من در ایران یک سوپراستار هستم، مثل رونالدو!

به گزارش "ورزش سه"، کریستوفر کنت نخستین اتریشی‌ای است که در لیگ برتر فوتبال ایران به میدان رفته است. او از پانتولیکوس یونان جدا شد و به سپاهان پیوست. عملکرد او در دیار زاینده رود سبب شد تا این گلر راهی فولاد شده و قرار است دومین فصل حضور خود در این باشگاه را تجربه کند.

کنت در گفت‌وگو با رسانه heute اتریش به سوالات زیادی پاسخ داده است. او گفته است پس از تماس مدیربرنامه‌هایش برای حضور در ایران، ضمن تشکر، این پیشنهاد را رد کرده است اما در نهایت راهی سپاهان شده است. این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانیم:

سوال اول این است که چرا ایران؟
کنت: هیچوقت قصد من این نبود که در ایران زندگی کنم. اما شرایط عمومی قرارداد سودآور بود. من به ایران رفتم، همه چیز را بررسی کردم و ظرف یک روز امضا کردم. باور نمی‌کنید، اما واقعاً سپاهان یک باشگاه بسیار حرفه‌ای است. آنها و فولاد زیرساخت‌های خوبی دارند و واقعاً چشمگیر هستند. سپاهان و فولاد مانند باشگاه‌های اروپایی اداره می‌شوند.

آیا این بهترین قراردادی است که تا به حال امضا کرده‌اید؟
کنت: در آن زمان، بله. سال گذشته در لیگ ایران به فولاد رفتم و قرارداد من تا سال 2025 تمدید شد. اکنون این بهترین قراردادی است که تا به حال امضا کرده‌ام.

از عربستان هم پیشنهاد داشتی. آیا بازی مقابل کریستیانو رونالدو جذاب نبود؟
کنت: ما در آن زمان در لیگ قهرمانان آسیا بازی می‌کردیم و در آنجا عملکرد خوبی داشتیم. سپس پیشنهای به دستم رسید. با این حال، قرارداد پیشنهادی فقط یک‌ساله بود. اما من می‌خواستم با تغییر باشگاه، قرارداد بلندمدتی داشته باشم، بنابراین با فولاد تمدید کردم.

چرا ستاره‌های بین المللی و بزرگ کمتری در لیگ ایران بازی کرده‌اند؟ 
کنت: فکر می‌کنم بسیاری از بازیکنان احساس قبلی من را دارند. شما نام ایران را می‌شنوید و جواب منفی می‌دهید. زیرا معمولاً چیزهای خوبی در مورد این کشور در اینترنت نمی‌خوانید. البته در لیگ ایران یک قانون هم وجود دارد که نهایتا سه بازیکن خارجی می‌توانید داشته باشید. به همین دلیل است که خیلی‌ها به اینجا نمی‌آیند که این قانون برای سال بعد تغییر کرده است. اما لیگ ایران واقعاً خوب است، من مجبور نیستم اغراق کنم. ایران هم به طور مرتب به جام جهانی می‌رود، تیم ملی تقریباً به طور انحصاری از بازیکنانی تشکیل شده است مقایسه کردن آن با اتریش سخت است.

جو ورزشگاه‌ها چطور است؟, چند هوادار به بازی‌ها می‌آیند؟
کنت: در طول دوره کرونا، در اینجا بازی‌های بدون تماشاگر برگزار می‌شد. اما اکنون استادیوم‌ها دوباره باز شده‌اند. چند استادیوم بزرگ وجود دارد که تعداد 70 هزار یا 80 هزار نفر به ورزشگاه می‌آیند. اما بازی‌هایی هم وجود دارد که فقط چند هزار هوادار می‌آیند. این موضوع در ورزشگاه‌ها متفاوت است.

زندگی در این کشور چگونه است؟ چه احساسی دارد؟ شما با همسر و بچه‌هایتان اینجا هستید.
کنت: باید صادقانه بگویم، ما هرگز مشکلی نداشتیم. همسرم به خیابان‌ها می‌رود، خرید می‌کند، قهوه می‌خورد. ما واقعاً هیچ چیز در مورد همه چیزهایی که در این کشور اتفاق می‌افتد، متوجه نمی‌شویم. زندگی در ایران آنقدرها هم بد نیست. واقعا با من و خانواده‌ام در اینجا خوب رفتار می‌کنند.

آیا به عنوان یک فوتبالیست با شما رفتار متفاوتی می‌شود؟
کنت: مطمئناً. شما به عنوان یک لژیونر فوتبال مطمئناً وضعیت متفاوتی دارید. مردم جنوب و اهواز، جایی که ما زندگی می‌کنیم، بسیار خونگرم و مهمان‌نواز هستند.

