پشت پرده نزول بزرگ رونالدو در جام جهانی قطر

به گزارش "ورزش سه"، فرناندو سانتوس 11 ماه پس از ترک مربیگری تیم ملی پرتغال، خاطراتی را بیان می‌کند که بخشی از آن مربوط به جام جهانی قطر است.

او در بخشی از مصاحبه طولانی با نشریه آبولای پرتغال توضیح داد که پس از اتفاقات جام جهانی گفت‌وگوی چندانی با کریستیانو رونالدو نداشته اما آماده این است که یک رابطه بسیار قوی با ستاره پرتغالی داشته باشد.

چند وقت است با کریستیانو رونالدو صحبت نکردی؟

این موضوع دیگری است... [مکث] ما دیگر صحبت نمی‌کنیم... نمی‌دانم چه روزی بود... از زمانی که من از قطر آمده‌ام، با هم صحبت نکرده‌ایم.

از روز قبل از بازی با سوئیس صحبت نکردید؟

نه، این ربطی به بازی سوئیس ندارد. من یک رابطه بسیار قوی با کریستیانو داشتم. زمانی که او 19 ساله بود در اسپورتینگ با هم آشنا شدیم و صمیمیت این رابطه از لحظه ملاقات ما در سلسائو بیشتر شد. ما همیشه با هم خیلی خوب بودیم. شاید زیاده روی باشد اما تقریباً شبیه پدر و پسر، یا برادر کوچکتر و برادر بزرگتر بودیم. ما یک رابطه بسیار نزدیک، بسیار قوی، هم حرفه‌ای و هم شخصی داشتیم. و بنابراین، یک چیز ربطی به چیز دیگر نداشت. تصمیمی که در قطر گرفتم استراتژیک بود.

شما باید کمی درک کنید. همیشه گفتم او بهترین بازیکن در جهان است اما او لحظه‌ای در کار خود داشت که بسیار سخت بود. در نیمه دوم سال 2022 او شش ماه وحشتناک داشت. حتی در بعد روحی. با یک بدبختی شروع شد که بر سر خانه و خانواده او آمده بود که هیچ یک از ما نمی‌خواهیم آن را بگذرانیم [مرگ یکی از دو فرزند دوقلو].

آن لحظه واقعاً او را تحت تأثیر قرار داد و سپس بخش ورزشی در زندگی او وجود دارد. کریستیانو پیش فصل بازی نکرد. او دو ماه تمرین نکرد. سپس کریستیانو به منچستریونایتد برمی‌گردد، اما عملا از او استفاده نمی‌شود. اگر از من بپرسید که آیا کریستیانو از نظر فیزیکی و فردی در اوج بوده، به شما خواهم گفت که او بوده است. هیچکس مثل او بهتر از بدنش و عملکردش مراقبت نمی‌کند... اگر قرار بود به صورت انفرادی آزمایش بدهیم، او در اوج قرار می‌گرفت. ما در این مورد تردید نداریم.

من هیچ تردیدی ندارم. می‌دانید، خیلی‌ها بودند که فکر می‌کردند او نباید بازی کند و به‌خاطر این موضوع از من انتقاد می‌کردند، اما من او را بهتر از همه می‌شناسم. به هر حال از نظر سرعت بازی، بدترین لحظه او بود. او هیچ ریتمی نداشت. ما در آن بازی‌ها قبل از جام جهانی و سپس در اولین بازی‌های جام جهانی سعی کردیم او را وارد ریتم بازی کنیم، چیزی که او مدام آن را از دست می‌داد. برای بقیه چیزی کم نداشت. اگر قرار بود با هر بازیکن استارت بزند یا تست استقامت انجام دهد، احتمالاً برنده می‌شد. ربطی به این موضوع ندارد، تصمیمم من یک موضوع استراتژیک بود. در بازی‌های اول احساس کردم که از نظر استراتژیک برای پرتغال بهتر است. و برای او هم می‌تواند بهتر باشد.

