مصاحبه تند بهروز این بار در حمایت از یحیی!

به گزارش "ورزش سه"، بهروز رهبری‌فرد چهره جنجالی و البته محبوب در بین گروه‌هایی از هواداران پرسپولیس است. او به نظرات جنجالی و صریح خود مشهور شده و حالا در شرایطی که پرسپولیس درگیر حواشی مختلف است، گفت‌وگویی را با خبرنگار ما انجام داده است.

مدافع سابق پرسپولیس انتقاد اصلی را به رضا درویش وارد کرده و همچنین در عین حال که از یحیی گل‌محمدی انتقاد داشته، به حمایت از او پرداخته و گفته که او باید به کارش در پرسپولیس ادامه دهد.

با این حال شاید بخش جالبی از حرف‌های بهروز در مورد جواد نکونام و علی خطیر باشد، جایی که او به سوال در مورد بهترین لژیونر ایران پاسخ محکمی داده که شاید به مذاق هواداران استقلال خوش نیاید.

با این توضیح که او به سوالات پاسخ بی‌پرده داده و تقریبا از همه انتقاد کرده، به استقبال خواندن این مصاحبه بروید:

ابتدا در مورد وضعیت پرسپولیس نظرتان را بگویید.
من فکر می‌کنم پرسپولیس و استقلال از بدو تولد، حاشیه داشته‌اند و این طبیعی است که تیم‌های بزرگ حاشیه داشته باشند، بارسلونا و رئال هم دارند. مهم این است که بزرگترهای تیم حاشیه را کنترل کنند، شما نمی‌توانید از بازیکن درخواست کنید که حاشیه نداشته باشد، من هم در جوانی هزار جور حاشیه داشتم. خود احمد عابدزاده هزار جور حاشیه داشت اما بزرگان تیم مثل علی پروین و محمود خوردبین تیم را جمع می‌کردند و اجازه نمی‌دادند مشکلی ایجاد شود.

در خصوص اتفاقات اخیر باشگاه، فکر می‌کنید چه کسی مقصر است؟
بزرگترهای تیم آقا یحیی هستند که خودشان هم وارد حاشیه شدند. او در دوران بازی برعکس ماها اصلا حاشیه نداشت. او آدم آرامی بود و نه اهل مصاحبه و نه چیزی، اما متاسفانه الان خواسته یا ناخواسته وارد حاشیه شده و این موضوع وارد تیم شده است.

آقای پیروانی هم جزء این بزرگترها هستند؟
ببینید افشین زمان بازی هم همیشه با بازیکنان صحبت می‌کرد و من منظورم کلا نقش همه آدم‌هاست. آقای پروین زمان بازی می‌گفت یک لشگر نمی‌تواند جلوی تو و هاشمی‌نسب را بگیرد اما ما وقتی او را می‌دیدم آرام می‌شدیم. حالا علی آقا هیچی، محمود خوردبین یک چیز دیگری بود. ما هزار جور مشکل داشتیم و وقتی او صحبت می‌کرد کاملا فروکش می‌کردیم. نه اینکه آقا افشین و آقا یحیی نخواهند حواشی را کنترل کنند اما نمی‌توانند. اینکه ما برویم و علیه هم‌دیگر صحبت کنیم، کار خوبی نیست.

منظورتان را بیشتر توضیح بدهید.
زمان ما کری‌ها این بود که احمد عابدزاده می‌آمد شال قرمز را می‌چرخاند اما ما به خودمان اجازه نمی‌دادیم در مورد آقای پورحیدری صحبت کنیم. حتی آقای پروین هم هیچوقت در مورد آقای پورحیدری صحبت نمی‌کرد و برعکس این موضوع وجود نداشت. اما الان متاسفانه سامره و پیروانی باهم دعوا دارند و یحیی و نکونام. متاسفانه این درست نیست و شما که همیشه حاشیه دارید، چطور می‌خواهید حواشی تیمتان را کنترل کنید؟ آن‌ها شخصیت بزرگی هستند و احترام سرشان می‌شود اما الان مسئولیت دارند و وقتی تیمشان برنده نمی‌شود، می‌خواهند تقصیر را گردن یکی دیگر بیندازند. یکی می‌گوید من لالیگا بازی کردم و فلانی بازی نکرده، آخر این حرف‌ها یعنی چه؟

برگردیم به پرسپولیس. نتایج تیم را چطور می‌بینید؟
من واقعا فکر می‌کنم صنعت نفت و ملوان را باید می‌بردیم و حواشی باعث شد که این بازی را نبریم. استقلال تاجیکستان کجای این فوتبال است؟ ما باید اصلا آن روز بازنده می‌شدیم چون خیلی بد بودیم. وقتی علیرضا بیرانوند بهترین بازیکن زمین شد دیگر باید ته بازی را بخوانید.

