مردی که قهرمانی آسیا را از پرسپولیس گرفت! (عکس)

به گزارش "ورزش سه"، کاشیما آنتلرز، نام باشگاهی در جی لیگ ژاپن است که احتمالا برای تمام طرفداران فوتبال در ایران نامی آشنا باشد. تیمی که در سال 2018 مانع از قهرمانی اولین تیم ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا شد و البته جریانی جالب را هم در فوتبال ایران پدید آورد.

آنها از استان ایباراکی آمده‌اند و از شهری که بر اساس آخرین سرشماری 66197 نفر جمعیت دارد. کنایه‌آمیز اینکه تعداد تماشاگران حاضر در ورزشگاه آزادی در دیدار برگشت فینال آسیا، بیشتر از کل جمعیت شهری بود که کاشیما از آن سر برآورده است. حتی این شهر در مقیاس کشور ژاپنی نیز کم جمعیت است و در جایگاه چهارصد و چهلمین شهر پرجمعیت کشور آفتاب قرار دارد. با این حال چه اتفاقی افتاد که تیم فوتبالی از شهر کم جمعیت در استان ایباراکی به پرافتخارترین تیم جی لیگ تبدیل شد؟

ماجرا به یک تغییر بزرگ در فوتبال ژاپن برمی‌گردد. زمانی که سامورایی‌ها به دیگر کشورهای آسیایی نگاه کردند و تصمیم گرفتند زمان آن فرا رسیده که این لیگ نیمه حرفه‌ای بیهوده را کنار بگذارند و حرفه‌ای شوند. تا 1993 فوتبال در ژاپن به صورت آماتوری و نیمه‌حرفه‌ای دنبال می‌شد. فوتبال برای بسیاری از بازیکنان هیچ درآمدی نداشت یا اگر داشت، در حد کارمندان و کارگران بود و به همین دلیل آن‌ها برای امرار معاش مجبور بودند شغل دیگری را هم در کنار فوتبال دنبال کنند.

در چنین شرایطی طبیعی بود که پیشرفت با کندی حاصل شود و ژاپن بیش از پیش از کشورهای آسیایی عقب بیفتد. آن‌ها نه تنها شانس صعود به جام جهانی را نداشتند بلکه در جام ملت‌های آسیا نیز حریف چندان مهمی برای مدعیان نبودند. اما سرانجام ژاپنی‌ها تصمیم گرفتند جی لیگ را افتتاح کنند و در یک معنا، «پول و نظم» را به فوتبال خود بیاورند.

همین دو فاکتور کافی بود تا خیلی از باشگاه‌ها کنار بکشند. آنها ناگهان دریافتند که پول کافی برای پرداخت دستمزد بازیکنان را ندارند و در چارچوب فعلی امکان ادامه را نخواهند داشت. اما در چنین شرایطی یک باشگاه صنعتی از شهری کوچک در ایباراکی سربرآورد و اعلام کرد که توان رقابت با ثروتمندان را دارد. نام باشگاه SMIC بود، از کارخانه صنایع فلزات کاشیما. ابتدا کارکنان کارخانه بودند که در تیم بازی می‌کردند اما با تاسیس جی لیگ، اوضاع متفاوت شد.

آنها در گام نخست، زیکو را جذب کردند. اسطوره فوتبال برزیل که به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال شناخته می‌شد و هیچکس تصورش را هم نمی‌کرد که پیشنهادی تیمی در سطح دوم لیگ ژاپن را بپذیرد. البته این تمام ماجرا نیست. او 1989 با پیراهن فلامینگو از فوتبال خداحافظی کرد و سپس به عنوان فوتبالیست بازنشسته وزیر ورزش برزیل شد اما در 1991 ناگهان پیشنهاد بازی در SMIC را پذیرفت و دو سال بعد از بازنشستگی، به فوتبال بازگشت!

او در آخرین فصل پیش از حرفه‌ای شدن لیگ ژاپن، به تیمی پیوست که می‌خواست در اولین دوره جی لیگ حضور داشته باشد. آنها با درخشش زیکو که دو سال بعد از خداحافظی، همچنان یک ستاره تمام عیار بود، به اولین دوره جی لیگ صعود کردند. اینجا بود که مقامات فدراسیون ژاپن به مدیران باشگاه اعلام کردند که بهتر است نامی را بر باشگاه بگذارند که کمتر شبیه یک کارخانه صنعتی باشد و این شروع کار باشگاهی بود که «کاشیما آنتلرز» نام گرفت.

آنها با ثبات مالی به جی لیگ صعود کردند و یک استادیوم 40 هزار نفری را ساختند. این استادیوم پذیرای بیش از نیمی از ظرفیت شهر کاشیما بود و به عبارتی تمام جمعیت بزرگسال شهر را در خود جای می‌داد. در اولین فصل جی لیگ، زیکو به پیرمرد 40 ساله تبدیل شده بود اما به خوبی رهبری کاشیما در موفقیت در اولین دوره جی لیگ در دست گرفت و در رقابت با ناگویا گرامپس و سانفرانس هیروشیما، آن‌ها را به یکه‌تاز فوتبال ژاپن تبدیل کرد.

حالا کاشیما آنتلرز دیگر یک تیم کوچک محلی نبود. آنها اسطوره فوتبال برزیل را در خود داشتند که باعث شده بود دیگر چهره‌های برزیلی هم به ژاپن بیایند و پیشنهاد بازی در جی لیگ را بپذیرند. همین موفقیت باعث شد تا کاشیما جایگاه خود به عنوان تیمی مدعی را مستحکم کند و حالا با 8 قهرمانی، پرافتخارترین تیم جی لیگ محسوب می‌شود.

زیکو، توجهات را به فوتبال ژاپن جلب کرد. کار تا جایی پیش رفت که آن‌ها میزبان جام جهانی 2002 شدند و بعد با هدایت مرد برزیلی قهرمان جام ملت‌های 2004 آسیا شدند و در جام جهانی 2006 آلمان هم نتایج خوبی را کسب کردند.

فوق ستاره برزیلی، حسی ملی را نسبت به کاشیما آنتلرز برانگیخت و باعث شد تا شهروندان از سایر نقاط کشور هم طرفدار کاشیما باشند و این باشگاه یک نام غیررسمی هم به خود بگیرد: «خانه‌ای که زیکو ساخت!»

کاشیما که روزگاری باشگاهی محلی در ایباراکی بود، حالا پیشینه طولانی بین‌المللی را هم دارد. اولین باشگاه آسیایی که به جام باشگاه‌های جهان راه یافته و باشگاهی که قهرمان آسیا شده. آنها قدر و ارزش زیکو را هم به خوبی می‌دانند و او را در پست‌های متفاوت، در باشگاه نگه داشته‌اند و البته مجسمه‌اش را هم در خارج استادیوم ساخته‌اند.