کد خبر : 1935541 | 15 اردیبهشت 1402 ساعت 22:49 | 61.7K بازدید | 2 دیدگاه

خشم کونسیسائو: حالم از این شیاطین بهم می‎خورد!

بازی پورتو و فامالیسائو در نیمه نهایی جام حذفی پرتغال با اخراج جنجالی سرمربی یاران مهدی طارمی دنبال شد.

خشم کونسیسائو: حالم از این شیاطین بهم می‎خورد!

به گزارش "ورزش سه"، پورتو شب گذشته در مسابقه برگشت نیمه نهایی جام حذفی پرتغال به مصاف تیم فامالیسائو رفت و با نتیجه 3-2 به برتری دست پیدا کرد.

پورتو در مسابقه رفت 2-1 حریفش را در خانه شکست داده بود و بدین ترتیب با این پیروزی در مجموع با نتیجه 5-3 به فینال صعود کرد.

ویدئو: 299729

یاران مهدی طارمی این مسابقه جنجالی را در حالی به پایان رساندند که بازی در 90 دقیقه تمام نشد. ضربه پنالتی گالنو برای پورتو و گلزنی کادیز و ایوان جیمی برای فامالیسائو موجب شد تا بازی به وقت‌های اضافه کشیده شود.

پورتو در دقایق 120+1 و 120+4 توسط اوتاویو و اوانیلسون به گل رسید تا صعودی هیجان انگیز و البته همراه با اخراج سرمربی‌اش را تجربه کند.

سرجیو کونسیسائو، سرمربی پورتو پس از گلزنی اوتاویو نتوانست هیجانش را کنترل کند و به سمت نیمکت حریف رفت تا با مشت‎‌های گره کرده این گل را جشن بگیرد. همین مساله موجب جنجال بین نیمکت نشینان دو تیم شد که در نهایت با کارت قرمز کونسیسائو از کنار زمین اخراج شد.

1871490
1871491

نباید اخراج می‌شدم
سرخیو کونسیسائو گفت در شادی پس از گل اوتاویو کاری انجام نداده که شایسته اخراج باشد و گفت که او مانند جیمی، بازیکن حریف پس از گل دوم رفتار کرد.

کونسیسائو گفت:"وقتی از جایم بلند شدم و به سمت نیمکت حریف رفت دقیقاً همان کاری را انجام دادم که بازیکن فامالیسائو وقتی گل دوم را زد، نشان داد. با کسی صحبت نکردم، با مشت‌های گره کرده رفتم که جشن بگیرم و اخراج شدم."

او درمورد صحبت‌هایش خطاب به ژائو پدرو سوزا، سرمربی حریف گفت:"من رفتم تا به آن آقا بگویم وقتی من اخراج شدم، بازیکن او با په په و هواداران ما بی ادبی کرد. این دقیقا همان چیزی است که اتفاق افتاد. شیاطین با چهره فرشته؛ حالم از آن‌ها بهم می‎‌خورد. من می‌دانم که چه گفتی آقای مربی!"

1871489

واکنش سرمربی فامالیسائو
پس از این اظهارات از ژائو پدرو سوزا درخواست شد تا در مورد درگیری با سرمربی آبی و سفیدها نظر بدهد.

او در این باره گفت:"نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد، سرمربی حریف را دیدم که مقابل صورتم فریاد می‌زد. این مایه تاسف است. من هیجان در مسابقه را درک می‌کنم اما هرگز این کار را نمی‌کنم. من تحصیلات خوبی دارم و خوب رشد کرده‌‎‌ام. من هم بازی‌ها را زندگی می‌کنم و از هیجان برخی اوقات قلبم در دهانم می‌آید. اما این دلیل نمی‌شود که در صورت سرمربی حریف فریاد بزنم. من حتی به حرف‌‌های او گوش ندادم، روی بازی و کارهایی که هنوز می‌توانستم انجام دهم، متمرکز بودم."

دیدگاه‌ها