بعد از این بازی هم جنجال زیادی به‌وجود آمد و بعد از باخت به سپاهان هم که ماجرای کسر قرارداد بود. شما جریمه ده درصدی را درست می‌دانید؟
من این را قبول دارم که جریمه باید باشد. همه جای دنیا جریمه و تشویق وجود دارد. یک روز از مهدی مهدوی‌کیا پرسیدم که در آلمان دستمزد چطور است؟ گفت به تعداد بازی ربط دارد و اگر مثلا دو بازی نباشم، حقوقم کسر می‌شود. برای من خیلی جالب بود. حالا پرسپولیس هم نتیجه نگرفته و این جریمه‌ها اشکالی ندارد و شاید این انگیزه بشود برای بازیکنان که بهتر باشند و ببرند. اما در این مقطع به نظر من درست نبود، چون تیم الان در حاشیه و بحران است و شما یک بحران جدید هم اضافه می‌کنید.

* بعد از آن اعتصاب و نامه بازیکنان پرسپولیس اتفاق افتاد. این موضوع را چطور دیدید؟
وقتی شما دانش کارتان را نداشته باشید، وقتی آقای درویش و هیئت‌مدیره نمی‌دانند فوتبال چیست، همچین تصمیماتی می‌گیرند. آقای درویش شما نمی‌دانی باید کی مصاحبه کنی و کی مصاحبه نکنی. آقای گل‌محمدی نرفته سر تمرین، شما می‌روید سر تمرین عکس و فیلم می‌گیرید، کجای دنیا اینطور است؟ شما فقط دوست دارید داخل قاب باشید.

خودتان این نامه را خواندید؟
من نامه را کامل نخواندم اما خلاصه‌اش را خواندم. آخر داستان این بود که آقای درویش شما نباید باشی و بروی. دیگر وقتی کار به اینجا برسد یعنی آقای درویش شما نمی‌توانی تیم را جمع کنی. نمی‌شود یک تیم کامل 35 نفره را عوض کرد اما مدیرعامل را می‌شود. آقای درویش شما اگر پرسپولیس را دوست داری، وقتش است که الان خیلی شیک از پرسپولیس استعفا بدهی و بروی. با بودن شما حواشی به پایان نخواهد رسید و اگر بخواهید بمانید فقط به تیم آسیب می‌رسانید.

در مورد رابطه درویش با یحیی چه نظری دارید؟
الان آقا یحیی محبوبیتی بین بازیکنان و هواداران دارد و طبیعتا تغییر او به نفع پرسپولیس نیست. البته در دنیای حرفه‌ای مربیان را خیلی راحت کنار می‌گذارند اما در ایران اگر مربی را کنار بگذاری، چند ماه همه چیز تحت‌تاثیر این موضوع است و باید فحشش را بخوری.

شما در مورد آقای گل‌محمدی نظر دوگانه داشتید. الان در خصوص او چه فکر می‌کنید؟
یک‌سری مسائل است که برمی‌گردد به شخص، مثلا مشکل شخصی که ما باهم داریم. اما یک موقع دیگر هم برمی‌گردد به تیم. اگر من بهروز رهبری‌فرد پرسپولیس را دوست دارم، الان باید بگویم که یحیی باید بماند. شاید من خیلی هم مشکل با یحیی و تصمیمات فنی او داشته باشم اما الان به عنوان یک پرسپولیسی صحبت می‌کنم.

مشکل شما با ایشان چه بود؟
من هیچوقت با آقای برانکو صنمی نداشتم و حتی زنگ هم به او نمی‌زدم اما یحیی رفیق ماست. من دلخوری‌ام از یحیی این بود که قهرمان جام حذفی شد به او اس ام اس دادم و زنگ زدم که تبریک بگویم جواب نداد. گفتم اشکال ندارد سرش شلوغ است. حتی یک‌بار به افشین گفتم که چرا جواب نمی‌دهد گفت که جواب همه را نمی‌دهد. من گفتم ما هرکی نیستیم که ما در پرسپولیس و تیم ملی هم‌بازی بودیم. من ناراحتی‌ام واقعا سر آن بود. البته مشکلات فنی او را هم گفتم اما بعدا دیدم آقای درویش در حق او ظلم می‌کند.

