یادداشت: مهاجمان استقلال و سندروم پنالتی!

به گزارش "ورزش سه"، در جریان بازی با صنعت نفت شاید یکی از توپ‌هایی که به تیر دروازه خورد، راهی دروازه می‌شد و استقلال بازی را می‌برد و شاید هم در یکی از صحنه‌ها فرزین گروسیان توپ را سیو نمی‌کرد و تیم ریکاردو ساپینتو گل دوم را به ثمر می‌رساند و بازی را با نتیجه دو بر یک به سود خود به پایان می‌برد. حتی در این صورت هم می‌شد، گفت استقلال مصاف با صنعت نفت آن تیم همیشگی و هجومی نبود. تیمی که نفس حریف را در آزادی می‌گرفت و یکی پس از دیگری تدارک حمله می‌کرد و بی جهت نبود که تبدیل به تهاجمی ترین تیم لیگ برتر شده است.

نکته جالب در مصاف دیروز استقلال – صنعت نفت اینکه مهره‌های تهاجمی تیم استقلال به محض ورود به محوطه جریمه صنعت نفت چشم انتظار اعلام پنالتی از سوی کوپال ناظمی بودند. البته در یک صحنه این اتفاق رخ داد و دیگر در صحنه‌ها حتی تصاویر آهسته مشخص بود که اتفاق خاصی رخ نداده است و بیشتر شبیه سازی در حال انجام است. با این حال کارشناسان داوری بهتر می‌توانند در مورد این صحنه‌ها اظهار نظر داشته باشند. 
آنچه که می‌شود گفت؛ استقلال تیمی فراتر از گرفتن پنالتی از تیم حریف بود و در ادامه مسیر باید به همان تیم تبدیل شود. تیمی که بعد از ورود به محوطه جریمه حریف ایده داشت. 
کافی است گل‌های تیم استقلال به تیم هوادار، بازی ای که با نتیجه 6-1 به سود استقلال پایات یافت، بار دیگر مرور شود. به طور مثال در یکی از گل‌ها مهدی قایدی وقتی وارد محوطه جریمه شد، محمد محبی جمع و روی تیر دو جایگیری کرد که پاس مهدی قایدی منجر به گلزنی از سوی محمد محبی شد. اما هیچ یک از این صحنه‌ها در بازی دیروز دیده نشد. هر مهره تهاجمی وارد محوطه جریمه می‌شد، نیتش گرفتن پنالتی بود. می‌افتاد و دست بلند می‌کرد. به امید گرفتن پنالتی از سوی داور. استقلال در بازی‌های گذشته به دفعات ثابت کرده تیمی است که خوب بازی می‌کند و روی بازی ترکیبی موقعیت های متعددی به وجود می‌آورد و حیف است به این سطح از بازی تنزل پیدا کند که برای گلزنی استمداد از داور برای گرفتن پنالتی داشته باشد.