واكنش رئيس بسكتبال به ناكامى در جام جهانى

به گزارش "ورزش سه"، جواد داوری رئیس فدراسیون بسکتبال در حاشیه بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۳ بعد از دو بازی ایران پاسخگوی چند سوال درباره حواشی، انتقادات و آینده بسکتبال ایران بود. او بی تعارف درباره برخی حاشیه‌ها در جام جهانی صحبت کرد.
همچنین ملی پوش سابق بسکتبال در قامت رئیس فعلی فدراسیون نقدهایی در خصوص هاکان دمیر سرمربی تركيه‌اى تیم ملی را با دیدگاه خودش تحلیل کرد.
 
 اين مصاحبه در حالى صورت گرفته كه تيم ملى در دو بازى نخست خود برابر برزيل و ساحل عاج شكست خورده و با توجه به شانس ناچيز برابر اسپانيا قهرمان جهان روياى صعود به المپيك به عنوان بهترين تيم آسيايى را بر باد رفته مى بيند. 
 
به نظر می‌رسد برنامه شما فعلا حداقل از لحاظ عددی و روی کاغذ در جام جهانی به شکل دلخواه‌تان پیش نرفته است.
 ابتدا باید بگویم که با توجه به شرایط بازیکنان و خود تیم ملی تصمیم گرفتیم تغییراتی در تیم ملی ایجاد شود. پروسه جام جهانی با آقای ارمغانی شروع شد و ایشان واقعا زحمت کشید سپس تیم با شرایط خیلی خاصی وارد جام جهانی شد. جلسه ای با هیئت رئتیسه برای جا به جایی مربی داشتیم و تصمیم بر این شد که مربی خارجی بیاید. اگر گزینه مورد نظر پیدا نشد آقای ارمغانی بماند اما مربی خارجی هم باید می توانست که حداقل از لحاظ روابط و کار کردن با تیم تغییراتی را ایجاد کند. حدود دو ماه صحبت شد و در نهایت به هاکان دمیر رسیدیم که یکی از نکات برجسته رزومه او این بود که به هر حال تیم هایش مشهور و معروف به تغییرات بوده است. ضمن اینکه ارتباط ما با کشور ترکیه را بسیار نزدیک‌تر می کند و ما باید به عنوان کشور ایران که سال ها در آسیا قهرمان بوده و طلایه دار بسکتبال بوده باید از آسیا فراتر برویم.این اتفاق ملزم به ارتباط با کشورهای اروپایی است. به همین خاطر با او قرارداد بستیم و شروع به کار کردیم.به محض ورود هاکان سریعا تیم ملی به او معرفی شد و خودش بررسی دقیقی روی نفرات داشت. بر اساس آمار و وضعیت شرایط حامد حدادی مثلا مشخص نبود. او بازی ها و مسابقات ایران را هم رصد کرد و در نهایت ترکیبی را برای بسکتبال آینده ترسیم کرد. ترکیبی که همه مشاهده می کنند نشان داده که جوان شده و چند بازیکن اولین جام جهانی شان را تجربه می کنند. قطعا این نسل نوید آینده خوبی را می دهد البته در پست جانشین حامد حدادی نیاز به کار بیشتر داریم. باید در آینده روی این پست تاکید و کار شود. ما در پست های پیرامونی مشکلات کمتری داریم اما در پست های داخلی باید بیشتر تلاش کنیم.
اگر نتایج بازی ها را بخواهید بررسی کنید، باید بگویم خطایی که گرفته شد به عقیده من و کارشناس ها خطا نبود و اگر داور آن را نمی گرفت حتما شرایط فرق می کرد. اما به هر حال بازی تمام شده و باید بپذیریم که نتیجه را از دست دادیم. بازی اول هم در نیمه نخست با ترکیبی شروع شد که بچه ها از لحاظ تجربی در استرس بودند اما در نیمه دوم بازی خودشان را کردند و من خیلی امیدوار هستم که در دو بازی آینده برابر اسپانیا و فرانسه صلابت بازی دیروز و نیمه دوم با بریل را داشته باشند. با این شرایط اگر ملاک نتیجه روی کاغذ باشد که ما این طور نمی بینیم و بحث ما روند و استراتژی است که فدراسیون در نظر دارد و دنبال می کند. قطعا در آینده از این تیم بیشتر می شنوید.