پس می‌گویید آقای درویش باید برود؟
من می‌گویم آقای درویش یک استعفا بده راحت شو، حالا شما خوشتیپ هستی کت و شلوار خوب می‌پوشی، کادوی خوب به رونالدو می‌دهی، با پرسپولیس هم که خوب مشهور شدی، خب ول کن و برو.

اخیرا آقای فنونی‌زاده هم گفتند که آقا یحیی باید برود و چیزی ندارد که به تیم اضافه کند.
بالاخره دیدگاه‌ها و نظرات خیلی متفاوت است. من اصلا هیچ موقع نمی‌گویم که پیشکسوت پرسپولیس هستم چون اصلا معنی ندارد و یعنی کشک! اما الان واقعا ظلم است اگر بخواهیم علیه آقا یحیی اینطور صحبت کنیم. البته خیلی نقدها را وارد می‌دانم اینکه  وقتی تیم عقب است چرا شما هافبک دفاعی می‌آوری؟ وقتی شما مهاجم نداری چرا عبدی را از دست دادی؟ چرا وقتی نبیل باهویی مهاجم خوبی نیست او را قبول می‌کنی؟ این‌ها مواردی است که من از یحیی انتقاد می‌کنم و می‌گویم شما به عنوان نفر اول فنی، باید مسئولیت را برعهده بگیری. شما الان مهاجم نداری بیاوری، خب خیلی از این نفرات را خودت رد کردی.

شاید خیلی‌ها هم بگویند آقا یحیی بهانه می‌گیرد.
من می‌گویم عامل 90 درصد بهانه‌هایتان خودتان هستید. حالا مرتضی فنونی‌زاده ناراحت شده گفته اینکه پرسپولیس نتیجه نگرفته، به‌خاطر یحیی است. مثلا اینکه کمال را از دست دادی، رفتی یک بازیکن آوردی که هم‌سن و سال او است خُب چرا؟

البته آقای پروین مخالف آقای فنونی‌زاده بودند.
من و علی آقا پرسپولیسی هستیم. برای من نفر مهم نیست و پرسپولیس اهمیت دارد و به‌خاطر همین هم از تیم حمایت می‌کنم. در مورد یحیی من خصومت شخصی داشتم چون ناراحت بودم جواب تلفن نمی‌داد الان هم نمی‌توانم بگویم یحیی خوب نبوده و این دو، سه هفته هم حواشی باعث شده که نتیجه موردنظر را نگیرد.

به نظرتان آقا یحیی بین پیشکسوتان مقبولیت دارد؟
نه! یک چیزی را خیلی شفاف بگویم؟ هیچ پیشکسوتی، هیچ پیشکسوتی، نمی‌دانم اسمش را حسودی بگذارم یا نه، چشم ندارد که ببیند یک پیشکسوت موفق است. الان حسین عبدی و مهدی تارتار هم اینطور است. ما پیشکسوتان چشم دیدن موفقیت سایر پیشکسوتان و دوستانمان را نداریم. من می‌خواهم بگویم پیشکسوتان پرسپولیس (بقیه به من ربطی ندارد) هیچ‌کدام باهم خوب نیستیم. من سر تمرین پیشکسوتان هم این نظر را گفتم. شما الان به به چه چه از حسین عبدی می‌کنند اما در خلوت می‌گویند بازیکن با صغرسنی برده است.

در مورد خط دفاعی پرسپولیس چه فکری دارید؟
من خودم سال‌های سال با افشین پیروانی و علی انصاریان و مهدی هاشمی‌نسب بازی کردم یک بازی وقتی یونس باهنر را می‌گذاشتند، نمی‌توانستیم حرکات هم‌دیگر را بخوانیم. یک ذره این تغییرات در خط دفاعی تیم را اذیت کرده. البته حسین کنعانی در این چند هفته اخیر خوب نیست. این اتفاق طبیعی است در فوتبال و فوتبالیست و هرکاری که می‌کند نمی‌شود. برای من هم پیش آمده و درک می‌کنم اما باید هرچه زودتر خودش را جمع و جور کند.

درباره بازی النصر چه فکری می‌کنید؟
سخته، خیلی سخت است. اینکه بگوییم ما می‌بریم راحت است اما بازی سخت است. ما باید خیلی باهوش بازی کنیم و جای اشتباهی نیست.

اگر تیم النصر را ببرد، بازی الدحیل به استادیوم خواهید رفت؟
حتما، حتما.