آیا می‌توانید آزادانه به گشت و گذار بپردازید؟ 
کنت: البته. من هر روز بیرون می‌روم، بچه‌ها و همسرم هم به خیابان می‌روند. ما هرگز در این خصوص مشکلی نداشته‌ایم.

چگونه با هم‌بازی‌هایت ارتباط برقرار می‌کنید؟
کنت: من بعضی چیزها را می‌فهمم، اما صحبت کردن سخت است. ما بیشتر به زبان انگلیسی ارتباط برقرار می‌کنیم و من خوش شانس هستم که اشکان دژاگه با من در تیم بازی می‌کرد. او در بوندسلیگا و لیگ برتر آلمان بود، آلمانی کامل صحبت می‌کند و صحبت‌ها را برایم ترجمه می‌کرد. من به کمک نیاز داشتم.

آیا خودتان در ایران رانندگی می‌کنید؟
کنت: نه، من راننده‌ای دارم که مرا به همه جا می‌برد، از جمله تمرینات تیم. رانندگی سخت است زیرا اینجا تابلوهای زیادی وجود ندارد و من نمی‌توانم علائم جاده را بخوانم.

در مورد غذا چه می‌توانید بگویید؟
کنت: غذاهای ایرانی خیلی خوب هستند، هیچ غذایی را از دست ندهید. شاید تنها شنیسل خوب نباشد.

شما در اوقات فراغتتان چه می‌کنید؟
کنت: کمی سخت است. ما فقط سعی می‌کنیم تا جایی که ممکن است با بچه‌ها بیرون برویم. به عنوان مثال، بچه‌های کوچک در باشگاه ما به مدرسه فوتبال می‌روند. البته در اروپا پیشنهادهای فرهنگی بسیار بیشتری وجود دارد. ایران یک کشور واقعاً زیباست، همه چیز دارد. حتی در شمال برف می‌بارد. در کوه‌ها، مناطق اسکی وجود دارد. اما من خودم نتوانستم در آنجا اسکی کنم زیرا در زمستان از آنجا عبور کردیم. همچنین مناطقی هستند که دمای آن تا 50 درجه سانتی‌گراد بالا می‌رود.

آیا شما را در خیابان می‌شناسند؟
کنت: بله. شما می‌توانید اینطور بگویید، من اینجا یک سوپراستار هستم. من قبلاً به رونالدو فکر می‌کردم. اینکه شما را بشناسند، عکس بگیرند و امضا بدهی، خیلی خوب است. اما اگر خودتان آن را تجربه کنید، این اتفاق می‌افتد. هرچه زمان می‌گذرد خسته کننده است. ابتدا عالی بود، همه می‌خواهند سلفی بگیرند. حالا باید اعتراف کنم که کمی آزاردهنده است. حالا بازیکنان اروپا را خیلی بیشتر درک می‌کنم وقتی در برابر سلفی گرفتن می‌گویند "نه" یا وقتی که از یک خبرنگار عصبانی می‌شوند.

آیا اتفاقات بوندسلیگا اتریش را دنبال می‌کنید؟
کنت: بله، هر هفته. من بازی‌ها از جمله لیگ آلمان را تماشا می‌کنم. می‌توانم بگویم همه چیز را بررسی می‌کنم.

دلت برای چه چیزی در مورد اتریش تنگ شده است؟
کنت: مادرم، خانواده‌ام، زندگی در ایران متفاوت است، نمی‌توان آن را با اتریش مقایسه کرد.

مادرت بخاطر حضورت در ایران می‌ترسد؟
کنت: او از من می‌پرسد که در ایران چه کار می‌کنم، روزنامه‌ها را هم می‌خواند و اخبار را تماشا می‌کند، در این بین ترسش فروکش کرده است. وقتی به او خبر تمدید قرارداد را دادم، برای من خوشحال شد.

تاکنون کسی از دوستان شما به ایران آمده‌اند؟
کنت: بله. بهترین دوست من از آلمان تقریباً یک ماه اینجا بود. او همچنین ایران را فقط از روی روزنامه‌ها می شناخت. سپس گفت که اینجا واقعاً لذت بخش است، کاملاً با آنچه تصور می‌کنید، متفاوت است.

از نظر ورزشی اما همه چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود. فولاد فصل را در رده هفتم به پایان رساند.
کنت: مطمئن باشید که فصل بعد ما به دنبال رتبه‌های برتر خواهیم بود. باشگاه پتانسیل بالایی دارد، ما در واقع یکی از تیم‌های برتر لیگ هستیم. ما در این فصل بدشانس بودیم و مصدومیت‌های زیادی داشتیم. اما با وجود این مسئله، تا مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا پیش رفتیم.