شما خودتان بازیکن و قهرمان ملی بودید پس بهتر از هر کس دیگری می‌توانید نظر فنی بدهید. پروسه و مجموعه تصمیمات و نظرات در کنار رفتارهای هاکان دمیر پر انتقاد بوده است. از انتخاب ترکیب اولیه تا تکنیکال فول‌هایی که گرفت. در این رابطه چه نظری دارید؟
من استراتژی و مربیگری هاکان را می شناسم. فلسفه ها متفاوت است. شاید پانزده سال پیش و متاسفانه همین حالا گاها در ایران این اتفاق رقم می خورد که مربیان اعتقاد دارند با پنج شش بازیکن بازی را شروع کنند و با هفت بازیکن بازی را به اتمام برسانند. این اتفاق مشکلات زیادی را درست می کند. این عادت در تیم ملی ما هم در برهه ای وجود داشت اما مربی که از اروپا می آید این شکل فکر نمی کند. آنها ۱۲ بازیکن را درگیر می کند و شاید یکی دو بازیکن آخر را کمتر در زمین داشته باشند. این مربیان برای هر دقیقه بازی برنامه دارند. ضمن اینکه من بارها به بچه ها گفتم هر کدام که وارد زمین می شوید، مربی روی شما و ثانیه های حضورتان دقیق حساب کرده است.این تفکر باید در بچه ها غالب شود که طول می کشد. بازی دیشب برزیل و اسپانیا نشان دهنده همین تفکر بود که کل بازیکنان آمار حضور در زمین داشتند سیستمی که تمام ۳۰ یا ۳۵ دقیقه به چند بازیکن فقط بازی داده شود، دیگر وجود ندارد.به هر حال همان طور که گفتم هر تفکر و هر ترکیبی برای مربی یک فلسفه دارد.
 
هاکان جدا از تصمیمات فنی‌اش برای تکنیکال‌هایی که گرفت هم مورد نقد قرار گرفت.
بازی با ساحل عاج برای او حکم مرگ و زندگی داشت. اگر چه من امروز با او در این باره صحبت می کنم اما در بدترین شرایط خطا گرفته شد چون بازی تمام شده بود و ما با یک اختلاف برده بودیم تا امیدوارتر به بحث المپیک پیش می رفتیم. واقعا شرایط هاکان را بهم ریختند. البته منکر این نمی شوم که مربی در این سطح باید کنترل داشته باشد با او حتما در این باره صحبت می کنم.

کمی برگردیم به عقب، بعضی ها فکر می کنند در لیست هاکان فقط او تصمیم گیرنده نبود و مخصوصا درباره محمد جمشیدی این ذهنیت وجود دارد. فکر می کنید جای او خالی بود یا نه؟
 جمشیدی یکی از افتخارات بسکتبال ایران است و خیلی زحمت کشیده و من هم ارتباط خوبی با او دارم. متاسفانه برخی ها دوست دارند در این قضیه حواشی وارد کنند اما بحثی که بود و من هم در این رابطه با هاکان خیلی صحبت کردم این بود که مربی با فلسفه های خودش بازی می کند و دیدگاه خاص خودش را دارد. یک سال هم بایرمن صمد نیکخواه بهرامی را دعوت نکرد چون نمی توانست با صمد کار کند اما همه می دانیم که صمد بازیکن بزرگی است و آن زمان کاپیتان تیم ملی بود. این شرایط بسیار معمولی و پیش پا افتاده است و اینکه بخواهیم بگوییم به دلیل تعمد و موضوعات شخصی این اتفاق رخ داده توهین به شعور آدم است. ما تلاش می کنیم که در بسکتبال امروز نسل سازی صورت بگیرد و نسل خوبی روی کار بیاید و بسکتبال پویاتر شود. هرکسی که بتواند کمک کند هم در تیم خواهد بود.این بحث ها درباره جمشیدی بی ربط است چون خود هاکان تصمیم گیرنده بود و هست. تعدادی از بازیکنان دیگر هم خط خوردند که خودشان این تصور را هرگز نداشتند اما به هر حال تفکر هاکان این بود.
 
فدراسیون بسکتبال اعتراضی به عکس اشتباهی در پوسترهای جام جهانی از بازیکنی که با تیم ایران به جاکارتا نیامده، داشته؟
اولا جمشیدی هم قهرمان ملی ما است و در صحبت با بچه ها به آنها هم گفتم که او یک بازیکن شاسته ایرانی است. ضمن اینکه مدیا ما این بحث را دنبال کرده و پیگیری کردیم و از طریق روابط بین الملل ایمیل زدیم و پرسشی درباره علت داشتیم. هر چند که آخرش جمشیدی هم همان طور که گفتم یک ایرانی و عضو تیم ملی است. در مجموع مساله مهمی نیست.
 
