ملی‌پوش ۱۹ ساله تکواندو: دوپینگ نکردم

به گزارش "ورزش سه" و به نقل از ایسنا، رضا کلهر تکواندوکار جوان و با آتیه ایران مرداد سال گذشته به مدال طلای وزن ۷۳- کیلوگرم رقابت‌های نوجوانان جهان دست یافت.

او در حالی که تنها ۱۸ سال داشت با برتری مقابل مدعیان به تیم ملی بزرگسالان رسید و در آبان سال گذشته در اولین حضور خود در رقابت‌های قهرمانی بزرگسالان جهان با شکست تمامی رقبا راهی نیمه نهایی شد اما در این مرحله مقابل بردلی سیندن دارنده مدال طلا و نقره جهان و نقره المپیک و نفر نخست رنکینگ از بریتانیا ۲ بر یک شکست خورد و موفق به کسب مدال با ارزش برنز بزرگسالان جهان در وزن ۶۸- کیلوگرم شد.

او امسال نیز در رقابت‌های گرنداسلم چین در مرحله مقدماتی به مدال طلا رسید و در مرحله نهایی نیز موفق به کسب مدال برنز شد.

اما در هفته‌ای که گذشت خبر دوپینگ او در جریان رقابت‌های گرنداسلم چین به دلیل مصرف ماده ممنوعه اکسی متولون و متعاقب آن محرومیت ۴ ساله از حضور در میادین تکواندو انعکاس زیادی داشت. ۲۴ ساعت پس از این اتفاق، این بار تست دوپینگ دانیال بزرگی دیگر تکواندوکار وزن ۶۸- کیلوگرم ایران و فردی که قرار بود هفته آینده عازم مسابقات جهانی باکو شود نیز دقیقا مشابه کلهر مثبت اعلام شد تا شوک بزرگی به تکواندو و ورزش ایران وارد شود.

پس از این اتفاق تلخ و عجیب، مسئولان فدراسیون تکواندو، دوپینگ‌های سریالی در این رشته را حاکی از یک توطئه بزرگ دانستند تا جایی که اصغر رحیمی مدیر فنی تیم‌های ملی و سرپرست دبیری فدراسیون در گفت‌وگو با ایسنا، مدعی شد: این موضوع به آن‌هایی ربط دارد که سودهای چند صد میلیونی در این فدراسیون داشتند و حالا منافعشان قطع شده است. مشکلات تکواندوی ما بعد از انتخابات شروع شد و تمامی هم ندارد. حتی به وزیر ورزش هم گفتیم ولی عکس‌العملی ندیدیم. کسانی اینجا بودند که منافعشان قطع شده و حالا دست به هر کاری می‌زنند.

او حتی فرضیه آلوده کردن عمدی غذای ملی‌پوشان حاضر در اردو به ماده ممنوعه دوپینگ را مطرح کرد و از ورود نهادهای امنیتی برای بررسی این موضوع خبر داد.

در شرایطی که احتمال افزایش تعداد دوپینگی‌های تکواندوی ایران مطرح است، اگر یک مورد دیگر نیز به این تعداد اضافه شود و تعداد نفرات دوپینگی به ۳ برسد، طبق قانون احتمال محرومیت تکواندوی ایران از حضور در تمامی میادین حداکثر تا ۴ سال وجود دارد؛ اتفاقی هولناک و بی‌سابقه که می‌تواند ضربه مهلکی بر پیکره تکواندو و ورزش ایران باشد.

