خداحافظی ستاره استقلال و تیم ملی از فوتبال!

به گزارش "ورزش سه"، مهاجم سابق تیم ملی فوتبال ایران که در جام ملت‌های 2011 یکی از بازیکنان شاخص ترکیب ایران زیر نظر افشین قطبی بود، در 34 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و با انتشار یک پست در اینستاگرام، تصمیم خود را علنی کرد.

آرش افشین که در فولاد به فوتبال ایران معرفی شد و با درخشش در لباس قرمزهای خوزستانی بخت حضور در تیم ملی را هم پیدا کرد، در شرایطی خداحافظی خود از دنیای فوتبال به عنوان بازیکن را اعلام کرد که طی سال‌های حضور در فوتبال ایران، تجربه حضور در باشگاه‌های شاخصی چون استقلال و سپاهان را هم پشت سر گذاشته بود و شاید اگر دچار مصدومیت‌های متوالی نمی‌شد، عمر فوتبالی طولانی‌تری را هم پیش روی خود می‌دید و مانند بسیاری از هم‌نسلان خود، کماکان مشغول بازی بود.

با این حال، افشین که آخرین بار در لباس خیبر خرم‌آباد به میدان رفته بود، تصمیم گرفت کفش‌های خود را آویزان کند و با این پست، فوتبال خود را خارج از مستطیل سبز تمام کند؛

درود 
صحبتی صمیمانه با تمامی مربیان و هم‌تیمی‌های عزیزم:
تمامی شما عزیزان در دوره حرفه‌ای من مانند یک رهبر باور نکردنی بودید.
همیشه من را تحت فشار قرار می‌دادید تا بهترین خودم باشم.
نام شما عزیزان چیزی است که برای همیشه با من خواهد ماند.
مدت زیادی طول کشید که تغییراتی که در زندگی و حرفه‌ام اتفاق افتاده را هضم کنم.
اما حال که در حال نوشتن این متن هستم نمی‌توانم بیش از این سپاسگزار باشم، گرچه گاهی فکر می‌کنم ای کاش فوتبال روی بی‌رحمش را برای همیشه به خاک می‌سپرد، چرا که توانایی بیشتری داشتم.
با همه این‌ها به خود می‌بالم که در زندگی به چیزی که از کودکی‌ام حتی قدرت آرزو کردنش را نداشتم رسیدم.
برای یک نوجوان روستایی، دور از ذهن بود که بتواند برای تیم ملی و تیم های بزرگ کشور بازی کند و افتخار بیافریند.
ولی واقعیت از رویاهایم فراتر رفت…
امروز به‌عنوان آن نوجوان روستایی در مورد آنچه آینده ممکن است از این به بعد‌ برایم رقم بزند هیجان‌زده هستم و امید ‌دارم بتوانم در حوزه‌های دیگر به عاشقان فوتبال کمک کنم. 
با تشکر از همه همراهانم و طرفدارانی که همیشه مرا مورد لطف و محبت بی‌دریغ خود قرار دادند.
در تمام دوران فوتبال سعی بر این داشتم که کسی را از خود نرنجانم اما بارها خود رنجیدم.
با این حال دلم برای مستطیل سبز تنگ خواهد شد. جایی که بوی چمنش مستم می‌کرد و دوست داشتم تا آخرین لحظه عمر در اطرافش باشم.
افسوس که زمان از همه ما قوی‌تر است.

خدانگهدار

آرش افشین

۱۴۰۲/۳/۱۷