نمی خواهم هاکان را زیر سوال ببرم چون همان طور که گفتید هر مربی فلسفه خودش را دارد اما اگر شما روی نیمکت بودید، در سیستم چرخش بازیکن ها در زمین از سینا واحدی استفاده نمی کردید؟
 اگر نظر فنی من را بخواهید روند بازیکنان پیرامونی ما درست بود. یک جاهایی می شد و یک جاهایی نمی شد. به هر حال همه چیز نظر مربی است.

این جام جهانی برای تیم ایران چند بد شانسی هم داشت اول از همه مصدومیت سنگین چند ماه پیش حامد حدادی سپس اینجا ارسلان کاظمی سرما خورد و متین آقاجان پور دچار درد مچ پا شد. ضمن اینکه نتیجه بقیه رقبا هم به ضرر ایران تمام شد و جدول جوری چیده شد که ما بعد از اسپانیا باید با فرانسه بازی کنیم. احتمال داشت روند آسان تری برای ما رقم بخورد. در مجموع پازل شما کامل چیده نشد.
 این موارد هست و من عادت به توجیه ندارم اما افرادی که بسکتبال را پیگیری می کنند به موضوع اشراف دارند. یکی از دلایلی که گفتم تیم باید ۱۲ نفر باشد همین است که وابسته به بازیکن نباشد. البته وقتی مصدومیت دو نفر باشد واقعیت این است که ترکیب تیم بهم می ریزد. اما اتفاق است و برای همه ممکن است رخ بدهد همان طور که برزیل گاردش را از دست داد.
 
در این جام جهانی حواشی هم برای تیم از سمت خارج از ایران ایجاد شد که از داخل به آن دامن زدند. گویا خود زنی صورت گرفت و جای حمایت برعکس عمل شد.
 همه عامل این حاشیه سازی ها را می دانند و تکرار مکررات است. در بحث زنان هم با قاطعیت و صراحت عرض کردم و با ارگان های ذی‌ربط و وزارت ورزش وقتی صحبت کردم اطلاع دادم که هیچ مشکلی نیست و نبود.در بحث مردان هم بعضی ها بازی معاندین را می خوردند و بدون تحقیق یا بررسی و پرس و جو که ببیند این اتفاق درست یا نه متاسفانه بهره برداری می کنند نه از ما بلکه از شبکه های معاند.این خیلی بد است و امیدوارم که این موارد و صحبت ها در بسکتبال نیست.بحث سرود وقتی برای بچه های رشته های توپی پیش می آید باید دقت داشت که این موضوع سه تا شش دقیقه قبل از شروع مسابقه است و آنها با استرس و فشار می خواهند وارد مسابقه شوند. ورزشی ها کاملا درک می کنند من چه می گویم. اکثر بچه های ما در همین بازی که برایش حاشیه درست شد دست به سینه و سر به سمت پرچم زمزمه سرود داشتند. اما کلیپ تقطیع و تکه تکه شده پخش شد. یک سری از دوستان هم عادت دارند تا بدون پرس و جو موج را بگیرند.
 
رشته های تیمی ما برای المپیک دیوار بلندی را مقابل خودشان می بینند که در حال حاضر دیوار برابر بسکتبال از همه بلندتر است.
من صراحتا باید بگویم رشته هایی که صنعت ورزش را دنبال می کنند و بسیار موفق بودند اول فوتبال است و دوم بسکتبال.
وقتی دولت و کشوری از این رشته کاملا حمایت می کند و بحث های داخلی برای توجه ویژه به این رشته ها دارند خب شرایط متفاوت می شود.در کشورهای توسعه یافته اگر بسکتبال رشته اول نباشد حتما رشته دوم است. شرایط بسیار متفاوت است شما همین جا شاهد این هستید که بازی های جام جهانی در کشوری است که تیم خودشان حضور ندارد اما خیلی تماشاگر دارد این نشان دهنده قدرت بسکتبال است. در المپیک و گزینشی المپیک ما به جام جهانی گره خوردیم.این اتفاق هم خوب است و هم بد.از این لحاظ خوب است که ما فرصت بازی با تیم های بزرگ داریم اما در عین حال قرعه کشی ملاک عمل است و واقعا تاثیر گذار خواهد بود. در گذشته شرایط دیگری بود که بر اساس آن قهرمان آسیا در آسیا می جنگید اما الان باید در دنیا رقابت کرد ضمن اینکه قرعه کشی باید خوب باشد.نه تنها قرعه کشی گروه خودتان بلکه قرعه گروه مقابل هم تاثیر گذار است. این وضعیت شرایط را سخت کرده است.امیدوارم بچه های جوانی که به تیم آمدند و برای بار اول جام جهانی را تجربه می کنند که به آینده ایران شهرت دارند در کنار نفراتی که در آینده اضافه می شوند پرچم ایران را درست جلو ببرند. مشکل اساسی و اصلی ما این است و باید تلاش کنیم مسیر به انحراف نرود. به هر حال تغییرات صورت گرفته و نباید برگشت به عقب داشته باشیم. من روی این تیم خوش بین هستم و فکر می کنم بازی های آسیایی بچه ها خوب ظاهر می شوند.

