۱۵ سال تمرین و کسب مدال برنز جهانی

به گزارش ورزش سه، پویا دادمرز درباره کسب مدال برنز در سبک وزن رقابت های جهانی صربستان، در گفت‌گویی با ایسنا گفت: خدا را شکر پس از چند ماه تلاش و تمرین زیر نظر کادرفنی به آمادگی لازم برای حضور در مسابقات جهانی رسیدم و توانستم کشتی‌های حساب شده‌ای بگیرم.

وی ادامه داد: دور اول استراحت کردم و در دور دوم موفق به برتری برابر فرنگی کار صربستانی شدم. در مبارزه بعدی نیز کشتی‌گیر ترکیه‌ای که قهرمان اروپا بود را شکست دادم و در دیدار ما قبل فینال هم برابر الدانیز عزیزلی از آذربایجان که عنوان دار جهان و با تجربه است قرار گرفتم که متاسفانه مبارزه را واگذار کردم. در دیداری که برای کسب مدال برنز بود برابر کشتی قزاقستان که از او شناخت داشتم با یا یک کشتی حساب شده به برتری رسیدم و صاحب مدال برنز شدم.

این فرنگی کار ایذه‌ای با بیان این که مدال برنز حاصل تلاش ۱۵ سال تمرین کردن من بود، عنوان کرد: خوشبختانه هر وقت به مسابقات رفته‌ایم مردم ایران برای ما انرژی مثبت می فرستند و خدا را شکر که بااین مدال توانستم برای لحظه ای دل آن‌ها را شاد کنم. مدال برنز من تقدیم به همه ایرانی های عزیز به ویژه خوزستانی ها و مردم ایذه.

وی بیان کرد: خانواده‌ام در این چند سال واقعا مشوق من بوده‌اند و از آن‌ها قدردانی می‌کنم. همچنین از آقای لقمان رضایی مربی سازنده‌ام که واقعا زحمت می‌کشد تشکر می‌کنم. امیدوارم همین مسیر را ادامه دهم و بتوانم جواب زحمات همه را که در این مسیر همراه من هستند، بدهم.

دادمرز گفت: باتوجه به این‌که پس از ۱۰ سال توانستم مدال سبک وزن در جهانی را بعد از مدالی که حمید سوریان کسب کرده بود، مجددا برای ایران تکرار کنم و پا جای حمید سوریان بگذارم، بسیار خوشحال هستم.

وی با بیان این که شهرستان ایذه در تاریخ ورزش کشتی مدال جهانی نداشت، افزود: خوشحالم من توانستم اولین مدال تاریخ کشتی ایذه را ثبت کنم. بی شک کل ایران از این مدال آوری خوشحال شد.

این کشتی گیر در پایان نیز درباره مصدومیتی که برای او در جریان در کشتی با حریف ترکیه‌ای به وجود آمد، گفت: مقابل حریف ترکیه ای در ۱۲ ثانیه آخر پس از برخورد سر او به پیشانی‌ام، ابروی من دچار شکستگی و خونریزی شدید شد که بخیه خورد و خوشبختانه وضعیت خوبی دارم. به هر حال هر کسی مدال بخواهد باید این سختی ها را هم تحمل کند. یک مثالی هم هست که می گوید مرد جنگی را زخم زیبا می‌کند و ما همیشه با این مصدومیت‌ها آشنایی داریم و برای‌مان عادی شده است.