آلمان در پایان راه: جنگ آخر را باختی، آقای فلیک!

به گزارش "ورزش سه"، مسئله تغییر شرایط و وضعیت تیم نیست. شکست 1-4 برابر ژاپن یادآور اتفاقات جام جهانی بود، شکستی که حق این تیم بود و حتی از نظر سطح هم نشان می‌داد که وضعیت میزبان یورو تا چه حد وخیم است و صحبت درباره سرمربی تیم ملی آلمان باید آغاز شود. از دیدارهای ملی در ماه ژوئن مشخص بود که تاکتیک‌ها و بررسی‌های انجام شده از سوی کادر فنی هانسی فلیک جواب نداده است. در عوض شاهد تیمی در زمین بودیم که به سختی تلاش می‌کرد اما از نظر دفاعی بسیار آسیب‌پذیر بود و به شکلی باورنکردنی به دنبال پیدا کردن راه حلی در خط حمله بود اما بیش از پیش از هم گسیخته و بدون برنامه به نظر می‌رسید. 

از سوی دیگر، ژاپن به خوبی تمامی ویژگی‌هایی که آلمان در یک سال اخیر از آن بی‌بهره بوده را به نمایش گذاشت: تیمی که نشانگر اعتماد به نفس و لذت بردن از بازی است و همه دقیقا می‌دانند خودشان باید در آن چه کاری انجام دهند و دیگران قرار است چه کاری انجام دهند. 

صدای سوت بلند و ممتد و کنسرت‌گونه هواداران که بین دو نیمه آغاز شد و پس از پایان بازی بیش از پیش شدت گرفت جو عجیبی را در وولفسبورگ ایجاد کرد. آخرین باری که آلمان در سه بازی متوالی شکست خورد به سال 1985 و تحت هدایت فرانس بکن باوئر برمی‌گردد که سه باخت برابر انگلیس، مکزیک و اتحاد جماهیر شوروی به دست آمد. 

پس از افتضاح شرم‌آور شب گذشته حالا تردیدها در این باره که آیا فلیک می‌تواند در فاصله تنها 9 ماه تا شروع رقابت‌های یورو 2024 که به میزبانی این کشور هم برگزار خواهد شد شرایط را به سود آنها تغییر دهد افزایش یافته است. بحث بعدی مربوط به بازی سه‌شنبه شب برابر فرانسه به عنوان نایب قهرمان دنیا است. 

تصمیم گیرندگان اصلی فدراسیون فوتبال آلمان شامل برند نوندورف، هانس یواخیم واتسکه و رودی فولر همگی در جایگاه ویژه کنار هم نشسته بودند. فولر پیش از این معتقد بود که باید با تمام وجود از فلیک حمایت کرد اما با چنین نمایشی و با توجه به این که تیم ملی آلمان هیچ پیشرفتی در چند ماه اخیر نداشته، حالا شاید بتوان گفت که او در بحث آخر شکست خورده است. 

بازی شب گشته باقی مانده اعتماد و ایمان هواداران به این تیم را هم از بین برد و آن‌ها به شدت نگران این وضعیت در فاصله 9 ماه تا شروع یورو هستند. پخش مستند «همه یا هیچ» از سوی آمازون که روایتگر شرایط آنها در جام جهانی فاجعه‌بار 2022 بود به خوبی فاش کرد که این تیم هیچ انگیزه و هدفی ندارد. 

در پنج بازی ملی از ابتدای سال جاری میلادی تا به حال و خصوصا سه دیداری که در ماه ژوئن برابر اوکراین (3-3)، لهستان (1-0) و کلمبیا (2-0) برگزار شد، تلاش برای بازگرداندن این تیم به سطح اول رقابت‌ها به سختی شکست خورد اما نمایش شب گذشته برابر ژاپن از هر نظر فاجعه بود. 

تلاش بازیکنان آلمان برای ارائه عملکرد بهتر در نیمه اول آشکار بود اما باز هم فایده نداشت. آنها گل‌های بسیار عجیبی دریافت کردند. دو گلی که این تیم پیش از سوت پایان نیمه اول دریافت کرد هیچ ربطی به تغییر سیستم نداشت، بلکه به خاطر اشتباهات فردی بود و نیکو اشلاتربک نقش مهمی روی آنها ایفا کرد. 

آلمان در چهار بازی از شش بازی اخیرش حداقل دو گل دریافت کرده و در 17 بازی آخر تنها موفق شده برابر تیم‌های نه چندان قدرتمندی مانند پرو و عمان کلین‌شیت کند. این آمارها نشانگر ضعف جدی این تیم در بحث دفاعی است. این همه چیزی است که فیک سعی در بهبودش دارد. 

او در کلام و عمل نشان داده که زمان سازشگری به پایان رسیده است. خط زدن نام لئون گورتسکا، انتخاب ایلکای گوندوگان به عنوان کاپیتان جدید، انتقال یاشوا کیمیش به سمت راست خط دفاعی همگی نشانگر این است که فلیک در تلاش است تا امپراتوری جدیدی را در تیمش راه‌اندازی کند و ساختار جدیدی در زمین به کار بگیرد اما این تغییرات باعث نشده که شرایط کلی بهبود پیدا کند. 

این بازیکنان حتی پس از بازی که به دنبال تشکر از هواداران و عذرخواهی از آنها بودند هم نتوانستند روی طی کردن مسیری مشترک توافق کنند، بعضی از آنها به سمت جایگاه چپ و بعضی دیگر به سمت جایگاه راست رفتند.