چه سیاه بود به تنش رخت عزا؛
سختترین روزهای عمر گلر شماره دوی تیم ملی
در روزهایی که تمام بازیکنان سپاهان روی بازی استقلال تمرکز کردهاند، پیام نیازمند در شرایط کاملا متفاوتی به سر میبرد.
به گزارش "ورزش سه"، روز جمعه آخرین دیدار پدر و پسری بود که 28 سال را با هم سپری کرده بودند. البته که در این سالهای آخر به واسطه اردوهای پرشمار پیام این دیدار کمتر شده بود، اما سنگربان ملی پوش سپاهان از هر بهانهای برای بازگشت به منظریه و سر زدن به خانه پدری استفاده میکرد. روز جمعه پدر پیام را تا فرودگاه همراهی کرد تا به اصفهان برگردد و آماده مصاف با استقلال شود، اما سنگربان ملی پوش سپاهان تصورش را هم نمیکرد که چند ساعت بعد به او تلخترین خبر زندگیاش داده شود.
پیام به اصفهان نرسیده مجبور به بازگشت شد و طی یکی دو روز اخیر تا ظهر امروز که پدرش را به برای همیشه به خاک سپرد، لحظاتی را تجربه کرده، که پیشتر درکی از آن نداشت. غم از دست دادن پدری که یک قهرمان ملی بااخلاق پرورش داده، کنار آمدن با غم فراق و مهمتر از آنها دلداری دادن به خواهر و مادر افکاری هستند که این روزها در مخیله گلر خوش قد و قامت سپاهانیها رژه میروند.
ظهر یکشنبه 29 مردادماه برای خانواده نیازمند همواره یادآور خاطرهای تلخ خواهد بود؛ جایی که آنها در قطعه 32 بهشت سکینه وداعی دردناک با عزیزترین عضو خانوادهشان داشتند و در حالی که اشک چشمانشان را شسته بود و گریه نفسشان را بند آورده بود، به خانه بازگشتند.
سپاهانیها حضوری پررنگ در مراسم خاکسپاری داشتند. محمدرضا ساکت ثانیههایی با حافظ قفس توری تیمش گفتوگو کرد و از پیام خواست تا هر چه زودتر سرپا شود؛ درخواستی که با این پاسخ از سنگربان سپاهان همراه شد که خودش را میتواند جمع و جور کند، اما قبل از آن باید به فکر مادرش باشد.
در ادامه هواداران سپاهانی که با اتوبوس باشگاه از اصفهان به کمالشهر کرج آمده بودند، پشت سر محمدرضا ساکت پا پیش گذاشتند؛ صف کشیدند و یکی یکی به پیام نیازمند تسلیت گفتند. در همین لحظات بود که پیام با وجود مسئولیت و غم بزرگی که به دوش میکشید، یاد جمله پدرش افتاد و در حالی که به سختی و هقهق کنان جملات را بیان میکرد، خطاب به هواداران سپاهان گفت: «پدرم خیلی خیلی سپاهانی بود... کمک و حمایت کنید تا به امید خدا بتوانیم نتیجه خوبی را در این فصل بگیریم.»
در میان جمعیت چندین نفر هم از باشگاه پیکان که پیام از نوجوانی تا دوران شکوفا شدن در آنجا حضور داشته، دیده میشدند. از رضا دهقی، سرپرست تیم، تا مربیان دوران نوجوانی و جوانی پیام و البته رحمان احمدی که در پیکان همبازی او بود.
سه روز دیگر سپاهان باید در ورزشگاه نقش جهان از استقلال میزبانی کند. نکتهای که شاید خیلیها ندانند این است که پیام از زمان پیوستن به سپاهان و کوچ به اصفهان حتی یک مسابقه را هم به دلیل محرومیت و یا مصدومیت از دست نداده (تنها در دیدار سال گذشته جام حذفی سپاهان مقابل سایپا پیام نیازمند با صلاحدید مورایس روی نیمکت نشست)، اما دست سرنوشت حالا او را با گرفتن پدرش در شرایطی از نظر روحی قرار داده، که شاید روز چهارشنبه که ترکیب سپاهان توسط مورایس اعلام میشود، اثری از نام پیام نیازمند در جمع 11 بازیکن اصلی تیم دیده نشود.
پیام احتمالا هنوز به طور کامل معنای واقعی این از دست دادن را درک نکرده است. او هنوز یک جوان 28 ساله است که میخواست پدرش شاهد موفقیتهای بیشتری باشد که پیش روی این سنگربان آماده فوتبال ایران قرار دارند، اما حالا او مانده و یک جای خالی و علامت سوال بزرگ؛ جای خالیای که پرشدنی نخواهد بود و سوالی که پاسخی برای آن نیست، اما پیام باید دوباره تمام وجود و ارادهاش را جمع کند تا هم خودش و هم خانوادهاش زودتر به زندگی همیشگی خود بازگردند و به شرایط و دنیای جدیدی که به آن وارد شدهاند، عادت کنند.
وبسایت "ورزش سه"، بار دیگر این ضایعه غمبار و سنگین را به خانواده پیام نیازمند تسلیت میگوید و برای آنها در برابر این غم بزرگ آرزوی صبر میکند.