هندی ها روی زمین نشستند و آبروریزی کردند!

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایران ورزشی، فیلم هندی هندی‌ها در هانگژو سکانس آخر را تغییر داد. همه چیز برای دبل طلای مردان کبدی‌باز در بازی‌های آسیایی آماده بود اما داوری همه چیز را تغییر داد تا درحالی که بازی مساوی بود، در یک دقیقه آخر مافیای هندی‌ها باعث پیروزی‌شان شود.

معین شفقی ملی‌پوش کبدی معتقد است کم کاری فدراسیون در اعزام داوران باعث این حق‌خوری شده است. او آبرو‌ریزی هندی‌ها را در فینال باعث منفور شدن چهره کبدی می‌داند و حتی احتمال می‌دهد هوچی‌گری هندی‌ها به ضرر کبدی و حذفش از بازی‌های آسیایی تمام شود.

* رفتار هندی‌ها در فینال همه را شوکه کرد، تو در صحنه حضور داشتی. دقیقاً چه اتفاقی افتاد؟
مهم‌ترین رقابت در رشته کبدی همیشه دیدار ایران و هند بوده است و خواهد بود. شرایط تا دیدار نهایی خوب پیش رفت اما در فینال همه چیز با اشتباه داوری خراب شد. ما شرایط بهتری نسبت به هند داشتیم و احتمال بردمان بیشتر بود اما متأسفانه داوری بازی را از دست‌مان در آورد.

* امتیاز 3-1 داوران به نفع هند، در صحنه جنجالی عادلانه بود؟
دقیقاً 2 سال پیش در پروکبدی مشابه همین اتفاق افتاد. اتفاقاً معین نبی بخش بازیکن خودمان هم در آن صحنه حضور داشت، او به لابی رفت و 4 بازیکن او را گرفتند و از بازی اوت شدند. بعد از آن صحنه این قانون را که چند بازیکن به‌خاطر یک نفر که به لابی رفته می‌سوزند را برداشتند. حتی قبل از بازی‌های آسیایی هم به ما چیزی نگفتند که این قانون برگشته است. سرور دبیرکل آسیا هم حتی در این صحنه امتیاز 1-1 را داد، دیگر از این شخص بالاتر نداریم اما هندی‌ها نظر او را هم نپذیرفتند. در این صحنه پسر آقای گلوت ابداع‌کننده کبدی که از قضا هندی است و اصلاً نمی‌دانم چکاره است، دخالت کرد و امتیاز را به تیم هند داد. بعد از او هم دیگر کسی نتوانست رأی را برگرداند. در یک کلام هندی‌ها زورشان به ما چربید.

* در این صحنه نیمکت هند مدام اعتراض می‌کرد، اما سرمربی ما حتی از جایش هم بلند نشد.
همه در این صحنه مازندرانی را قضاوت کردند. در صورتی که او قبل از این جنجال، یک بار کارت سبز دریافت کرده بود و در صورتی که یک بار دیگر کارت دریافت می‌کرد، به تیم ما اخطار پوئن می‌دادند. همین هم باعث شد تا مازندرانی و حتی خیلی از ملی‌پوشان جرئت نکنند از سر جای‌شان بلند شوند تا مبادا بهانه دست هندی‌ها بدهیم. اما کمک‌مربی ما اعتراض کرد و اورسجی رئیس فدراسیون هم از بالا به پایین آمد و کلی اعتراض کرد که البته کاری از دستش برنیامد.

* باوجود تلاش‌های ایران در این رشته، هند به راحتی در چنین بازی مهمی سر ایران را می‌برد. کوتاهی از ماست؟
داستان حق خوری فقط به کبدی ختم نمی‌شود بلکه دامان کل ورزش ایران را در میادین مختلف گرفته است. با وجود اینکه در این سال‌ها پا به پای هند پیش آمده‌ایم اما هنوز این رشته دست هندی‌ها است. خیلی از مواقع حق ما را می‌خورند و هیچ کسی هم پیدا نمی‌شود که حق‌مان را از آنها بگیرد. اصلاً چرا باید مخالف روح و منشور المپیک عمل شود و در ورزش حق‌خوری وجود داشته باشد که ما هم نماینده بگذاریم تا حق‌مان را بگیریم؟

اما حالا که شرایط این‌گونه است، فدراسیون باید داوران بیشتری را به بازی‌های آسیایی می‌فرستاد تا این‌گونه سرمان را نبرند. در کمال تعجب حتی داوری از آفریقا در بازی‌های آسیایی حضور داشت که یکی از دلایل برگشت امتیاز به نفع هندی‌ها، رأی او بود.

* با این رفتار هندی‌ها چهره بدی از کبدی به جهان معرفی شد؛ حتی به نظر می‌رسد در روند المپیکی شدن این رشته هم تأثیر منفی بگذارد.
با این آبروریزی هندی‌ها در فینال، المپیک که هیچ، حتی ممکن است کبدی را از بازی‌های آسیایی 4 سال بعد هم حذف کنند. وقتی داور رأیی را اعلام می‌کند تا 3 دقیقه بعد باید همه چیز اجرا شده و بازی به حالت عادی برگردد. اما هندی‌ها یک ساعت و نیم روی زمین نشستند؛ آبرو‌ریزی کردند و مدام به تصمیم داور اعتراض می‌کردند که این اتفاق برای همه حتی تلویزیون چین هم بد شد. هندی‌ها می‌خواستند هرجور شده این طلا را بگیرند؛ چون این مدال برای آنها خیلی مهم بود و سود زیادی هم برای‌شان داشت.

* بعد از فینال به سرتان نزد که به نشانه اعتراض، روی سکو نروید؟
ما هم می‌خواستیم حرکت هندی‌ها را تکرار کنیم و وقتی داور امتیاز را 3-1 به نفع آنها داد، بازی نکنیم یا بعد از اتمام بازی روی سکو نرویم اما مازندرانی معتقد بود اشتباه هم جزئی از داوری است و این کار حرفه‌ای نیست.

* قبل از حضور در هانگژو حمایت‌ها در حد طلای بازی‌ها بود؟
با 2 طلا در بازی‌های آسیایی جاکارتا انتظار بیشتری از مسئولان داشتیم. اما وضعیت‌مان بهتر که نشد، بدتر هم شد. ما هنوز که هنوز است یک خانه کبدی نداریم تا در مکانی مستقل تمرین کنیم. ما هم جزو رشته‌های مدال آور هستیم که در هر اعزام مردم توقع مدال دارند، آن هم نه نقره و برنز، فقط طلا. بنابراین وضعیت‌مان باید خیلی بهتر از این باشد. اگر مسئولان توقع طلا دارند باید به اندازه طلا هم رسیدگی کنند.