اگر امروز بود چه تصمیمی می‌گرفتی؟

من همین تصمیم را می‌گرفتم! این یک تصمیم استراتژیک است. اول باید به تیم فکر کنم. از نظر استراتژیک فکر می‌کردم این بهترین تصمیم بود. من و تیم فنی من، همان‌طور که متوجه خواهید شد، در این مورد بحث کردیم، تصمیم آسانی نبود. از هر جنبه‌ای سخت بود اما باید این تصمیم را می‌‎گرفتم. این بدان معنا نیست که کریستیانو وارد بازی نشود، قرار بود به تیم اضافه شود. اما تیم به قدری خوب پیش رفت که در بازی بعدی تغییر معنی نداشت. من فقط ویلیام را با روبن نوس عوض کردم.

اعتماد من به رونالدو پابرجا بود. همه کسانی که آنجا بودند فکر می‌کردند ما قهرمان جهان می‌شویم، می‌دانید؟ اعتقاد من و بازیکنان مانند سال 2016 بود اما این اتفاق نیفتاد. اگر مراکش و حریف بعدی [فرانسه] را شکست می‌دادیم، شاید کریستیانو در ترکیب اصلی قرار می‌گرفت.

آیا جدایی او از تیم ربطی به بازی با کره داشت؟

اصلا! صفر درصد! فراموشش کن. من بسیاری از این موارد را تجربه کرده‌ام و هرگز با کسی مشکلی نداشته‌ام. آیا فکر می‌کنید در طول مربیگری‌ام هرگز بازیکنانی وجود نداشته‌اند که اعتراض داشته باشند؟ من همیشه این را با بازیکنانم از طریق صحبت کردن حل می‌کردم، همان‌طور که با رونالدو هم این را انجام دادم.

حالا درست است که صبح روز بازی که رفتم برای او توضیح بدهم که بازی نمی‌کنی و چرا بازی نمی‌کنی، اشتباه متوجه شد. آیا واکنش او را درک می‌کنم؟ من می‌فهمم! قبلاً اشاره کردم که آن دوره برای او اضطراب زیادی وجود داشت، من واکنش او را درک می‌کنم زیرا دوست بزرگ او، رونالدو را کنار گذاشته بود!

اما من نتوانستم راهم را جدا کنم، می‌دانید؟ من هنوز با او همان طوری که بودم، هستم. از طرف من رابطه ما یکسان است و او همچنان برای من مانند یک پسر یا یک برادر کوچکتر است. روزی که تلفن زنگ می‌زند همیشه می‌داند که من اینجا هستم. این تضمین شده است. می‌دانم که این دردناک است، می‌دانم که خیلی درد دارد. اما زندگی همین است. من قبلاً یک مورد مشابه داشتم که کاملاً مشابه نیست، اما تقریبا همین‌طور بود.

من رابطه بسیار خوبی با برونو آلوز داشتم. من او را در پورتو انتخاب کردم، او را به یونان بردم، او بازیکنی بود که با من بزرگ شد و ما رابطه فوق العاده‌ای داشتیم. زمانی بود که دیگر او را به تیم ملی دعوت نکردم و برونو حتی چند بار اول به سختی با من صحبت کرد... بعد گذشت.

آیا امیدوارید همین اتفاق در مورد کریستیانو رونالدو بیفتد؟

بحث امید نیست. معتقدم که روزی همدیگر را ملاقات خواهیم کرد، به هم نگاه خواهیم کرد و فکر می‌کنیم: "ما همیشه این رابطه را داشته‌ایم". هیچ پشیمانی‌ای از طرف من وجود ندارد. درک می‌کنم که او در آن زمان صدمه دیده بود، و می‌دانم که شاید هنوز هم آسیب دیده باشد. اما رابطه‌ای که ما داشتیم مانند هر رابطه دیگری نیست. رابطه من و کریستیانو به هیچ وجه تغییر نکرده است. امیدوارم روزی شرایط فعلی تغییر کند. اگر این اتفاق نیفتاد، صبور باشید. غمگینم اما...