کد خبر : 1951580 | 27 تیر 1402 ساعت 21:52 | 19.4K بازدید | 5 دیدگاه

حرف‌های گلایه‌آمیز رفیق فغانی با لبخند ژکوند!

محمدرضا ابوالفضلی نسبت به قانون 45 ساله داوران اعتراض کرد و این موضوع را مغایر با قوانین فیفا دانست.

حرف‌های گلایه‌آمیز رفیق فغانی با لبخند ژکوند!

به گزارش "ورزش سه،" محمدرضا ابوالفضلی کمک داور بین‌المللی فوتبال ایران که با رسیدن به حدنصاب 45 سالگی، بالاجبار داوری را کنار گذاشته، در حاشیه تست آمادگی جسمانی پیش فصل داوران در گفتگو با خبرنگاران اظهار داشت: ما عمری در این تست‌ها عمرمان را گذاشتیم و اولین باری است که در این تست حضور ندارم. من دقیقا 10 تیر 1374 داوری را شروع کردم و دقیقا 28 سال و 14 روز.

او در مورد دوری از فوتبال بعد از 28 سال داوری عنوان کرد: من خودم کار اجرایی و مدیریتی پشت میز نشستن را دوست ندارم و ترجیح می‌دهم با داوران جوان کارهای آکادمیک داشته باشم. حالا هرچه که در آینده اتفاق بیفتد، در بحث نظارت و استعدادیابی در خدمت فدراسیون فوتبال هستم.

ابوالفضلی در پاسخ به این سوال که آیا آمادگی ادامه داوری را داشت، گفت: آمادگی را که قطعا داشتم. ببینید من در جام جهانی هم دیدم که دنیل اورساتو با 47 سال سن افتتاحیه را سوت زد. متئو لاهوز بازی ایران - آمریکا را با 47 سال زد و حتی کمک داور 49 ساله هم داشتیم. چرا فیفا سقف سنی را برداشت؟ به خاطر این بود که کیفیت و تجربه را با جوانی تلفیق کند. وقتی فیفا دید داوری که آمادگی جسمانی خودش را حفظ کرده و می‌تواند تست را پاس کند، چه دلیلی دارد استفاده نکند؟ سه هفته آخر لیگ داوران باتجربه قضاوت کردند. الان ما داوران جوان داریم که چون تجربه لازم را ندارند، نمی‌توانند کیفیت خودشان را بروز بدهند و نمی‌شود در بازی‌های حساس قضاوت کنند.

وی افزود: بخش اول تست است و بخش دوم کیفیت فنی. الان آقای وحید امیری که همه می‌گویند آمادگی بدنی دارد و کیفیتش را حفظ کرده، حالا چون سنش بالا رفته نباید او را بازی بدهیم؟ زمان مدیریت آقای عسگری این قانون را نوشتند که داوران تا 45 سالگی قضاوت کنند و در صورت نیاز یک سال بیشتر هم باشند. آیا این آیین نامه به تصویب هیئت رئیسه رسیده است؟ من که نمی‌دانم.

او با اشاره به خداحافظی خود، ادامه داد: بحث احترام است. داوران دیگر را می‌توانند دعوت و تقدیر و تشکر کنند. ما در سرما و گرما کار کردیم، 28 سال بودیم، شاید بگویید الان از هجمه‌ها راحت شد، اما مطمئن باشید اگر ما احساس ناراحتی می‌کردیم، خودمان خداحافظی می‌کردیم. الان من چرا اینجا هستم؟ چون دوست داشتم کنار همکارانم باشم.

این کمک داور بین‌المللی در پایان راجع به خاطراتش گفت: بهترین خاطره من حضور در فینال جام ملت‌های آسیا به همراه آقای فغانی بود. فینال پارسال شرق آسیا در لیگ قهرمانان را هم قضاوت کردیم و حضور در جام جهانی هم رؤیای هر داوری است که اتفاق افتاد.

دیدگاه‌ها