نابغه و جادوگر والیبال ایران: کاش پیر نشوی!

به گزارش "ورزش سه"، والیبال ایران در یک دهه اخیر ستاره‌های جذاب زیادی را به خود دیده اما اگر از کسی سوال کنید که این ورزش را در کشورمان با نام چه کسی می‌شناسد، احتمالا سعید معروف اولین نامی است که به ذهن خطور می‌کند.

یک بازگشت به عقب داسته باشیم؛ به بازی‌های جام باشگاه‌های آسیا که پارسال در ایران برگزار شد. جایی که سعید معروف با آن تیم کهکشانی پیکان در کنار ستاره‌هایی مثل نیمیر عبدالعزیز، اروین انگاپت و سید محمد موسوی موفق شدند قهرمان آسیا شوند. بعد از هر مسابقه که پیکان با رقبای خارجی‌اش داشت می‌دیدیم که بازیکنان حریف آب دستشان بود زمین می‌گذاشتند تا بیایند و با سعید معروف عکس بگیرند. آن هم در حالی که پیکان دو بازیکن برتر جهان یعنی نیمیر و انگاپت را هم در اختیار داشت اما انگار رقبا فقط معروف را می‌دیدند.

این فلش بک را زدیم که بگوییم محبوبیت معروف جهانی است. با دو میلیون فالوور در اینستاگرام او هنوز هم یکی از محبوب‌ترین والیبالیست‌ها در این رسانه اجتماعیست و وقتی همین چند وقت پیش در سفر به ژاپن از هواداران والیبال این کشور سوال می‌کردیم که آیا تیم ایران را می‌شناسند یا نه، سعید معروف اولین نامی بود که به زبانشان می‌آمد.

بداخلاق، مغرور، باند باز؛ البته این‌ها هم صفات ناخوشایندی بود که در این سال‌ها توسط بخشی از هواداران والیبال به معروف نسبت داده می‌شد. سعید معروف همیشه یک شخصیت رهبرگونه در تیم ملی داشت که شاید بعد از خداحافظی‌اش دیگر شبیه آن را در تیم ندیدیم. شخصیتی که بعضی مواقع با بد اخلاقی یا غرور کاذب اشتباه گرفته می‌شد اما همین کاریزما بارها و بارها تیم ملی را در این سال‌ها از حواشی مختلف نجات داد. حالا این به کنار که شاید او خیلی خوش اخلاق و خنده‌رو هم نباشد و همیشه با چهره‌ای جدی، اخمو و بعضا عصبانی در زمین به یادش می‌آوریم.

وقتی خولیو ولاسکوی بزرگ در سال 2011 به ایران آمد، همزمان با دوران طلایی والیبال روزهای جذاب و خاطره انگیز سعید با تیم ملی نیز کلید خورد. البته که شروع همکاری مرد آرژانتینی و سعید معروف خیلی مسالمت‌آمیز نبود. معروف از همان اول حضور ولاسکو در ایران دوست داشت بدون حرف و حدیث پاسور اول تیم ملی باشد اما این آرژانتینی جذاب خیلی جدی به او گفت که هیچ تضمینی به او نمی‌دهد و همین باعث شد مدتی بین تیم ملی و معروف فاصله بیفتد. با این حال هر چه جلو رفت معروف و ولاسکو بیشتر و بیشتر قلق هم دستشان آمد و یک همکاری استثنایی بین این دو نابغه شکل گرفت.

از دوران ولاسکو که عبور کنیم، معروف بعد از آن هم یکی از مهم‌ترین ارکان تیم ملی بود و پایه‌های آن نسل طلایی را بنا نهاد. اما آقا سعید والیبال ایران پایان خیلی تلخی را در تیم ملی تجربه کرد؛ جایی که بعد از حذف از المپیک توکیو از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. واقعا حیف بود چون اسطوره‌ای مثل او شایسته وداع به مراتب باشکوه‌تری با تیم ملی بود.

معروف در چند فصل اخیر لیگ ترکیه را برای سال‌های پایانی دوران والیبال خود انتخاب کرده و حتی این روزها که بدون تیم است شایعاتی در مورد خداحافظی‌اش از والیبال هم مطرح شده که اصلا دوست نداریم به آن فکر کنیم. همین که بدانیم سعید معروف هنوز بازی‌ می‌کند و هر هفته ممکن است با هنرنمایی‌هایش برای صفحات هواداری تولید محتوا کند و ما هم از آن لذت ببریم از هیچی برایمان بهتر است.

سعید معروف جادوگر والیبال ایران دوم مهرماه 3۸ ساله شد. ستاره‌ای که البته خیلی زودتر از رسیدن به مرز چهل سالگی ریش و مو سفید کرد. هیچکس منکر این نیست که سعید معروف نمی‌توانست برای همیشه در تیم ملی بازی کند اما نمی‌توانیم چشممان را هم روی این ببندیم که او متفاوت بود؛ از هر نظر، چه شخصیتی و چه فنی. والیبال ایران دلش برای سعید خیلی تنگ شده اما کسی چه می‌داند شاید او چند سال دیگر به تیم ملی برگردد آن هم در یک قواره و منصب جدید.