از انتخاب هایی که برای اطرافیانتان داشتید چقدر دفاع می کنید؟ روی چند گزینه انتقاداتی وجود دارد، هنوز پای آنها ایستادید یا ممکن است تغییراتی در آینده بدهید و شاید اگر به عقب برگردید این تصمیم را نگیرید.
 اگر از پارسال بخواهید حساب کنیم به هر حال در مجمع انتخاباتی هم عنوان کردم که ما در توسعه نیروی انسانی هم ضعیف بودیم یعنی بحث فقط بازیکن، مربی و داوری نیست. نیروهای اجرایی ما هم در فدراسیون مشکل دارند. وقتی شما گروه جوانی را وارد کار می کنید قطعا تاوان هایی هم دارد.با این حال من قطعا دفاع می کنم از انتخاب هایی که داشتم. یک سری از آنها با مشورت بوده و یک سری را اول همه موضع داشتند و بعد متوجه شدند که کار آنها چیست. البته قطعا من هم انتظاراتی داشتم که برآورده نشده و این تغییرات هم به دلیل همین است که در سیستم رخ می دهد. رصد می کنیم و تغییرات شکل می گیرد.فکر می کنم به غیر از یکی دو مورد پشت تمام انتخاب هایم هستم. اصلا اخلاق من این است که یا کسی را دیر انتخاب می کنم و اگر انتخاب کردم پشت این نفرات هستم ولی اشتباهات را می پذیرم و تغییراتش را انجام می دهم.
 
کمیته ملی المپیک فشار را برای مدال آوری از روی بسکتبال برداشته، خودتان فکر می‌کنید چه سرنوشتی در انتظار بسکتبال برای بازی های آسیایی هانگژو است؟
 ان شالله اگر تیم جام جهانی را به خوبی به پایان برسد که تلاش من بر همین است، قطعا با اتفاق خوب هم به هانگژو می رود. همه تفکر طلا دارند و غیر از این در فدراسیون ها تفکری وجود ندارد ما هم مستثنی نیستیم. با این فشاری هم که برداشته شد جنگ مان برای گرفتن سکو و اعتبار و مدال برای ایران و بسکتبال است. من خیلی خوش بین هستم و امیدوارم هم در این بازی ها و هم در آینده یک تیم خوب ببینید.

لیست جام جهانی به هانگژو می رود یا تغییراتی دارید؟
 در هانگژو محدودیت و معذوریت داشتیم و قاعدتا همین تیم باید برود چون لانگ لیست ارسال شده است.
 
صحبتی که مانده بخواهید مطرح کنید؟
 من از همراهان بسکتبال و شما تشکر می کنم اما یک سری از دوستان مغرض هستند و دنبال جایگاه که تا روزی که من هستم به جایی نمی رسند. ضمن اینکه این تیم باید حمایت شود و سرمایه ما است. بسکتبال مثل کارخانه توپ نیست که بخواهیم یک هفته ای بسازیم و تحویل بگیریم. این بازیکنان باید از لحاظ روحی و روانی ساپورت شوند تا سال های آینده دوباره اتفاق های خوب رخ بدهد. من بحثی درباره اینکه چه کسی مقصر بوده یا نبوده ندارم به هرحال شرایطی بوده که من تحویل گرفتم. مجبور به تغییراتی هستم که اجبارا است و نه دلخواه همان طور که در اکثر ساختارها تغییرات ایجاد می شود. در زنان اتفاق بزرگی رخ داده و روند خوبی پیش می رود. در مردان هم قطعا من قول می دهم که بچه ها با تغییرات مشخص ظاهر شوند. به هر حال جام جهانی بازی های سنگینی است اما بعد از این موقعیت متفاوت است. این بازیکنانی که اسامی شان را شنیدید بیشتر حالا نام شان گفته می شود. خواهش من این است که وقتی ما با داشته هایمان کار می کنیم این داشته ها حمایت بیشتر شوند. تیم زیر بیست سال من قهرمان جهان نیست که سریعا وارد تیم بزرگسالان بشوند تا دست ما پر باشد. روند ما با بازیکنان جوان تاوان هایی هم مثل بازی با ساحل عاج دارد که خیلی ابتدایی بود اما راهی جز این در حال حاضر نیست.