سپاهان عاشق بورسيا دورتموند است، آن هم فقط بخاطر جو ورزشگاه اين تيم. او در ۸۰ درصد بازی‌هاى بيرون از خانه سپاهان در استادیوم حاضر می‌شود و اين اولين بار است كه همسرش را به استاديوم آورده است؛ شروعى از آزادى براى فوتبال تماشا كردن خانوادگى.

ابوالفضل عاشق سپاهان است و آرزويش اينكه روزى تيم محبوبش بهترين تيم آسيا شود. مطهره حسينيان به "ورزش سه" گفت: اولين بار است مى‌خواهم برای براى تماشاى فوتبال به دل آزادی بروم. هميشه پاى تلويزيون بازی‌ها را مى‌ديدم. خيلى خوشحالم. آرزویم بود فوتبال را از نزديک تماشا كنم، آن هم بازی‌هاى تيم محبوبم سپاهان را.»

1959516

اين همسر و مادر اصفهانى هم با ورزش سه صحبت مى‌كرد و هم حواسش به دو پسرش بود و هم مشغول آماده كردن‌شان براى ورود به ورزشگاه. او در همین حال گفت: «اين را مى‌شود بنويسيد كه من قبل از ازدواج سپاهانى بودم دوست ندارم پسرانم فوتباليست شوند. دوست دارم دكتر شوند، حالا دكترِ فرتباليست اشكالى ندارد.»

ابوالفضل، همسرش، با مهربانى توأم با دلبرى فرياد مى‌زند: «بايد فوتباليست شوند.»

1959517

مطهره حسينيان در كنار دو پسر و همسرش كلام آخر را اين‌چنين تمام مى‌کند: «كاش خيلى‌ها جنبه داشته باشند تا ما زن‌ها بتوانيم فوتبال را از نزديک ببينيم. اگر جنبه داشته باشند خيلى هم خوب است كه خانواده‌ها با هم به ورزشگاه بيايند.»

همين است جادوى فوتبال، معناى عشقى بى قيد و شرط، عشقى بى‌پايان، عشقى كه شايد ميزانش را نتوان با هيچ متر و معيارى توصيف كرد، اندازه گرفت يا حتى دليل وقوعش را فهم كرد.

پوريا تابان

دیدگاه‌ها