رضا کلهر یکی از ملی‌پوشان تکواندوی ایران و دارنده مدال برنز جهان که در ابتدای مسیر قهرمانی و در سن ۱۹ سالگی به دلیل ارتکاب به دوپینگ به مدت ۴ سال محروم شده است، سکوت خود را شکست و متنی را در این‌باره در اختیار خبرگزاری ایسنا گذاشت که در ادامه می‌خوانید:

"من رضا کلهر متولد ۱۳۸۳ هستم، از ۵ سالگی تکواندو را شروع کردم، سال‌ها زحمت کشیدم، بارها قهرمان تهران و کشور شدم، در سال گذشته بعد از قهرمانی کشور به اردوی تیم ملی نوجوانان راه پیدا کردم و در وزن ۷۳- کیلوگرم قهرمان جهان و آسیا شدم و بعد از مسابقات انتخابی بزرگسالان وارد تیم ملی بزرگسالان ایران شدم و در مسابقات جهانی ۲۰۲۲ مکزیک در وزن ۶۸- کیلوگرم موفق به دریافت مدال برنز شدم.

در مسابقات جهانی مکزیک در دو بازی آخر از ناحیه فک آسیب دیدم و با این حال که مربی و دکتر به من گفتند اگر نمی‌توانی ادامه نده، من به‌خاطر خودم و کشورم تا آخرین ثانیه مبارزه کردم، در بازی آخر با ضربه مشت خطایی که حریف انگلیسی به فک آسیب دیده‌ام زد به زمین افتادم، می‌توانستم بلند نشوم و مدال نقره بگیرم ولی به‌خاطر وطنم تا ثانیه آخر جنگیدم.

من در یک سال گذشته در تمام رویدادها باید وزن کم می‌کردم. ماده ممنوعه‌ای که در تست من پیدا شده، اکسی متولون از گروه استروئید آنابولیک است که بعد از صحبت با پزشکان متوجه شدم که باعث افزایش وزن و حجم عضله می‌شود، بنابراین چه دلیلی دارد که ورزشکاری مثل من که دائما در حال وزن کم کردن بودم از دارویی استفاده کنم که باعث افزایش وزنم می‌شود؟

من حتی از هیچ قرص مولتی ویتامین و قرص‌هایی که خود فدراسیون در اختیار ما می‌گذاشت هم مصرف نمی‌کردم، چه برسد به این قرص که احتیاجی به آن نداشتم و در تکواندو هم کاربردی ندارد و جای آن در ورزش‌هایی مثل وزنه‌برداری است.

من قربانی خصومت و دشمنی‌های افراد دیگری شدم. چه کسی می‌خواهد تاوان خسارت‌های روحی، روانی و حیثیتی را که به من وارد شده است بدهد؟

من به هیچ عنوان نمی‌دانم این ماده چگونه وارد بدن من شده و این را بارها اعلام کردم. فدراسیون تکواندو به طور کامل قبول داشت که من از این ماده ممنوعه استفاده نکرده‌ام اما مدرکی نداشت. در جامعه هم کسی حرف‌های من را باور نداشت تا اینکه تست یکی دیگر از بچه‌ها نیز مثبت اعلام شد دقیقا مانند تست من و دقیقا همان ماده ممنوعه.

من چه گناهی کردم؟ فدراسیون تکواندو هزینه‌های زیادی برای من کرده و امکانات زیادی برای من فراهم کرده است. مربیان زحمات زیادی برای من کشیده‌اند اما به‌خاطر یک توطئه همه آنها نابود شد.

خانواده من ۱۳ سال با توجه به شرایط مالی سختی که داشتند من را حمایت کردند که یک شبه همه‌اش بر باد رفت، الان چگونه پاسخ حمایت‌هایشان را بدهم؟ حاصل سال‌ها تلاش و زحمات من چه می‌شود؟چه کسی پاسخگوست؟ چه کسی من را حمایت می‌کند؟ من از همه چیز بازماندم، از درسم و از زندگی‌ام.

با توجه به موفقیت‌هایی که داشتم طی ۲ یا ۳ سال آینده می‌توانستم زندگی‌ام را بسازم اما حالا چه؟

من از فدراسیون تکواندو، وزارت ورزش و کلیه سازمان‌ها عاجزانه درخواست دارم که نگذارند زندگی من و امثال من تباه شود."